mbetjet

Më vitin 2005, në ShBA, politikani Al Gore, mban një fjalim që ka hyrë në histori, rreth krizës globale klimaterike, fjalim që shumë shpejt u shndërrua në dokumentarin me titull Një e vërtetë shqetësuese. Ndonëse fjalimi ishte i mrekullueshëm, për Chris Anderson, autor i “Fjalimet TED” (Botimet “Pema”, Prishtinë, 2016), pati një problem: Politikani Al Gore i drejtohej një vendi ku gjykimi formohet mbi bazën e instinkteve partizane, të afta të ndërtojnë barriera të pakapërcyeshme për propagandën e anës tjetër.

Kryeministri është në siklet, kurse në të gjithë jemi në hall. Seanca e sotme parlamentare i nxori kokën frikës së Edi Ramës ndaj zemërimit për ligjin e importit të mbetjeve, i cili theu rutinën e “lajmit 3 ditësh”.

Fatos Klosi, kreu i Agjencisë Kombëtare të Energjisë Bërthamore i është kthyer sot rolit të vet prej propagandisti “vullnetar” të cilin e luan me virtuzozitet që nga ikja prej detyrës së shefit të Shërbimit Sekret. Ai i ka dhënë një intervistë gazetës “shqiptarja.com” ku në cilësinë e fizikanit dhe të drejtorit të Agjencisë, jep garanci se “ky muhabeti i plehrave është kot”.

Në Zululandin e sotëm, Mustafa Nano iu rikthye temës së ligjit të importimit të mbetjeve dhe bëri një verifikim e ballafaqim të qëndrimeve e deklaratave të bëra. Sipas Nanos ka disa boshllëqe mes asaj që deklaron qeveria dhe kuadrit ligjor si dhe shifrave.Po kështu ka konfuzion në referenca duke lënë hapësirë për çdo iniciativë besër. Më poshtë disa vërejtje të Nanos, ashtu siç i ka renditur ai: 

Një problem ndër kryesorët në botën e zhvilluar, madje në të gjithë planetin, është menaxhimi i mbetjeve. E thënë në mënyrë popullore, çdo vend i botës racional mendon si e si të ketë sa më pak mbetje e si t’i “heqë qafe” ato. Një nga mënyrat për të “hequr qafe” mbetjet e padëshirueshme është duke i djegur ato. Por procesi i djegies shkakton ndotje dhe të gjithë duan që ky proces të kryhet “sa më larg”.

Sot dita u hap me një lajm nga gazeta “Shekulli”, e cila na informonte se dy baxhanakë, që janë drejtorë policie në nivel qarku merren me drogë. D.m.th që mbikëqyrin që çdo gjë të shkojë vaj në parcela derisa bima të bëhet gati për t’u trafikuar. Për shumëkënd që jeton e shëtit nëpër Shqipëri, kjo nuk është akuzë, por një gjë që dihet. Por kur e thotë këtë një gazetë që posedohet nga Koço Kokëdhima, ish-deputet dhe ushë-heqës i kryeministrit, ndryshon puna.

Matteo Renzi, kryeministër i Italisë, ndodhet në një pikë vendimtare të karrierës së tij. Në tetor mbahet referendumi për reformën kushtetuese në Itali, e cila do të përcaktojë nëse qeveria e Renzit do të rrijë apo jo. Renzi, i cili është nën akuza të gjithanshme, po reziston duke u shfaqur i sigurtë dhe optimist. Mirëpo goditjen më të madhe Renzi e mori nga lëvizja e Grilos, e cila sot drejton edhe bashkinë e Romës. Dhe për të kundërshtuar peshën e lëvizjes “Pesë yjet”, Renzi ka gjetur një akuzë që ngjan kaq shumë me këto që ndodhin në Shqipëri.

Importi i mbetjeve, apo më mirë biznesi me mbetjet është një “ide” e vjetër e kryeministrit Edi Rama. Një letër që publikohet sot nga “lapsi.al” e cila dato në vitin 2004 zbulon interesin e Edi Ramës, asokohe kryebashkiak i Tiranës, për të qenë pjesë e venimmmarrjes dhe procesit të menaxhimit të mbetjeve që qeveria e Fatos Nanos mendonte t’i importonte nga Italia. Becchetti, sot i larguar nga Shqipëria ishte bërthama e lojës e cila solli reagime të shumta nga shoqëria civile.

A humbi apo fitoi shoqëria me atë që ndodhi me protestën e sotme? Kjo mbetet për t’u parë, por protesta nuk quhet e arritur kur nuk arrin si objektiv minimal uljen në tryezë të vendimmarrësve që sot luajnë me lloj lloj lodra fjalësh. Përpara është dekreti i Presidentit, ga i cili shumëkush pret që t’i thotë “jo” këtij ligji që po fsheh shumë gjëra.

Termi Rilindje është asociuar tashmë me Partinë Socialiste, aq sa kur themi Rilindje në mendje fill të vjen Partia Socialiste dhe jo rilindja e vërtetë kombëtare e para një shekulli.

Por ka edhe një term tjetër që me hir apo pa hir është asociuar me Partinë Socialiste apo koalicionin e majtë. Bëhet fjalë pikërisht për termin Aleanca e Qelbësirave, farkëtuar në një kontekst parazgjedhor këtu e tre vite më parë nga Much Nano.