Kulturë

“I dashur Gomar! Ose mbi denigrimin e lodhjes”. Ja titulli i një libri të ri me autor italianin Roberto Finzi, që sjell në vëmendje raportin mes njeriut dhe kafshës më pranë tij, gomarit. I sharë dhe gjykuar, simbol për çdo gjë, rrugëkalim metaforik për talljen, ndërkohë që pa të, njeriu nuk ka një periudhë. Qasja është me të vërtetë njerëzore, ose më saktë gomareske në kuptimin e atributeve reale të kësaj kafshe: përultësi, punë, modesti.

Mund të kishte një muze të Luftës së Ftohtë, sikundër një Muze të Pavarësisë, apo të Mbretërisë. Kështu edhe Tirana do të niste t’u ngjante sadopak ëndrrave për ta bërë kryeqytet europian. Qeveria ka zgjedhur një tjetër rrugë: atë të improvizimit, duke rijetësuar siç e thotë edhe fjala e sotme, ndërtesa që dikur luanin funksione të caktuara për regjimin e Enver Hoxhës. Kështu me Bunk’Art 1, në objektin e tunelizuar të Shtabit të Përgjithshëm, kështu edhe me të ashtuquajturën Shtëpi e Gjetheve, apo godina ku dikur ishte instaluar njësia e përgjimeve e Sigurimit të Shtetit.

Dikur Konica e cilësonte versionin grek të fustanellë si një deformim feminizues të origjinalit shqiptar. Sot Rilindja e fustanellës nga pushteti i Tiranës, po sharton shijet e veta, me ndonjë aspekt të cekët sard, me nevojën për ndryshim që përmbush premisat e vanitetit që sot qeveris me publicitet. Molikom Zeqo flet në studion e Report Tv edhe për projektet e Gjirokastrës dhe të Durrësit, të dyja marrëzi haluçinante, siç i quan ai. 

Alien: The Covenant është shfaqur më në fund në kinema. Sugjerimi modest: Mos e merrni mundimin ta shihni! Të paktën jo në kinema.

Ministrja e Kulturës, Mirela Kumbaro zbuloi çfarë pritet të ndodhë me projektin e Velierës në Durrës dhe rrënojat historike të gjetura në vendin ku është parashikuar të ndërtohet ky objekt. Më fakt qeveria ka vendosur të ndjekë të njëjtën praktikë me stadiumin Qemal Stafa dhe fasadën e tij,  duke ndërthurur ndërtimin e Velierës me ruajtjen e rrënojave nën të. 

Brigitte Polemis është një artiste multikulturore, e  cili ka lindur në Damask të Sirisë.  Vitet e para jetoi në atdheun e nënës së saj në Poloni, pastaj u zhvendos në shtëpinë e babait të saj në Liban dhe pas shpërthimit të luftës u zhvendos në Greqi.

“The Associated Press” ka publikuar së fundmi një raport mbi mbulimin që përfaqësuesit e saj i kanë bërë zhvillimeve në Gjermaninë naziste në vitete 1933 – 1945. Raporti është i shfrytëzueshëm online dhe ai është shkruar bazuar mbi arkiva të AP-së, dëshmi të kohës, por edhe fonde arkivore të ushtrisë amerikane. “AP dhe Gjermania Naziste(1933-1945). Informimi mbi Tiraninë”, titullohet  punimi i cili ka marrë shtysë nga kritikat e historianes  Harriet Scharnberg.

Në Europën e sotme, ku ka tensione dhe dallime, arti duhet të luajë rolin e tij për të bashkuar njerëzit dhe për t'u dhënë atyre forcë. Katër vende të ndryshme evropiane Greqia, Franca, Gjermania, Austria bashkuan forcat për të krijuar një film për shkrimtarin grek nga Kreta dhe europianin Nikos Kazanzaqis! "Me këto fjalë regjisori grek Yannis Smaragdis prezantoi para disa muajsh projektin i ri ambicioz për të ekranizuar jetën e një njeriu të letërsisë dhe kulturës, shkrimtarit Nikos Kazanzaqis.

Keni kaluar shumë peripeci në karrierën tuaj, për shkak të “biografisë” së familjes së bashkëshortes. Si rezistuat në skenë?

Ish-shefi i Arkivës së Ministrisë së Punëve të Brendshme, Kastrio Dervishi, poston në Facebook fotokopjen e një raporti të vitit 1951, sipas të cilit autoritetet e kohës flisnin për pensione të lidhura për familje dëshmorësh, në masën 3 373. Një shifër shumë larg 28 mijëshit të njohur. Po sjellim atë që shkruan Dervishi, bashkë me foton, por duke mbetur në mendimin se për këtë çështje është mirë të flasin zyrat e shtetit. 

"Raporti i vitit 1951, 3.373 dëshmorë të luftës