Billboard

Ka një lloj histerie përzierë me hipokrizi në qëndrimet që po mbahen ndaj zgjedhjeve të fundit në Rusi. Një histeri që nuk dihet se cilin segment të njerëzimit ka për objektiv. Të thuash sot se Vladimir Putini vodhi zgjedhjet, apo i manipuloi, është si të thuash se pas vitit 2024 vjen viti 2025.

Nëse i hedh një sy diskutimeve që bëhen në mediat e Tiranës për Kosovën mund të vëresh se ndaj Albin Kurtit ka një sulm të vazhdueshmë dhe të pandërprerë që tejkalon të gjithë artilierinë opozitare ndaj tij në Prishtinë. Korit anti-Kurti dhe anti-Vetëvendosje i është bashkuar po nga Tirana edhe një gazetar të themi, aop analist a ça të duam e quajmë si Baton Haxhiu. Tirana pra është selia më komode e të gjithë atyre që shfryjnë ditë e natë ndaj kryeministrit të Kosovës.

Shumëkush që ndjek politikën ndërkombëtare mund ta kuptojë mirë ta zëmë politikën e Kinës, Turqisë, Iranit, Rusisë, Hungarisë apo edhe Donald Trump. Është politika e aktorëve që nuk ndihen rehat me rendin e tanishëm që u rri ngushtë dhe në të vërtetë sfidon me rregullime të vjetra ambicie dhe realitete të reja. Është një rend ndaj të cilit nuk po zhvillohen kundërshti, por një qasje e strukturuar për ta ndryshuar. 

Çështja e dinarit serb në Kosovë është ndërkombëtarizuar. Në lojë kanë hyrë zyrtarë amerikanë që mendohet se ushtrojnë ndikim në Prishtinë më shumë sesa emisarët e diskredituar europianë. Përveç të Dërguarit Special, Escobar, edhe ky një figurë e konsumuar tashmë, për vendimin e Bankës Qendrore të Kosovës ka folur edhe ndihmës-sekretari James O’Brien. Në një intervistë për “Zëri i Amerikës”, ai ndër të tjera citohet të jetë shprehur se: 

Nëse sheh mënyrën si kryeministri i Shqipërisë Edi Rama prezanton punën e qeverisjes së vet në pamje të parë do të mendoje për një histori suksesi dhe modernzimi të pakrahasueshëm me ndonjë qeveri tjetër. 

“Vetëm Përpara” mandej është një devizë që krijon përshtypjen se rrotën e progresit nuk e ndal dot më asgjë. Nuk kemi të bëjmë me një filozofi optimizmi, por me pretendimin se e ardhmja është ontologjike tek partia dhe kryeministri i tanishëm. 

Ka nisur të celebrohet në disa media dhe nga disa njerëz të gazetarisë ai që po quhet fundi i Berishizmit. Në variantin më të thjeshtë me berishizëm nënkuptohet ideja e paprekshmërisë, e pandëshkueshmërisë, e sunduesit përkundrejt qeverisësit.