Billboard

Milos Vucevic iku. Dha dorëheqjen. Ka një moment kritik për pushtetin e Aleksander Vucic: ose e marketon këtë si element neutralizues të protestës, ose ai sapo ka bërë gabimin e jetës duke I hapur rrugë ortekut.

Studentët po vazhdojnë të protestojnë. Kurbani Millosh nuk mjafton. Po kërkohet Koka e Aleksander Vuciç! Dhe ajo duhet të bjerë në gijotinën e një dallge që përndryshe do ndajë Serbinë! Një lajm I mirë për këdo në rajon që sheh se nuk ka usta pushteti që mund të gënjejë një popull të tërë!

PS: Ai Chris Hill ku ka humbur!?

Ka ndërruar jetë në moshën 95 vjeçare, Kryepeshkoi i Kishës Autoqefale Orthodhokse të Shqipërisë, Anastas Janullatos. I fronëzuar në vitin 1991, Janullatos përfaqëson një etapë të rëndësishme për Kishën Orthodhokse në tërësi, në plan ekumenik dhe për orthodhoksinë shqiptare në veçanti.

Ai është padyshim një rindërtues i Kishës, në aspektin material dhe didaktik të saj, një rigjallërues i kulturës teologjike mes shqiptarëve të anestezuar që nga viti 1967 nga e drejta për t’u lutur.

Në një diskutim në studion e Euro News në Tiranë, Ylli Manjani, shprehej ndër të tjera se sot njerëzit në Shqipëri kanë më shumë interes për ndëshkim sesa për drejtësi. Për ta ilustruar z. Manjani sillte një shembull në cilësinë e avokatit nga një seancë gjyqësore. Padyshim që kjo ndjesi ekziston dhe është dominuese. Por sa kompromenton kuptimin e njërës fjalë apo term, tjetra kur vjen pun ate trajtimi i një figure të politikës?

Duket se opozitarizmi në Ballkanin Perëndimor ka ende shpresë. Shpresa sot është strehuar në Serbi. Nuk po hyjmë në kualifikimin e pikëpamjeve politike apo ideoogjike të opozitës së atjeshme, por për aftësinë e dëshmuar në galvanizimin e një fryme që po e detyron Aleksander Vucic, këtë akrobat të dy botëve, këtë realist të duruar të të gjitha punëve që përtej suksesit në rehabilitimin e pozicionit ndërkombëtar të Serbisë, ritmit ekonomik dhe rivlerësimit të saj gjeopolitik, ka gozhduar frymëmarrjen e shpresës se gjërat mund të ndryshojnë.

Sot paradite u njoftua një deklaratë e kryeministrit Rama, e cila nuk kishte ndonjë arsye politike për t’u mbajtur. Si një njeri i shumë punëve dhe edhe i më shumë interesave, z. Rama nuk ia ka më ngenë, por as midenë konferencave me gazetarë. Ai ka zhdukuar nga qarkullimi pozicionin e Zëdhënësit, këshilltarit dhe zhvillon mitin personal përmes aurës së gjithëpushtetit dhe podcasteve në të cilat i shkon kushdo.

Në një intervistë për “Kyiv Indipendent” shahisti i mirënjohur Gary Kasparov përpiqet të japë disa përgjigje rreth ideve bazë ruse për shtetin, territorin dhe mesianizmin. Duke cilësuar se në Rusi nuk ka një opozitë morale ndaj luftës së Putin në Ukrainë, Kasparov ndër të tjera flet për një mishelë konsistente nacionalizmi, imperializmi, mesianizmi në identitetin rus që nuk mundëson asgjë krijuese.

Ish-kryeministri i Greqisë, Costas Simitis, ka ndërruar jetë në moshën 88 vjeçare. Një njeri që e lidhi imazhin e vet e deri diku trashëgiminë, me Euron, monedhën të cilën e prezantoi personalisht në Greqi kur vendi hyri në Eurozonë. Socialist i mirënjohur, bashkëudhëtar i Andrea Papandreut, Simitis përfaqësonte diçka krejt ndryshe nga gangsterizmi politik i të parit, që megjithatë funksionoi në mbajtjen e Greqisë të bashkuar.

Arrestohet një 38 vjeçar pasi goditi dy të tjerë në sende të forta për motive të dobëta.

Motive të dobëta. Drejtim i paditur. Grupi hetimor po kryen veprimet.

Janë këto disa fraza që kanë zëmë vendin e tyre në jetën tonë e të cilat në të vërtetë nuk kanë patur atë kuptim që pretendojnë të kumtojnë.

Faqja online gazeta Tema, pyeste sot në mënyrë retorike se çfarë mbetet tani që Veliaj Erion u shfaq në Tiranë pas lajmeve se ai do qëndronte në ShBA deri më 17 janar?

Pyetja nuk mëton të nxjerrë ndonjë të vërtetë, ajo thjesht i kujton njerëzisë për të miliardën herë se Sali Berisha jeton. Fundja ky, pra Berisha, i jep kuptim ekzistencës së medias në fjalë që nuk pyet asnjëherë se si qëndron puna me Veliajn, nuk ngre asnjë dyshim, nuk ka asnjë ekzigjencë për të vërtetën. Njësoj si të gjitha llozhrat mediatike të gëlbazës me emrin: Qeveri.

Erjon Veliaj është thirrur në Prokurorinë e Posaçme. Ka dëshmuar për pesë orë. Pasi e shtyu disa herë lajmin e dalë se ai do të thirrej, shtetasi në fjalë ka bërë atë që i shkon më shumë: doli nga SPAK dhe e mbajti mbyllur buçen.

Ka llapur shumë dhe gjatë kjo qelbësirë e jetës publike. Shqipja e tij e nekrotizuar në fraza bajate i ka shërbyer vetëm pozave të pamundshme për një anatomi politike aq rakitike. Në fund, atë buçe e ka mbyllur e vërteta që ndryhet nëpër dosje penale, pavarësisht sa mirë apo saktë gjenerojnë akuza penale ato.