1 maji dhe familja

Gjergj Meta

Në përfytyrimin tim, qysh prej fëmijërisë, janë ende të gjalla paradat për një majin para udhëheqësve të byrosë politike në bulevardin “Dëshmorët e kombit”. Ndaleshim si fëmijë para ekranit duke pritur në fakt fillimin e filmit të radhës për atë ditë, pasi në mënyrë të jashtëzakonshme televizioni kishte emisione edhe paradite. Shëmbëllimet e një fëmije nuk arrijnë të shkojnë përtej asaj çka sheh. Shikon buzëqeshje e ashtu e mendon, ashtu entuziazmohet nga turmat që duartrokasin me hir apo pahir diktatorin. Kështu, dita e një majit në fakt kthehej në një festë, në vend të një proteste për kushtet e punëtorëve dhe sidomos për shfrytëzimin e tyre. Por në atë kohë nuk kishte pse të bëheshin e as nuk lejoheshin protestat, pasi zyrtarisht problem i punës dhe i punëtorëve në Shqipëri ishte zgjidhur, paçka se gjendja e tyre ishte e mjeruar. Nuk jemi larg kësaj mendësie. Por ajo çka habit edhe më shumë është vendi i pakët që iu dha kësaj dite në media e në jetën publike, sidomos nga ata që nesër duan të qeverisin apo të vazhdojnë të qeverisin vendin. Edhe kjo festë u kthye në akuza e çështje partiake, por jo ashtu siç e meriton me të vërtetë në një çështje shoqërore. Punëtori në fakt sot është kategori e cila nuk i intereson kujt për atë që është, por për atë që prodhon. Nuk i interesojnë as kushtet e tij të punës, as kontratat e sigurimeve shëndetësore, as oraret e tejzgjatura, as pagat e ulëta në nivelet e mbijetesës. Në kushtet e një kapitalizmi si ky i yni, punëtori dhe puna i lihet tregut dhe rregullave të tij, por nuk ka në qendër nevojat më të thella të njeriut, pasi mungon një vizion mbi njeriun dhe nevojat e tij më të vërteta. Në fakt unë nuk dua t’i hyj teorisë së punës apo të kapitalit njerëzor, pasi kjo do të më çonte larg e nuk di nëse do t’i dilja në krye, por doja ta lidhja këtë ditë të një majit me një festë tjetër që kremtohet po atë ditë. Për katolikët një maji është dita e Shën Jozefit punëtor. Për Shën Jozefin në Bibël thuhet se, përveçse ishte i fejuari i Marisë, nënës së Jezusit, ai është edhe kujdestari i Familjes së Shenjtë të Nazaretit e ishte me profesion zdrukthtar. Në Bibël, puna është vlerësuar gjithmonë si një nga veprimtaritë më fisnike të njeriut, me anë të së cilës ai mbështet jetesën e tij. Në personin e Jozefit, puna kthehet në një mjet për të mbajtur familjen e për t’i garantuar asaj jetesën duke përmbushur kështu edhe vullnetin e Hyjit. Lidhja e njeriut me punën nuk ka për qëllim vetëm realizmin individual të njeriut dhe arritjen e ambicieve të tij, por mbi të gjitha krijimin e kushteve të përshtatshme për rritjen e një familjeje të shëndoshë. Në këtë mënyrë puna kthehet në një përgjegjësi, e cila garanton unitetin e familjes dhe përmbushjen e detyrave të secilit anëtar të saj.

Kujdesi ndaj punës dhe punëtorit është kujdesi ndaj familjes. Prandaj duke vlerësuar punën në të mirë të familjes, shoqëria arrin të kujdeset për familjen. Në këtë mënyrë puna merr përmasa të rëndësishme jo vetëm njerëzore, por edhe shpirtërore. Ne mund të flasim shumë mirë për njëpërshpirtëri të punës dhe të punëtorit. Në vitet ’60, në Kishën katolike lindi ideja e priftërinjve punëtorë, të cilët krahas misionit të tyre si meshtarë bënin edhe një punë në uzina, fabrika apo bujqësi, për t’u qëndruar më afër punëtorëve e për të ndarë me ta problemet dhe shqetësimet.

