Opinion

“Shqipëria nuk është si Maqedonia”, -çfarë kishte nën rreshta vërejtja e raportuesit për Shqipërinë në Parlamentin Evropian, Knut Flekenstein, drejtuar opozitës dhe pse “i dogji” kjo Lulzim Bashës?

Ai na paralajmëron se do të mbetemi pa qeveri pa president, por të vazhdojmë kështu. Emond Spaho e sulmoi në Facebook si”të njëanshëm”, ndërsa Basha e përmendi në çadër, madje akuzoi diplomatët e BE-së dhe SHBA-së si mafiozë.

Sakrifikimi i lëndës arkeologjike për hir të ansamblit të Hyrjes së lashtë  Dyrrahut antik dhe Durrësit mesjetar pranë Portit, për t’i lënë vend ndërtimit të skulpturës arkitektonike “Vela/Veliera” hyri tashmë në histori – si kryevepër dhunimi që mund t’i jetë shkaktuar ndonjëherë pasurisë arkeologjike të këtij qyteti të famshëm mesdhetar në jetën e tij mijëravjeçare.

Ejani investoni në Shqipëri se këtu s’kemi sindikata, të cilat jua çajnë kokën atje në Itali”, më gjëmoi në vesh si gjyle sërish dje kjo deklaratë e Kryeministrit tonë para investitorëve italianë, diku nga 2014-a. Më gjëmoi në vesh sërish sepse HEC Devolli dje nxori lajmin se “tuneli i gjatë i Moglicës përfundoi pa vonesa”.

1. Këtë çerek shekulli, Partia Demokratike dhe Partia Socialiste kanë alternuar njëratjetrën në pushtet. Njëra njihet si e djathtë, tjetra si e majtë. Në thelb, politikat e tyre të zhvillimit janë të ngjashme dhe nuk ndryshojnë aq sa e kërkojnë përkufizimet “e majtë – e djathtë”. Vështirë të thuash se njëra parti është investuar dukshëm për qeverinë dhe tjetra për tregun, njëra për politikat e rishpërndarjes dhe tjetra për sipërmarrjen e lirë, njëra për barazinë dhe tjetra për traditën e hierarkinë.

Që në shekullin XIII, në Angli u konfirmua e drejta e publikut për të detyruar mbretërit që të heqin dorë nga froni, si rrugëdalje dhe rrugëzgjidhje e krizave politike. Ky institut i të drejtës publike vepron rëndom në çdo vend demokratik, nga ajo kohë e deri më sot, në ndryshimin e ekzekutivëve jo të përgjegjshëm.

Në mars bëhen tre vjet që Shqipëria është kandidate për në BE, por hapja e negociatave shkon vetëm duke u shtyrë. Një ndër problemet kryesore janë deficitet në shtetin ligjor dhe kapja e instiucioneve nga krimi i organizuar. Problem është edhe korrupsioni në gjyqësor. Në Shqipëri, gjyqtarët dhe prokurorët janë të detyruar të bëjnë publike të ardhurat e tyre. Komisioni i BE, ka kritikuar se shkeljet e ketij detyrimi nuk janë ndëshkuar. Në dhjetorin e vititi të shkuar u publikuan të ardhuart e 81 gjyqtarëve të apelit, të cilat u pesëfishuan.

Shqipëria ka pasur një fillim të ngadaltë për krijimin e një kuadri më të gjerë, në të cilin të angazhohet për t’u përballur me të shkuarën komuniste. Aktualisht, mund të shohim kalimin nga heshtja në një angazhim aktiv me të shkuarën në fusha të ndryshme. Kjo është inkurajuese, pasi do të garantojë të ardhmen demokratike të Shqipërisë.  

Aspekti i “lojërave për pushtet” i këtij cikli zgjedhor francez filloi tek e majta. Presidenti François Hollande u rrëzua nga vetë Partia Socialiste. Kryeministri i Holande, Manuel Valls, u bë vakti i dytë në këtë banket kanibalësh.

Qeveria e Erdoganit është në kurs përplasje me Evropën. Tani Turqia vendosi t'i ndalojë organizatës humanitare amerikane, "Mercy Corps" veprimtarinë në vend. Kjo organizatë kujdesej për rreth 360.000 refugjatë sirianë në Turqi dhe tani jo vetëm ata por edhe refugjatët e zhvedosur brenda Sirisë humbën një mbështetje të konsiderueshme.

Ka një pasazh në ekspertizën letrare të Diana Çulit mbi poezitë e Genc Lekës të shkruar në vitet ‘70 që të bën më së shumti përshtypje. Ja se ç’thuhet: “Autori shkruan me një frymë pesimiste, shpreh dëshpërim; kujton me nostalgji të kaluarën, bën aluzion për një të ardhme…, gjë që tregon se autori ose ka një tronditje të theksuar ideologjike, ose nuk është i kënaqur nga realiteti i sotëm dhe e quan të rëndë ambientin ku jeton, se për të është mbytës dhe i padurueshëm, ndaj kërkon rrugë për të dalë”.