Opinion

Këto ditë po qarkullon në rrjetet sociale një letër që Muhameti, profeti i myslimanëve, u ka dërguar në vitin 628 murgjve ortodoksë të manastirit të Shën Katerinës në Sinai, më saktë buzë malit të Sinait, në majë të të cilit – kështu thuhet në Biblën hebraike, e më pas dhe në Kuran – Zoti d.v.

Nuk do të përsëris ato që keni lexuar apo dëgjuar tashmë. Nuk do të them se ajo që ndodhi në Paris ishte një tmerr i pashoq, sepse nuk ishte. Nuk do të them që bota është përkrah Francës, sepse është një frazë sipërfaqësore. Dhe as kam ndërmend të duartrokas betimin e presidentit Hollande për hakmarrje “të pashpirt”, sepse nuk besoj në të. Në vend të këtyre, unë do t’ju rrëfej se kjo është mënyra si bien civilizimet.

Ndërsa kundërshtarëve të tij komunizmi iu sul me tërbim dhe i shkatërroi kulturalisht, ekonomikisht dhe  fizikisht, njerëzve të tij u shkatërroi dhe u përçudnoi moralin. Këtë mendim e kam pasur gjithnjë, por m'u forcua dhe m'u vërtetua disi nga transformimi i disa personave që u bënë komunistë e që Liri Lubonja, e shoqja e Todi Lubonjës, i jep në një libër kujtimesh.

Ndërmjet të tjerave, Liria flet për disa persona që i kishte njohur më parë si normalë, por që më pas ndërruan krejtësisht.

Përgjatë më shumë se dy vitesh, opozita e drejtuar nga Lulzim Basha është përballur me një luftë dhe ligjërim të ashpër antiopozitar që vjen nga qeveria. Kryeministri Edi Rama në mënyrë të qëllimtë dërgoi për ndjekje penale ish-ministra demokratë (me akuza qesharake, si p.sh, ajo ndaj A. Imamit sikur ai i paskësh dhënë PD-së 1 milion litra naftë të ushtrisë) të qeverisë Berisha, ndërkohë që asnjë nga ish- ministrat e LSI-së nuk pati këtë fat.

Pro qeverisë aktuale shqiptare, para dy vjetësh, votuan plot 1 milion zgjedhës (680 mijë votuan për qeverinë e mëparshme dhe rreth 480 mijë zgjedhës që banonin në Shqipëri nuk votuan fare ose votuan për parti e kandidatë jashtë koalicioneve).

Qysh prej shekujsh vazhdon lufta midis këtyre të dy botëkuptimeve. Kjo luftë filloi aty nga i XII shekull me Kartën e Madhe. Filloi në mënyrë të dukshme kur populli englez vendosi të shkëputet prej ndikimit së kishës universale. Lufta vazhdon e ashpër edhe sot nën forma të ndryshme. Nga ana e universalistave lufta bëhej dhe bëhet në bazën e një arsyeje shumë herë gjeniale, por gjithmonë arësye të ftohtë dhe spekulonjëse. Kurse nacionalistët i ka shtytur instikti, kishte me thanë vetë natyra. Natyra i do individet, do shumëllojshmërinë ndër njerëz, ndër kafshët dhe bimët.

Qeveria po mbetet e vetme në betejat e saj për rritjen ekonomike dhe punësimin. Arritja e marrëveshjes me FMN për një mbështetje të re buxhetore, apo vlerësimi pozitiv i kompanive të vlerësimit, Moody’s dhe Standard & Poor’s, megjithëse e kënaqën pa masë qeverinë se arriti të marrë një Eurobond prej 450 milionë eurosh dhe interes, relativisht të mirë, nuk ngjallin shumë shpresë te popullata.

E drejta e pronësisë në Shqipëri gjatë këtyre 25 vjetëve jo vetëm që nuk ka gjetur zgjidhje të drejtë ligjore, por moskthimi i pronës pronarëve të shpronësuar, ka ushqyer korrupsionin politik dhe ekonomik. Marrëdhënia e pronarëve shqiptarë me shtetin e tyre është analizuar në dhjetëra vendime të Gjykatës Kushtetuese, Gjykatës së Lartë dhe Gjykatës së të Drejtave të Njeriut në Strasburg.

Vitet e fundit, motoja rilindase “Feja e shqiptarit është shqiptaria” është stigmatizuar si nga ateistë “kozmopolitë”, ashtu edhe nga ekstremistë fetarë të sekteve të kundërta. Sipas tyre, kjo moto ishte një artificë që u shërbeu ideologëve nacional-romantike të Rilindjes, për të krijuar një shtet shqiptar të pavarur nga Turqia, Greqia dhe Serbia. Ndërsa në fakt, gjithnjë sipas tyre, ndasitë fetare mes sunitëve, ortodoksëve, bektashijve dhe katolikëve ishin shumë të mëdha.

PNdërsa lufta civile në Siri vazhdon, duket se nuk ka zgjidhje të besueshme në horizont. Për një sy jo profesionist, konflikti është një rrëmujë e padeshifrueshme popujsh dhe besimesh rivalë. Si në shumë konflikte, vëzhguesit e kanë marrë vetë përsipër të ofrojnë konkluzione përfundimtare dhe zgjidhje të thjeshta. Një nga këto thjeshtëzime të skajshme është tendenca në rritje për ta krahasuar konfliktin e Sirisë me shpërbërjen e Jugosllavisë në vitet 1990.