rama

Kryetari i PD-së, Lulzim Basha iu përgjigj me urtësi dhe ironi ndonjë gjesti të pakujdesshëm të kryeministrit Rama, që mund të kuptohej si përpjekje për të bërë politikë në frontin toskë-gegë. Them gjesti të pakujdesshëm, se nuk besoj që kryeministri Rama të ketë një plan për të bërë politikë në këtë front inekzistent.

Lexova dje një shkrim polemik të Muç Nanos i cili, përpos yshtjes automatike të përmendjes së emrit tim, më bëri të reagoj për tre gjëra që zor se mund të kalohen në heshtje.

Më bëri përshtypje guximi i kolegut tim që pasi e nxinte Ramën si një politikan pa ideale, të prirur të sundojë, që afron rreth vetes bufonë, që nuk përfill ligjet, që pushtetin e sheh jo si mjet, por si qëllim dhe që po ngre një qeverisje të korruptuar, përsëri refuzonte të bënte një “Mea culpa”, për tezën e tij tashmë të famshme për pushtetin e qelbësirave.

Me afrimin e Kongresit të Partisë Socialiste kryetari i saj, Edi Rama, po përsërit si tezë kryesore të vetën, shtimin e numrit të anëtarësisë së saj. Edi Rama është që në këtë moment kryetari i vjetër dhe i ri i PS-së, pasi askush nuk e sfidon atë në garën për drejtim. Ndaj diskutimi duhet shtruar për “degët” e pemës politike socialiste. Apeli për anëtarësime vjen në një kohë kur kjo parti është në pushtet, por në “ndryshim” nga partitë e tjera, po synon që ta ndryshojë modelin e “rekrutimit” duke hequr dorë nga raporti ofertë kërkesë në punësimin e militantëve.

Edi Rama është një politikan i standardit shqiptar, një njeri pa ideale, më saktë një njeri që idealet i ngatërron me qëllimet e veta, një njeri që ka qejf të sundojë e jo të qeverisë, një njeri që ndihet mirë me sejmenë që i krehin bishtin e bufonë që e argëtojnë, e jo me bashkëpunëtorë që kanë respekt për veten, një njeri që pushtetin e sheh si qëllim, e jo si mjet, një njeri që pushtetin e do të plotë, e do tani, e do ta ketë i vetëm, një njeri që i ka mbushur mendjen vetes se reformimi i një vendi si Shqipëria mund të improvizohet mbi bazën e ideve që i fanepsen në kokë kur zgjohet në m

Arben Malaj ka reagur ndaj një komenti të Blendi Fevziut për Lëvizjen për Mendimin Ndryshe që dikur tentoi të turbullonte ujërat në Partinë Socialiste. Arben Malaj cilëson se kjo lëvizje “ishte inspirim për njerëzit e mrekullueshëm të vendit tonë dhe jo aritmetikë personale e atyre që e iniciuan”. Malaj flet për faktin se miqësia mes Blushit dhe Ramës solli braktisjen prej të parit të LMN-së dhe reagimin e ekipit që kontrollon PS-në ndaj personave që aderonin në LMN.

“Qeverisja jonë është arsye për të qenë me PS”. “Nuk ka alternativë tjetër përveç PS”. “Ne kemi vënë shtetin në detyrë”. “Nuk i anullojmë dot konçesionet e dhëna”. Këto fjali u titruan nga fjalimi i kryeministrit Edi Rama në Gjirokastër, ku bashkë me bashkëpunëtorin e vet, Koço Kokëdhima, koordinator i PS-së për Jugun, kanë folur njësoj për reformën në parti, vlerat e çmuara që ajo përcjell e që çuditërisht, ndonëse i dha fitore të dyve, po synihet të reformohet.

Me protestën e Partisë Demokratike më 8 dhjetor është marrë sot edhe Fatos Lubonja, që e sheh atë si reagim ndaj dhunës shtetërore në zbatim të disa politikave të caktuara.

Shqipëria duhet të rrisë nivelin e gatishmërisë përballë kërcënimeve që vijnë nga lindja. Ky ka qenë mesazhi që ka përcjellë në Tiranë, shefi i Aleancës së NATO-s, Jens Stoltenberg, duke thënë në mënyrë të drejtëpërdrejtë se Shqipëria ka një rol kycc në stabilitetin e Ballkanit Perëndimor. “Siguria jonë po sfidohet në drejtime të ndryshme dhe NATO po i kundërpërgjigjet duke iu përshtatur një mjedisi të ri sigurie, po rrisim gatishmërinë e forcave tona. Kemi një forcë dyfish më të madhe të reagimit dhe kemi një prani ushtarake të rritur në pjesën lindore të Aleancës.

“250 mijë votues të majtë nuk janë të kënaqur me punën e qeverisë për të cilën votuan para dy vjetësh”. Kështu vlerësohet të ketë ndikuar pushteti i tanishëm mbi votuesit e vet(http://www.respublica.al/2015/12/10/protesta-mund-ta-ketë-thelluar-përkrahjen-për-opozitën-por-jo-zgjeruar), mbi një çerek milioni prej tyre. Janë një çerek milioni prej 1 miliona shuplakave që i sosën ditët pushtetit të Sali Berishës.