Arkiv-Opinion

Pyetje: Prof. Xhufi, si e lexoni votën e shqiptarëve më 23 qershor?

Në vendet me demokraci të konsoliduar dhe të suksesshme  pjesëmarrja e anëtarësisë së partive në hartimin e politikave dhe në vendimmarrje, së bashku me transparencën, janë  domosdoshmëri. Ajo bazohet në demokracinë e brendshme, nëpërmjet institucionalizimit të  mendimit ndryshe, i cili sigurohet  përmes votës së të gjithë anëtarëve të saj, duke respektuar dhe zbatuar në zgjedhjen e drejtuesve të strukturave të të gjitha niveleve, parimin më demokratik “një anëtar, një votë” duke filluar  nga niveli bazë i partisë dhe deri tek niveli  më i lartë, që është Kryetari i Partisë.

Vendimi i PD per aplikimin e zgjedhjes me parimin 1 anetar - 1 vote rikthen ne vemendje nje nga problemet themelore te partive shqiptare, anetaresine reale te tyre. Administrata e PD e drejtuar nga Ministri i Brendshem ka deklaruar se eshte permbyllur evidentimi i anetaresise, dhe se se eshte caktuar tashme data e zgjedhjeve. Jane ngritur komisione, por nuk eshte raportuar ende mbi dy detaje me rendesi: cilat jane rregullat e kandidimit dhe konkurrimit, mbi cfare kriteri nje kandidat pranohet dhe nje refuzohet; se dyti, sa eshte numri i anetareve me te drejte votimi.

Përmasat e pazakonta të fitores së opozitës së majtë në votimet e 23 qershorit e bëjnë shumë të rëndësishme, për zhvillimet e ardhshme politike, të hulumtohet e të kuptohet se çfarë ka pasur në mendje shumica dërrmuese e shqiptarëve kur hidhte votën kundër Sali Berishës dhe qeverisë së tij “demokratike”. Kanë votuar kundër autokratizmit, përqendrimit të pushteteve, liderit dhe pushtetarit të përjetshëm? Apo kanë votuar kundër varfërisë, papunësisë, frikës nga kriminaliteti në rritje? Mos ndoshta kanë votuar kundër korrupsionit galopant të qeveritarëve?

LSI-ja që gjer në 1 prill mbajti në pushtet PD-në e Berishës, tash do të mbajë në pushtet PS-në e Ramës. PD-ja, dikur shkëmb graniti gjendet në momentin e vet më të dobët ç’prej kur ekziston. Po të krijonte dikush ndonjë vepër kinematografike mbi situatën në fjalë, skenari do të rezultonte i ngjashëm me atë të filmit “Yojimbo”, xhiruar në 1961 nga Akira Kurosawa.

Në garën për Bashkinë e Tiranës në 2011-ën, Lulzim Bashës iu regjistruan rreth 125 mijë vota nga KQZ-ja. Një kontribut të pazëvendësueshëm për këtë rezultat dhanë 21 mijë votat e LSI-së, e cila bëri një fushatë tejet energjike në përkrahje të Bashës. Por sidoqoftë, i bie që Basha të ketë marrë rreth 104 mijë vota të djathta. Ndërkohë koalicioni i PD-së, dy vjet më parë (në zgjedhjet e 2009-ës), kishte marrë vetëm 2 mijë vota më shumë në territorin e Bashkisë së Tiranës (rreth 106 mijë vota).

Si shumë figura publike që lënë një trashëgimi, në shkrimet apo aktet e tyre, Karl Marks nganjëherë kishte të drejtë, e herë të tjera jo. Po përqendrohem te disa perj gjërave ku ai ishte gabim.

Duke u munduar të gjejnë shkaqet e humbjes së thellë të koalicionit të udhëhequr nga Berisha, analistë e politikanë pranë tij citojnë rezultatin e sondazhit te parë të bërë publik në Ora News, i zhvilluar nga IPR Marketing në periudhën 25-30 prill. Sipas atij sondazhi, koalicioni i majtë kishte një epërsi prej vetëm 2% ndaj të djathtit – praktikisht një barazim statistikor.

Të rinjtë që qajnë për kreun e larguar dhe të palarguar të demokratëve Sali Berisha, duket se nuk e dinë, nuk e mbajnë mend apo nuk e kanë mësuar kurrë se çfarë ka ndodhur në njëzet vitet e fundit me këtë parti. Vetë partia ka frikë nga historia. (Këtë frikë e kanë edhe partitë e tjera, të cilat kurrë nuk kanë marrë mundimin të shkruajnë diçka të ngjashme me historinë e vet). Në faqen zyrtare të Partisë Demokratike gjendet vetëm një biografi e Sali Berishës dhe asgjë tjetër. Tetë vitet e qëndrimit në opozitë 1997-2005, nuk janë shënuar asgjëkundi.