Opinion

Instituti Albanologjik i Prishtinës, qendra kryesore dhe historike e veprimtarisë shkencore në fushën e studimeve shqiptare në Kosovë, vjen ndërmjet nesh në Tiranë jo vetëm për një takim të thjeshtë shkencor, por edhe në një mënyrë simbolike: për të dëshmuar se shkenca shqiptare është dhe do të jetë e njësishme në frymën, në misionin dhe në detyrat e saj sot e në të ardhmen.

Përfaqësuesi i përhershëm i FMN-së në Shqipëri, Jens Reinke, deklaroi para ca ditësh në mediat shqiptare se vjelja e të ardhurave tatimore-doganore në Shqipëri, si përqindje e Produktit të Brendshëm Bruto, është me e ulët sesa në shumë vende europiane me sistem të ngjashëm taksash.

Nga Mentor Kikia / Mbi debatin e pështirë mes Andrea Stefanit dhe Preç Zogajt. Shumë shkurt. Duhet durim i madh të shikosh tashmë një debat televiziv deri në fund. Janë nja 20 të tillë brenda një jave nëpër televizione, sepse është produksioni më i lirë televiziv. Të enjten pashë deri në fund sekuencën e sharjeve mes Andrea Stefanit dhe Prec Zogajt. E pashë duke shtrënguar dhëmbët, për të parë se deri ku mund të shkojë perversiteti intelektual.

Ajo që po ndodh me Giani de Biasin mund të shndërohet shumë shpejt në një rast ilustrues të mikpritjes së përçudnuar shqiptare.

Gjithë verën dhe sidomos këtë vjeshtë, thelbi i debateve politike në vend është përqendruar te konflikti Rama-Meta. Çështja shkoi deri aty, sa Spartak Braho, njeri i afërt i Ilir Metës, të flasë për komplot ndaj kreut të LSI-së. Një çështje për korrupsion masiv me mbledhjen e detyrimeve të CEZ, me marrëveshjen për t’u dhënë çekëve 90 milionë euro dhe shmangur arbitrazhin, ishte tagjia bazë e shtypit dhe e akuzave që mbajtën gjallë zhurmën e kësaj lufte.

E fshijmë nga mendja për pak momente detyrimin e qeverisë përmes ligjit për informimin publik dhe le ta konsiderojmë nismën e kryeministrit Edi Rama për të bërë transparencën e qeverisjes përmes një faqeje te re interneti si një nismë me qëllim pozitiv.

Përsëri, në panarin e Frankfurtit mungon libri në gjuhën shqipe. Mungon stenda e Shqipërisë. Mbi të gjitha, në këtë hapësirë të komunikimit letrar, mungon autori shqiptar, ai që është e jo të shpiket, me ndihmën e qeveriut apo të partive politike, të lodhura nga korrupsioni dhe mashtrimet, në diell dhe shi.

Këtë mesjavë ndodhi “diçka e vogël”, por nga ato gjëra  të vogla që flasin shumë më shumë se të ashtuquajturat gjëra të mëdha.

Esse- 14 tetuer 2015

“Po vjen dimri me kosë në dorë, struku struku i shkreti plak…”, shkruante shumë vite më parë Gjergj Fishta i harruem, n’vargjet e tija t’mrekullueshme, t’shkrueme n’guhë t’malsorëve.

Albin Kurti në një shkrim autorial thotë me naivitetin e një adoleshenti politik se nuk arrin ta kuptojë pse gjithë kjo histeri e panik kundër gazit lotsjellës në Parlament.

“Gazi ynë lotsjellës më 8 tetor 2015 në Parlament ishte i përmasës së vogël dhe një i vetëm. Të tillë ne i kemi ngrënë në protesta me mijëra sish, ndërkaq po ashtu me qindra asi që janë në mbushje më të mëdhenj e shumë më të rrezikshëm. Pra, nuk pati kurrfarë sulmi masiv me gaz lotsjellës nga ana jonë…”