Mendoj që programet politike nuk mund të kenë në qendër punën dhe punëtorin, nëse nuk kujdesen për mirëqenien e tij tërësore, e pra, nëse nuk kujdesen edhe për familjen e tij. Puna është e lidhur ngushtë me familjen. Të drejtat e punëtorit, në mënyrë të veçantë një pagesë e denjë që i përgjigjet jetesës së tij dhe familjes së tij, pagesa e sigurimeve shëndetësore, kushtet e punës dhe oraret e duhura lejojnë që personi punëtor të ketë më shumë kohë për vete dhe për të dashurit e tij, në mënyrë të veçantë familja e tij. Ja pse një ditë si ajo e një majit nuk mund të përdoret vetëm për akuza të ndërsjella të partive politike për punësim apo papunësim, duke përdorur kësisoj punën dhe punëtorët si një armë ndaj kundërshtarit politik. Një ditë e tillë nuk mund as të përdoret për të nxjerrë punëtorët në sheshe, që sindikatat të motivojnë paratë e tyre dhe rrogat e tyre. Kjo duhet të jetë një ditë reflektimi e të gjithëve, e sigurisht, një ngritje zëri ndaj kushteve dhe sigurisë në punë të të gjithëve, në mënyrë të veçantë për hapjen e fronteve të reja të punës për të gjithë.

Politikat e punësimit do të lejojnë të rinjtë në mënyrë të veçantë, që të angazhohen seriozisht në krijimin e familjeve nëpërmjet martesës, por gjithashtu puna kthehet për ata në një impenjim të kohës së tyre, që ndryshe do të ishte e shpenzuar në gjëra të padobishme e nganjëherë të dëmshme.

Gjon Pali II, në një letër qarkore të tij me titull Laborem exercens thotë se ndërmjet punës dhe familjes ka një marrëdhënie krejt të veçantë. Për Papën në fjalë, “familja përbën një nga termat më të rëndësishëm të referimit, sipas të cilëve duhet të formohet rendi socio-etik i punës njerëzore”. Në po të njëjtin dokument ai thotë se puna është thelbësore, pasi paraqet kushtin që bën të mundur themelimin e një familjeje, mjetet e mbështetjes të së cilës fitohen me anë të punës. Puna kushtëzon edhe proceset e zhvillimit të personave, pasi një familje që është e goditur nga papunësia rrezikon të mos përmbushë krejtësisht qëllimet e saj.”

*MAPO

Comments

Shkruan prifti për 1 Majin:

Shkruan prifti për 1 Majin: “Një ditë e tillë nuk mund as të përdoret për të nxjerrë punëtorët në sheshe, që sindikatat të motivojnë paratë e tyre dhe rrogat e tyre. Kjo duhet të jetë një ditë reflektimi e të gjithëve, e sigurisht, një ngritje zëri ndaj kushteve dhe sigurisë në punë të të gjithëve, në mënyrë të veçantë për hapjen e fronteve të reja të punës për të gjithë.” - Po hajde se po ia pranojmë kritikën ndaj sindikalizmit, por le të na thotë pak se si mund të ngrihet zëri dhe nga kush nëse punëtorët nuk mblidhen në sheshe? Apo duhet të mblidhen, veç të mos i mbledhë sindikata? Dakord! Po ç’mendim ka sikur t’i mbledhë ndonjë organizatë revolucionare? Ruajna zot se ata thonë që feja është opium për popullin. Dhe kushedi pastaj, në mos na i kthejnë objektet e kultit në vatra kulture, gjithsesi ndonjë nga privilegjet tona social-ekonomike do të na e taksojnë. Apo duhet të mblidhen, por mbledhës i grigjës duhet të jetë bariu klerik, ai që e mbarështon grigjën dhe e çon përpara nëpër procesione, kokulur, duarshtrirë dhe lëmoshëkërkuese? Apo nuk duhet të mblidhen fare, dhe zërin duhet ta ngrenë vetëm kohëshumtët me frak dhe aureolë publike në shkrime, apo në seminare ku për dy orë diskutime, ka tre ndërprerje ku mileti shqepet në bankete dhe thashetheme?  Dhe meqenëse për priftin tonë, punëtori duhet mirëtrajtuar, ngaqë i tillë nuk e ka mendjen për dashnore, por kërkon grua dhe familje menjëherë, atëherë s’dihet nëse ia vlen më shumë të luftohet për përmirësim të kushteve të punës apo për çlirimin nga konservatorizmi mbytës familjar.  Po ashtu, prifti ynë i sjellshëm thotë: njeriu i papunë nuk di si ta shpenzojë kohën, dhe me gjasë u kushtohet krimeve. Hmmm, dhe thuaj pastaj që s’jehon enverizmi edhe në kokat e priftërinjve! Pra puna si disiplinim shoqëror, si institucion edukues që i paraprin burgut riedukues! Apo, mos kushedi, puna siç është e organizuar në një shoqëri kapitaliste, ku punëtori është i zhveshur nga mjetet e prodhimit, i tëhuajtur në raport me punën, veten dhe të tjerët, i shndërruar në send që jepet me qira, i stërmunduar fizikisht dhe i gjymtuar intelektualisht, pra puna si e tillë është problemi?! Atëherë na u dashka çlirim nga puna, jo si papunësi uritëse, por si reduktim sasior i punës, rikonceptim i saj si veprimtari e lirë vetëprodhuese dhe vetemancipuese. Veçse një punë e tillë do t’i linte barinjtë e grigjës të papunë.

