Kulturë

Qendra e Studimeve Albanologjike me vështirësi do të mbajë këtë fundvit “Ditët e Albanologjisë”. Arseyeja është buxheti i pamjaftueshëm për të organizuar një konferencë tre ditore, e megjithatë sa për të thënë aktiviteti do të mbahet. Drejtori i Qendrës së Studimeve Albanologjike, Ardian Marashi  thotë për Gazeta Shqiptare se përpjekjet për të mbajtur gjallë kërkimin shkencor janë në kufijtë e mbijetetsës. “Buxheti është krejtësisht i pamjaftueshëm për të realizuar në parametrat e duhur misionin tonë dhe për ta ngritur institucionin në lartësinë e ambicieve tona shkencore.

O poet, na fal! O gazetar, na fal! Na fal o burrë i dheut!

Shënimet e grekëve, italianëve, turqve apo francezëve mbi shqiptarët

(Një “buletin shkencor”, që vazhdon të mos jetë “shkencor!”)

Një kompozitor me emër, jo detyrimisht mund të përfaqësojë indeksin e popullaritetit që ka fituar muzika e tij. Dhe talenti jo domosdoshmërisht lidhet me vlerat jashtë muzikës. Fjala është për kompozitorin Agim Krajka që u është përgjigjur polemikave për përfshirjen e tij në listën e personave që hartonin raporte për artistët në kohën e Partisë së Punës. Mbrojtja e tij provon se përveç partiturave Krajka ka patur kohë të merret edhe me jetën private  të këngëtarëve, duke gjykuar në emër të moralit të shëndoshë.

Një koleksion për pasion’ është ekspozita e çelur në Muzeun Kombëtar e që i sjell për të parën herë

Gëzim Qendro, në cilësinë e anëtarit të jurisë ka shpallur dje fituesin e “Onufri XXI”, duke shpjeg

Libri i Psalmeve bën pjesë në Dhiatën e Vjetër. Në përkthimin shqip të Biblës sipas Diodatit të Ri (1994) është renditur në vendin 19, po ashtu si në përkthimin anglisht të autorizuar prej Mbretit James I (1611), në versionin e ri ndërkombëtar anglisht nga Shoqëria Biblike Ndërkombëtare (1984) dhe te përkthimet në gjuhë të tjera sipas traditës protestante. Në përkthimin e S.

Philip Roth në një bashkëbisedim me Milan Kunderën mbi fatet e Europës, fundin e botës, vdekjen, librat dhe erosin

30 Nëntor, 1980

Sapo jam kthyer nga Greqia dhe padyshim, udhëtimi drejt Livadhjasë për të shkuar drejt fshatit Qiriaqi (apo Kiriaki siç e shkruante Eda Derhemi në një shkrim të saj, çka dhe u bë shkas që të nisem drejt atyre maleve) më kishte lënë mbresa të mëdha, për faktin se deri atëherë, fshatrat arvanitase i kisha parë në fushat e Atikës, Mandra-s, drejt Korintit apo drejt Livadhjasë e Beotisë, etj, por kësaj radhe, ata i gjeta majë malesh ku padyshim, vizitori që vjen nga larg bën pyetjen: përse vallë janë ngjitur arvanitasit deri këtu?