Opinion

Edi Rama ka dalë në fushatë elektorale dhe po kërkon maksimumin  e votave me një argument që po e përsërit nga televizioni në televizion dhe nga mitingu në miting. Sipas tij janë partitë e vogla (e ka fjalën për LSI kryesisht, por edhe PDIU, PPDNJ etj.) që nuk e kanë lënë të bëjë shtet me institucione dhe administratë funksionale, sepse ato imponojnë «sistemin e tepsisë» siç e quan ai.

Atmosfera politike në prag të zgjedhjeve është tendosur mjaft nga partitë kryesore, në funksion të maksimizimit të numrit të votave të tyre. Krijohet përshtypja që faktori LSI ka filluar të bëhet rival  preokupues për PS -PD dhe po e humbet atë pozicion të favorshëm stabiliteti që kishte deri tani. Me  fjalë të tjera, ka dalë në fushëbetejë dhe po lufton pa favorizime me rivalët e vet. Por, a do të ketë fuqi  imponuese pas zgjedhjeve?

Ajo që Plutarku sjell në përshkrimin e tij që nga antikiteti, mbi historikun e raportit midis qytetërimit dhe religjionit është ende e vërtetë sot e kësaj dite: “Gjatë historisë ka mundur të ndodhë që të ketë qytete pa fortifikata, pa shkolla, pa pallate luksoze, pa bibliotekë, por asnjëherë nuk është hasur ndonjë qytet pa faltore”. Historia njerëzore nuk njeh asnjë gjeneratë, asnjë popull që të mos ketë shprehur në forma të ndryshme besimin, si pjesë e pandarë e kulturës së tij. Të gjitha qytetërimet e mëdha kanë epiqendër qytetin, bashkë me të dhe tempullin.

Rreth 17 milione euro jane shpenzuar ne punimet per sheshin “Skënderbej”. Pa u marrë me procedurat dhe korrupsionin e përfolur, dhe lidhjet e kryetarit të bashkisë me interesat e firmës ndërtuese, dëshiroj të paraqes 10 argumente pse ky shpenzim i madh nuk sjell dobi, por në disa aspekte sjell dëm afatgjatë.

Përveç korrupsionit, Qeveria Rama-Meta-Idrizi favorizoi edhe dy fenomene të tjera, kriminalizimin e shtetit dhe kanabizimin e vendit.

Të  bësh një parashikim për rezultatin e këtyre zgjedhjeve, duke u bazuar në rezultatet e zgjedhjeve të  mëparshme, është diçka që nuk mund të bëhet me saktësi,  sepse mundësia që gabimi  të  jetë i madh, nuk është e vogël.  Kjo, nga mungesa e konsistencës dhe nga kaosi statistikor që vërehet nga tabelat e  rezultateve. Gjithashtu edhe sondazhet mund të jenë problematike,  përsa i takon gabimit që mund të  shfaqet. Kështu p.sh kemi fenomene si:

Sipas një parimi terminologjik opinionistët, por dhe të vetëquajturit politologë e kanë quajtur fundin e shtetit monist, të centralizmit dhe të ideologjisë së vetme si një zhvillim të ri historik. Por këto 27 vite s’di pse është shpërdoruar termi konvencional i Tranzicionit Politik.

Deri në këtë moment që po shkruaj këtë shkrim, edhe pse fushata elektorale është hapur prej më shumë se një jave, nga tre partitë e mëdha politike në vend, PS, PD dhe LSI, vetëm kjo e fundit ka të shkruar dhe të afishuar në faqen e saj në internet një program elektoral për zgjedhjet e vitit 2017 Partia Demokratike ndërkohë prej muajsh ka punuar për hartimin e programit të saj ekonomik edhe me asistencën e fondacionit gjerman Konrad Adenauer, por ky dokument nuk gjendet i botueshëm dhe për më tepër është ngushtësisht në çështje ekonomike, fiskale, dhe jo një program tërësor politik.

Kam lindur italian por disa herë më vjen të pyes, nëse do të vdes i tillë. Një paradoks i pakuptimtë? Jo edhe aq nga momenti që dyshoj se nuk jam i vetmi në brezin tim, që ka ka parë dritën gjatë ose afër luftës, që në mënyrë pak a shumë të ndërgjegjshme shtroj këtë pyetje. Nëse hedh sytë vërdallë dhe nëse kuptoj atë që shoh, nëse kuptoj mirë diskutimet që dëgjoj, më duket se janë shumë italianët që ndjejnë përditë të rritet brenda tyre një ndjenjë çatdhesimi dhe tëhuajëzimi.

Ishin, janë dhe do jenë! E nisën jetën parlamentare më 1991-1992 dhe vijojnë të kenë mandate parlamentare edhe më 2017-2021. Vetëm 6, tre të majtë dhe tre të djathtë. Berisha, Ruçi e Shehu nga 1991; Majko, Ulqini dhe Shehi më 1992. Ruci ka bërë një ndërprerje më 1996, Berisha pa ndërprerje, Shehu bëri shkëputje më 2001 dhe 2013, Ulqini pati një ndërprerje në mandatin e parë të Ramës dhe Shehi gjithashtu me disa vite ndërprerje pas ndarjes nga PD. Por kanë mbetur në lojë dhe sot janë drejtues në parti ose aktiv në politikë. Bilanci i jetës së tyre parlamentare?