Kendveshtrim shume

Kendveshtrim shume interesant.  Me pelqen kur ka shkrime nga autore te ndryshem, ne kete rast besimtare.E pergezoj shume autorin per shqipen e paster, te bukur e te kendshme qe ka perdorur.  Urime

O Socius, po ti priftin e do

O Socius, po ti priftin e do me mjekren e Marksit dy pellembe o brainwashed-trushpelare? Po ja qe ai i ka bere kritike kapitalizmit sipas menyres dhe bindjeve te tij. Ja lexoje:"Punëtori në fakt sot është kategori e cila nuk i intereson kujt për atë që është, por për atë që prodhon. Nuk i interesojnë as kushtet e tij të punës, as kontratat e sigurimeve shëndetësore, as oraret e tejzgjatura, as pagat e ulëta në nivelet e mbijetesës. Në kushtet e një kapitalizmi si ky i yni, punëtori dhe puna i lihet tregut dhe rregullave të tij, por nuk ka në qendër nevojat më të thella të njeriut, pasi mungon një vizion mbi njeriun dhe nevojat e tij më të vërteta."Ku i gjete tere ato akuza per barinj e per grigja? Po ai eshte prift dhe si i tille po interesohet per punetoret. Cfare pret ti, te lexosh ndonje pamflet revolucionar kur flet prifti?Pastaj sa per ato zgjidhjet qe ke sugjeruar ne fund ku ke dale ne konkluzionin fantastik se "puna si e tille eshte problemi", harrove ti o t'u mbyllte se shqiptaret e ruset e te tjere plot eksperimentuan me ide te tilla komunsite nja 50-70 vjet dhe dolen si rru qeth nga i tere ai muhabet? Apo s'te mjafton historia e popullit tone prej 1945-1990 e don te shohesh prape endrra ne diell?!!!

Kult i dashur! Shtoji vetes

Kult i dashur! Shtoji vetes nje "ure" pas dhe behu kulture. Se mos e ngaterron dhe e shton "ur" perpara dhe mbetesh "ur-kult". Gjithsesi, une si kamunist derr qe jam e shtyj kohen me mire duke lexuar mijera faqet e Kapitalit te Marksit sesa esete priferore. Do thuash ti qe Kapitali te lan trurin. Hajt mo, rrezik qe duhet marre parasysh, sidomos kur krahasuar me veprat e prifterinjve, Kapitali dhe mjekergjati ateist i sherben shumekujt per te kuptuar, edhe akademikisht. Sigurisht qe po te mbesin te kult-ura si produkt i librave te Fevzos apo artikujve te Cilit, atehere digje Kapitalin or mik dhe vazhdo pershpirtjen.Nga ana tjeter, prifti sigurisht qe do te shkruaje si prift, dhe kush mund t'i kerkoje te shkruaje ndryshe?! Ama mund t'i kerkohet "llogari" robit me emrin Gjergj qe ka zgjedhur me u be prift, dhe mbi te gjitha me mendu konservatorisht si prift. Po te mos mendoje edhe ti si prift, kushedi do te te shkonte nder mend ndonje konceptim tjeter i problemit dhe zgjidhjes se tij sesa thjesht predikimi i meshires. Mjerimi don t'drejte, e jo mshire! Nji shkodran e ka than' ket!

