Opinion

Grafitët, sharjet në stadiume, sloganet ‘pakuptim’, komentet dhe reagimet në blogje janë simptomat e para të sëmundjes së një turme, që ka filluar t’i përshfaqë hapur. Por, ndërsa sociologët po përpiqen të merren me shkakun, politikanët vazhdojnë të merren me pasojat dhe sidomos anën sipërfaqësore të gjërave.

Aq rutinë sjell muaji gusht në Shqipëri, sa nganjëherë ngjan sikur dikush e ka rregulluar me dorë rrjedhën e punëve në këtë vend. Gushti është muaji ku zakonisht nuk ndodh asgjë, me përjashtim të ndonjë provokimi me natyrë patriotike folklorike në Himarë apo në ndonjë areal tjetër. Gushti e bën gjithçka më të squllur, më pa jetë. Por korriku dhe gushti i sivjetmë, me të nxehtin më të madh në dhjetë vjetët e fundit, vërtet na kanë bërë të gjithëve gati si të përhumbur.

Fshihe fuqinë; prit kohë tënde

Për dy dedaka, duke nisur që nga 1992, kjo thënie e famshme që i atribuohet Deng Xiaoping, arkitekt i lëvizjes reformuese të Kinës, shërbeu si një varg i shenjtë, duke udhëhequr Kinën në politikën e saj në Lindjen e Mesme. Kjo frazë amballazhoi qasjen mjeshtërore të “Ambiguitetit Strategjik” të Kinës dhe durimin në këtë rajon. Kjo politikë mbeti në fuqi derisa Xi Jinpling erdhi në pushtet në vitin 2013.

Mbrëmë dëgjova fjalimin e Edi Ramës, ku foli për ndryshimet në Tiranë dhe kontributin e madh të Erion Veliajt. Në kushte normale, do të kisha mbajtur mend shifrat dhe vlerësimin e atij kontributi, por ato u asgjësuan nga fjalori i ashpër dhe dhuna verbale. Nëse një lider dëshiron të informojë për arritjet, ai duhet të përdorë argumente dhe fakte, jo të idealizojë veten dhe të dehumanizojë kundërshtarët.

Tirana po bëhet një qendër dinamike për arkitekturën e pazakontë pasi politikanët u drejtohen arkitektëve të huaj të profilit të lartë për ta transformuar kryeqytetin shqiptar në një "qytet botëror", raporton Starr Charles. “Tirana po ndryshon kaq shpejt, kaq shumë, shumë shpejt dhe në një mënyrë shpërthyese”, thotë arkitekti italian Stefano Boeri për Dezeen.

Për presidenten e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, Evropa është si një Volkswagen Beetle - një makinë ikonë e prodhuar nga një prodhues gjerman dikur i fuqishëm, i cili është përpjekur fort për t'u përshtatur me një botë të re.

Është dieta më e famshme në botë.

Mund të jetë edhe më e keqkuptuara, mendoj, teksa rrotulloj pirunin në pjatën me spageti nero di seppia, shijoj një gotë verë të kuqe Lamezia dhe hedh vaj ulliri mbi qoftet nduja kalabreze. E kaltra e ujërave pak më poshtë thyhet nga gjelbërimi i borzilokut të Siçilisë dhe Ishujve Eolianë. Përtypem shpejt që shoku im i tavolinës të vijojë të më tregojë historinë.

Ca fjalë përpara se të nisni vulgun e baltën mbi mua për shkak se ndoshta nuk mendoj si ju, por në princip të gjithë bashkë ndajmë të njëjtin mendim!  

Pushtetit të ri, pas përmbysjes së Klanit të Bashir Asadit, po i vjen edhe një fuqi shtytëse në përmbajtjen dhe shpejtësinë e ndryshimeve. Ata janë intelektualët e njohur të vendit që i burgosi dhe i përndoqi jashtë vendit “okulisti i verbër” i quajtur Bashir. Janë shkrimtarët si Faruk Mardam Baj, Samir Jazbek, Mustafa Kalife, disa kineastë të shquar, aktorë, piktorë, pushtetarë që më 2011, kur filloi “pranvera arabe” edhe në Siri që shpejt u kthye në “dimër të acartë”, i braktisën pozitat dhe publikisht i thanë Bashar el Asadit ‘Mjaft më”.

Ku është liria që e humbëm në liberalizëm? Ku është liberalizmi i pastër që e humbëm në vetëpërfitim? [...] Flasim për lirinë e njeriut dhe në fakt adhurojmë lirinë e tregjeve [...]

Dhe për të folur për ne që jemi fetarë: Ku është besimi që e kemi humbur në një formalitet fetar? Dhe ku është fetaria e vërtetë që e kemi humbur në një adhurim të rregullave?
 

Anastas Janullatos!