Arkiv-Opinion

“Ka shumë njerëz kureshtarë për listat. Unë jam një nga ata. Dua të marr vesh, nëse do të jetë në listat e PS-së mbiemri ‘Kokëdhima’”, shkruaja dje në mesditë në twitter-in e respublica-s. Ishte momenti që të gjithë po thoshin se një Kokëdhima do të ish se s’bën pjesë e listës. Në fillim u fol për emrin e vajzës së biznesmenit të njohur më shumë për protagonizmin publik se sa për bëmat prej biznesmeni, u fol për Besën, një këngëtare e njohur dhe e suksesshme.

Ç’do të ndodhë më 23 qershor e më pas? Do të mbahen zgjedhje normale? Do të vlerësohen si normale nga institucionet vëzhguese ndërkombëtare? Do të kontestohen nga pala humbëse (në këtë rast bëhet fjalë për opozitën; nuk pritet që të kontestojë Berisha; edhe kjo do na duhej; do ishte surreale në një kohë që i ka të gjitha në dorë)? Po vetë Berisha deri në ç’pikë është i gatshëm të shkojë? E ka në kokë idenë për t’i fituar zgjedhjet me çdo çmim, apo vetëm e thjesht me një çmim të caktuar? Cili është ky “çmim i caktuar”?

Në zgjedhjet presidenciale të vitit 1984 në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, kandidatë për president ishin Ronald Regan, nga partia Republikane, dhe Uolter Mandeil, nga partia Demokrate. Demokratët kishin nisur një propagandë kundër Reganit me pretekstin e moshës. Regani në atë kohë ishte 73 vjeç dhe, po të fitonte, do të bëhej presidenti më i moshuar në historinë e Shteteve të Bashkuara të Amerikës.

Pyetje: Keni postuar në Twitterin e faqes suaj Respublica.al një pohim të fortë: Ç’bordello me këto listat. Më ngjajnë të gjithë kandidatët si kurva, e mes kurvave bien në sy ato që kanë ndërruar partner. Per ke eshte ky postim, kini parasysh emra te vecante? Cfare ju ka ngacmuar me shume si vezhgues i politikes ne keto lista?

Tani, në prag të zgjedhjeve  parlamentare, objektivi kryesor i grupimeve politike është se kush do ta formojë qeverinë e ardhshme. Për këtë  duhet  të  shihet  pse cili subjekt p politik(apo grupim p subjektesh) do të ketë më tepër se 70 mandate në parlamentin e ardhshëm. Kjo varet nga vota e  zgjedhësve që do të hidhet në kutitë e votimit më 23 qershor. Varësia e sipërpërmendur e cila përcaktohet nga kodi zgjedhor do të jetë objekt i kësaj analize.

Dje lexova dy komente mbi listat e mbyllura, rrjedhimisht mbi ligjin elektoral tonin, që e inkurajon dhe e bën një praktikë të detyrueshme këtë punën e listave të mbyllura. Ishte një koment i Preç Zogajt, i bërë brenda një interviste që ai kish dhënë për “Mapon”, dhe një koment tjetër, gjithashtu në “Mapo”, i Henri Çilit.

Në kohën e dominimit osman termi Ballkan kishte konotacion pozitiv. Konotacionin negativ këtij termi ia dhanë krimet serbe, greke e bullgare gjatë luftërave ballkanike.

Kur shkruhet për diçka të randsishme siç asht “pritmi” i Shqipnisë, tue dashtë me përdorë ketë shprehje që asht ma së parit titulli i nji libri të Lumo Skëndos të botuem në vitin 1915 në Sofje, na duhet me u përballë detyrimisht me profetë dhe me mesi të rremë. Nji mitizim vulgar ka shoqnue rrjedhën e kritikës letrare në dekadat e fundit, e ma së shumti lexuesi i thjeshtë ka qenë viktima e këtij mitizimi që e ka mbushë atmosferën tonë letrare me avuj eterikë.

Ka disa ditë që artikullshkrues të ndryshëm për të treguar qasjen, miqësinë apo urrejtjen me kryetarin socialist, po përdorin në kuptime të ndryshme një lloj eufemizmi të ri: shkulje veshi. Për shumicën syresh, kjo tregon supremacinë ‘e plotë’ të z. Rama. Ndërkohë, pala që e përkrah pjesën demokrate, më saktë, pjesa pas z. Berisha, për të mos rënë poshtë, shtoi një eufemizëm tjetër, ka dalë nga binarët, marrë nga një periodik austriak.