Ore mire ti Socius, ti

<div>Ore mire ti Socius, ti lexoje Marksin se ka qene goxha mendimtar per kohen kur ka shkruar. Edhe une e lexoj. Problemi eshte se ti tingellon sikur ke ngelur ne fund te viteve 1800, perziere me ca idealizma te grupit te Korces apo te kafe Flores ne Tiranen e viteve ’30… A thua se gjysma e dyte e shek. XX ka dale fare nga historia per ty!</div><div>Edhe vete neomarksistet i kane bere update Marksit. Gerrmo tek shkolla e Frankfurtit se ke material boll aty per ate se c’do te thote Marksizmi per boten e sotme. Por ka edhe dicka tjeter, nje sugjerim miqesor nese ma pranon. Shiko si mund te gershetohet marksizmi me etiken. Kam pershtypjen se shkruesi Gjergj me lart po e ve theksin tek etika, tek nevoja qe kapitalistet te mendojne per punetoret si qenie te plota, me gjithe shpirt, mend, e familje e jo thjesht si vegla pune. Kete e shoh psh kur ai shkruan: “Në kushtet e një kapitalizmi si ky i yni, punëtori dhe puna i lihet tregut dhe rregullave të tij, por nuk ka në qendër nevojat më të thella të njeriut, pasi mungon një vizion mbi njeriun dhe nevojat e tij më të vërteta.” Po ashtu ketu: “Lidhja e njeriut me punën nuk ka për qëllim vetëm realizmin individual të njeriut dhe arritjen e ambicieve të tij, por mbi të gjitha krijimin e kushteve të përshtatshme për rritjen e një familjeje të shëndoshë.” Keto jane fjale me mend, me duket mua, dhe japin nje perspektive me te gjere per ta kuptu problemin sesa thjesht marredheniet klasore punedhenes-puentor.</div><div>Prandaj pra, duhen edhe pikepamje te tjera pra, sic eshte filozofia etike per jeten. Vetem nje pikepamje, si puna e marksizmit, nuk mjafton sepse s’ke vecse nje vision totalitar ashtu. Dhe e dime te gjithe besoj se c’eshte totalitarizmi. Problemi me reagimin tend nuk eshte doza e marksizmit qe ti ke, me shume sesa mospasja e ndonje doze tjeter ne ate mes. Dom Gjergji i shton dicka botekuptimit tone per proletariatin ne kete sens. Nuk ka nevoje qe o te jemi te gjithe marksiste o s’ka per te ngritur zerin njeri per te drejtat e punetorit te thjeshte. Duhet nje shumellojshmeri zerash.</div><div> </div>

I dashur Kult, permendja e

I dashur Kult, permendja e Shkolles se Frankfurtit nuk eshte perben risi. Fundja ate e permend edhe Lubonja. Megjithate, ka boll neomarksiste me bashkekohore dhe interesante nga Marcuse-ja apo Habermasi (te cilit Arben Malaj i thote Habermon). Madje shume prej ketyre seriozeve shpallen edhe neogramsciane apo neoleniniste, si psh Laclau, Mouffe, e me pas Zizek, Badiou etj. Ajo cka i bashkon te gjithe te siperpermendurit me Marksin, pervec te tjerave, eshte ritheksimi i kontradiktave te papajtueshme klasore ne kapitalizem, qofte edhe ne kete turbo-postmoderno kapitalizem. Prandaj, problemi i Gjergjit eshte se mendon dhe gjykon si prift. Pra ne vend qe t'i shquaje kontradiktat, si ne rastin shqiptar, kerkon t'i pajtoje ato sikunder e merr per mision prej zotit. Nese edhe ty si Gjergjit te duket se zhvillimi bashkekohor i kapitalizmit shtron si mundesi konkrete pajtimin klasor, pra bashkejetesen paqesore midis klasave (pavaresisht te papuneve dhe te keqpunesuarve te shumte ne mes te krizes), atehere te dy ju po jetoni ne Boten e Cudirave. Paradoksale eshte qe tashme utopiste nuk duken me marksistet, por mbeshtetesit e riprodhimit te marredhenieve kapitaliste.

O " Kult", qe duket se si

O " Kult", qe duket se si kult ke marrezine! Nese ato qe thote prifti, se "Punëtori në fakt sot është kategori e cila nuk i intereson kujt për atë që është, por për atë që prodhon. Nuk i interesojnë as kushtet e tij të punës, as kontratat e sigurimeve shëndetësore, as oraret e tejzgjatura, as pagat e ulëta në nivelet e mbijetesës. Në kushtet e një kapitalizmi si ky i yni, punëtori dhe puna i lihet tregut dhe rregullave të tij, por nuk ka në qendër nevojat më të thella të njeriut, pasi mungon një vizion mbi njeriun dhe nevojat e tij më të vërteta.", jane te verteta ( dhe ne fakt jane ), atehere, une kam kete pyetje, per ty dhe priftin: Nje sistem i tille, a eshte human dhe a duhet glorifikuar sic bejme ne? Ndersa, vetem per priftin, kam edhe kete pyetjen tjeter: Nese pergjigjja e pyetjes se pare eshte negative, si spjegohet dashuria e madhe e klerit dhe bashkejetesa e tij me nje sistem johuman? Ka edhe shume pyetje te tilla, por vetem kaq per sot.

