media

Nuk ka ditë të vitit që në media të ndryshme, sidomos në ato me vëllim serioz postimesh, të mos ketë një lajm me Yuri Kim. Yuri ka zëvendësuar Donaldin, Donaldi - Aleksandrin, Aleksandri kush e mban mend se kë. Dhe vazhdon kështu kjo sagë lajmesh me tituj që evoluojnë ndër vite nga qëndrimet dashamirëse të ambasadorëve amerikanë për Shqipërinë, deklarata dashurie madje, te kërcënimet e hapura ndaj maskarenjve që po i marrin frymën këtij populli të mrekullueshëm që ka gjetur çobanin e vet edhe shekullin e post-telegrafit.

Kjo fushatë provoi se ne edhe propagandës së tyre mund t’i bëjmë ballë, ne mundemi ta shkatërrojmë atë: me zemër, me shpresë! Dhe këtë ne e bëmë-shqiptarët dolën me gëzim në zemër dhe votuan ndryshimin në 25 prill. Ata dje e donin me gjithë shpirt ndryshimin! Ata e duan ndryshimin edhe më shumë sot! Ndaj të bashkuar ju ftoj t’i prijmë forcën tonë betejës për ndryshimi për të gjithë demokratët dhe gjithë shqiptarët

Disa gazetarë po sajojnë lajme të rreme për të rrëmbyer ndjenjën e fuqisë. Kjo po ndodhë edhe në kohën e zbrazët dhe të pafuqishme të pandemisë. Disa gazetarë të tjerë po e bëjnë këtë për të krijuar frikë, dhunë dhe përcarje sociale. Po gjuha e lajmit si është? Cilat fjalë duhet të përdorim? 

Shembulli 1: A është e drejtë t'u referohemi grupeve të mëdha të njerëzve, që janë mjaft të dëshpëruar për të rrezikuar jetën e tyre, si "valë e re refugjatësh?"

Në emisionin “Bukë dhe Cirk” të transmetuar në RTSH dhe të drejtuar nga Artan Imami, kanë qenë sot të ftuar përfaqësues të lartë të institucioneve të larta të drejtësisë si Gent Ibrahimi – kryetar i Këshillit të Lartë të Prokurorisë, Arben Kraja - drejtues i SPAK, Artur Metani - Inspektor i Lartë i Drejtësisë dhe Erjon Muharremaj - anëtar i KLGJ-së.

Jetojmë në kohë interesante dhe njëkohësisht të rrezikshme. Çdo gjë është me tepri. Sidomos kur bëhet fjalë për kërcënimet dhe sfidat, nga Covid-19 te ndryshimi i klimës. Gjithashtu, “mulliri” i informacionit ecën 24 orë në 7 ditë të javës, pa u ndalur. Presioni për të komunikuar është gjithashtu pa ndërprerje. Pasionet e të gjithë atyre që marrin pjesë në debatin publik janë të shfrenuara. Bota e mediave sociale varros çdo gjë që nuk është ekstreme. Nëse kazani i politikës dikur funksiononte, të themi, në 300 gradë, tani është mbi 1 000 dhe vazhdon të nxehet.

14 shkurti po afron, por asnjë suprizë nuk ka më për ditën e të dashuruarve. Sepse dashuria në këtë sezon i është dedikuar Fatos Nanos, deklarimet e të cilit në një emision televiziv po qarkullohen e interpretohen si Bibla e tranzicionit, si një rrëfim ku ne duhet të falemi. Pak e ndan shpalljen e Nanos në shenjtor politik, në dikë që mesa duket ka thënë gënjeshtrën perfekte të një katharsisi të brendshëm që shërben për të kuptuar më në fund të vërtetën që na bëri të heqim kaq shumë këto dekada. E vërtetë e cila është se Berisha është i keqi.

Fatos Nano ka entuziazmuar parenë e përfaqësuesve socialistë, të cilët i njohim zakonisht si analistë. Dalja e djeshme e ish-kryeministrit, me deklarimet e veta kundër Berishës dhe Metës, si dhe vlerësimi për Edi Ramën, kanë autorizuar vetvetiu logjikën drejtkëndore të të majtëve për ta ngritur atë në piedestalin e një patriarku që ndan të keqen nga e mira.

 Kryeministri ia ka dalë që të ngatërrojë mbarë vendin edhe me një zhvillim që teorikisht do të duhet të ishte pozitiv siç është vaksinimi kundër CoVid-19. Përtej diskutimit se vendi i origjinës është konfidencial për shkak të kërkesave të larta, qeveria nuk mund të mbajë të fshehtë dërgesën, llojin e vaksinës dhe mënyrën sesi ajo transportohet.

Dikur ish-kryeministri i Greqisë, Alexis Tsipras, u shpreh se atë mund ta akuzojnë për çdo gjë, por jo për të korruptuar. Dhe në fakt ky është dallim i madh, themelor në referimin politik të ditëve të sotme. Dukuria “Tsipras”, e politikanit kundër sistem, nuk është shembull vetëm në Greqi. Italia, Ukraina, Trump vetë përfaqësojnë njëfarësoj raste të tilla. Por siç e dimë, me ardhjen e tyre në pushtet, sistemi askund nuk u vu në diskutim. Thjesht sistemi asimiloi edhe të tjerë përveç atyre që de facto i emëron.

Në Shqipëri ka disa ditë që është zbuluar ai që po quhet skandali i pasaportave. Në qendër të këtij skandali është vënë Presidenti i Repulikës Ilir Meta që akuzohet se ka dhënë shtetësi jashtë kuadrit ligjor dhe për persona me precedentë penalë. Çështja ka dalë në skenë në kontekstin e një tjetër skandali, atij të inceneratorëve dhe është e lehtë të kuptohet se një skandal kundërbalancohet me një skandal tjetër.