Kurse une kam nje pyetje per

Kurse une kam nje pyetje per ty: cfare alternative ke ti per sistemin, se mire ky qe nuk qenka "sistem human"? Dhe ku do ta gjejme nje sistem human, ta sjellim nga hena?Pastaj kush po e "glorifikon" sistemin njehere? Shkruesi i artikullit i ka bere kritiken e vet, sipas botekuptimit te vet. Kritika nuk eshte glorifikim, perkundrazi. Apo per disa prej jush nuk duhet te kete pikepamje tjeter vecse asaj tuajes?

Mediokritet. Gjergji

Mediokritet. Gjergji pergjigjet te jete social por ben bllof-. Duget te flasi per gjakmarrjen dhe per vrasjet e 21 Janarit. Apo aty nuk ja mban.....

Niko Malok-Komunisti thote:

Niko Malok-Komunisti thote: "Nese pergjigjja e pyetjes se pare eshte negative, si spjegohet dashuria e madhe e klerit dhe bashkejetesa e tij me nje sistem johuman?"Se pari Gergj Meta flet si shqiptar, si individ dhe si njeri ia ka dedikue jeten e vet HUMANIZMIT. Kjo asht nji merite e madhe e tij. Kjo asht nji cilsi e veçante e tij, sepse asnji klerik tjeter, pop o hoxhe nuk po nderhyne ne menyren e vet per te trajtue kete plage te madhe te shoqnise shqiptare, ku "kapitalizmi shqiptar" ecen me anarshi dhe pa rregulla. Sa per komunizmin e Malokut, kete e kemi pare, e ka pare e gjithe bota.Por Maloku dhe ndonji malok tjeter nuk mund te durojne qe nji prift, aqe ma keq katolik, te nderhyje me humanizmin e tij per trajtimin e kesaj plage te shoqnise shqiptare. Osmanllijte dhe komunistet nuk mund ta degjojne termin PRIFT KATOLIK. Pune e tyre.Ne lidhje me te ashtuquejturen "bashkejetese te klerit katolik" me nji sistem johuman, pikrisht ketu qendron merita e ketij PRIFTI. Ai NUK BASHKJETON, por duke jetue mbrenda shoqnise shqiptare postkomuniste te smure dhe anarshike, siç punon mjeku me te smuret ne spital e jo jashte spitalit, ai ven e gishtin mbi plagen e kesaj shoqerie te smure."PRIFTI" Gjergj Metae kryen detyren e vet humanitare, jo jasht shoqerie, por mbrenda saje, per vete shoqnine ne dobi te shoqerise.Hoxhallart dhe Popat nuk e vrasin mendjen per kete gje fare. Allahu i falt per kete qendrim indiferent dhe turp te kene ata qe i kundravihen Gjergj Metes sepse na qenka edhe prift katolik.

Von Paulus, je fort alien

Von Paulus, je fort alien edhe per t'u identifikuar prifti dora vete me ty. Madje ekzistenca jote karikaturale na jep ne "kamunistave osmanllinj, pa din e iman" sa e sa argumente qesendisese.

Per Pla Gjermanin: NGA Faik

Per Pla Gjermanin: NGA Faik Konica  “...Ç’është liria? - Më mbetet pakë kohë akoma. Dua të marr shpatën, t'u çanj kokën gomarëve, edhe, në vënt të tmerit, të kllas këtë: ç’është liria? Të mos të kisha nisur këtë fletën (vaftë në djall!) s’do të humbja kokën time të mësonj gomarëve ç’është liria? Dy muaj janë që u nis kio punë dhe që tani jam lodhur nga shkaku i gomarëve. Më mirë të shesë pleh njeriu se të nis punë për shqiptarët. Janë nj’a 50 shqipëtarë që kuptojnë ç’është liria: ata nukë më shkrojtin gomarërira. Se dinë që ësht’ i lirë njeriu të thotë si e ka në funt të shpirtit. Po të tjerët janë gomarë, dhe, si të shtyp 12 numëra; mbas fjalës që dhaçë, a e dini ç’kam për të bërë? Qibarët le të mbyllin veshët: kam niet të vete të shes mut, në vend që të mbanj të përkohëshmen; më mirë të shesë mut njeriu, se të shkrojë për shqipëtarët. Gomarëve pra le të përpiqem akoma njëherë t’u mbush kokën me këtë: Ç’është liria? Liria është të mundet njeriu: 1) të besojë ç’i do zëmbëra; 2) të thotë ç’i do zëmbëra; 3) të shkrojë ç’i do zëmbëra; 4) të bëjë ç’i do zëmbëra, veç ato që janë kundrë lirisë tjatëri njeri. Shqipëtarët më të shumtë janë shpirtrobër. Unë thom: “Ata janë të lirë të kenë fe, janë të lirë të thonë që kanë fe, janë të lirë të shkrojnë që feja ësht’ e mirë, janë të lirë të bëjnë ç’urdhëron feja”. Dhe kur më dërgojnë artikëlla për të lëvduar ferat, i shtyp (i botoj) se s’kam të drejtë t’u pres lirinë e fjalës. Po kur unë shkronj që më vjen për të vjellur për çdo fe, ata shpirtrobërit më thëresin: “S’të lëshojmë lirinë të shaç ferat!” S’më lëshoni të shaj ferat? Por unë, shpirtrobër, pse u lëshonj lirinë t’i lëvdoni ferat? A kini, në mos fillosofi, pakëzë mënt për të kuptuar që fjala juaj është fjalë gomari? Vëllezër shqipëtarë! Mjaft vojti e gjora Shqipëri jetën e kurmit, duhet dhe ajo të nisjë tani të rrojë jetën e mëndes (La vie intellectuelle). Jeta e mëndes është të hapim të tërë zëmbërat t’ona, të flasim vëllezërisht njëri kundër fjalët tjatërit, të kuvëndojmë si njerëzit e qytetëruar qi mlidhen të lëftojnë me fjalë për ideat e tyre. Mos besoni se kshu do të largonemi njëri-tjatërit! Përkundrë, do të qasemi më shumë, se do të njihemi më mirë, s’do të kemi mendime të fshehura, dhe do të kuptojmë që të tërë jemi të lidhurë me dy lidhje të arta: dëshërimi i Vërtetës e dëshërimi i Shqipërisë. Për të qënë e mirë e përkohëshmja (gazeta), duhet të jetë si Pazar, - nji Pazar ku gjenden njerëz të pasur, njerëz të varfër, gra, burra, djem, të krishterë, muslimanë, të pafe, të tërë tok, dhe, duke kuvënduar, miren vesh për mbrothësin’ e punërave të tyre. “Albania”, 1897

shkrim tejet medioker. nuk e

shkrim tejet medioker. nuk e di kush ia ka tiposur ne koke ketij gjergjit se di te shkruaje.

Gjergji, ose dom Gjergji,

Gjergji, ose dom Gjergji, eshte nje shqiptar model. E shkruan shume bukur dhe e flet bukur shqipen. E kjo eshte atdhetari, eshte kulture, dashuri per vendin dhe per popullin tend. Te mos e cmosh per kete vetij do te thote se vete di per shqipe ate gjuhen e katundit ku ke lindur dhe ke lexuar vetem caprashitjet e peshtira qe behen ne sitet e ndryshme, se per vepren e Qosjes dhe te Kadares as te shkon nder mend.Mua ateistin me jep kenaqesi gjuha qe shkrun Gjergji. Gjuha qe shkruan dhe flet Gjergji eshte gjuha e nje akademiku.

Kesaj i thone, kercen prifti

Kesaj i thone, kercen prifti nga belaja. Po i qan zemra per punetoret. Ketej shkojne dhe i bejne amin pushtetareve.

Comments

Shkruan prifti për 1 Majin:

Kendveshtrim shume

O Socius, po ti priftin e do

Kult i dashur! Shtoji vetes

Ore mire ti Socius, ti

I dashur Kult, permendja e

O " Kult", qe duket se si

Kurse une kam nje pyetje per

Mediokritet. Gjergji

Niko Malok-Komunisti thote:

Von Paulus, je fort alien

Per Pla Gjermanin: NGA Faik

shkrim tejet medioker. nuk e

Gjergji, ose dom Gjergji,

Kesaj i thone, kercen prifti

Add new comment

Plain text

You are here

1 maji dhe familja

Comments

Add new comment

Plain text