strategjia

Izraeli është në telashe serioze. Qytetarët e tij janë thellësisht të ndarë dhe kjo situatë nuk ka gjasa të përmirësohet. Ai është zhytur në një luftë të pafitueshme në Gaza, ushtria e tij po tregon shenja tendosjeje dhe një luftë më e gjerë me Hezbollahun ose Iranin mbetet mundësi. Ekonomia izraelite po vuan shumë dhe "Times of Israel" raportoi së fundmi se deri në 60 000 biznese mund të mbyllen këtë vit.

Qeveria ka hedhur për konsultim publik strategjinë për qeverisjen e emigracionit dhe planin e veprimit. Nisur nga numri i madh i të larguarve nga vendi përgjatë viteve të fundit, qeveria ka hartuar një sërë politikash për dekurajimin e këtij fenomeni.

Ndërsa ëndrrat e Turqisë për t'u bashkuar me Bashkimin Evropian janë zbehur, Ankaraja e ka zhvendosur strategjinë e saj drejt Perëndimit. Kjo nuk është askund më e qartë se në Mesdheun Lindor. Lëvizjet e fundit të Presidentit turk, Rexhep Tajip Erdogan, një vizitë në Republikën Turke të Qipros Veriore dhe njoftimi për rifillimin e kërkimeve të energjisë turke në zone, kanë për qëllim të tregojnë se ai do të vazhdojë të ndjekë "Mavi Vatan"-in e tij neo-otoman, doktrina Atdheu Blu.

Miqtë janë arma sekrete e Amerikës

Strategjia e re e Bashkimit Europian për vendosjen e kuotave të detyruara për pranimin e azilkërkuesve nga vendet anëtare, nuk është mirëpritur. Kundërshtitë e para kanë ardhur nga Austria, kancelari i saj konservator, Sebastian Kurz, sipas të cilit kjo ide dështoi në vitte 2015-2016 dhe do të dështojë sërish.

Ne konsiderojmë se shpërndarja në Europë e azilkërkuesve ka dështuar dhe shumë shtete e kundërshtojnë një gjë të tillë. Nuk ka për të funksionuar

është shprehur Kurz në një intervistë për agjencinë franceze, AFP.

Europa duket se po hedh themelet e një qasjeje të re mbi migracionin, duke mos vlerësuar në të një problem që vetë ndikon balancat demografike.

Të paktën kjo mund të lexohet nga deklaratat e Presidentes së Komisionit Europian, Ursual von der Leyen e cila gjatë një fjale para Parlamentit Europian e ka cilësuar migracionin si një:

fakt të jetës

Karantinë apo jo? Kjo është çështja. Suedia sfidoi metodën e vjetër duke mbajtur të hapur vendin në kohë pandemie, duke supozuar se një virusi nuk i shpëton dot. Atëherë të mos dëmtojmë edhe ekonominë. Kjo qasje u monitorua shumë si një zgjedhje e guximshme dhe atipike, mirëpo tani kritikat për të po vijnë edhe nga brenda vendit.

Ndërsa bota lufton me pandeminë e koronavirusit, një zhvillim i jashtëzakonshëm po ndodhte në Ballkan: një vend i sfiduar dhe i varur kundërshtoi haptazi administratën e fuqishme të Presidentit të ShBA-ve, Donald Trump.

Më 16 shkurt kryeministri Edi Rama me të vetët zgjodhi një strategji: largimin personal nga Tirana dhe shmangien e kundërvënies së policisë ndaj protestuesve. Në këtë mënyrë zoti Rama mund të jepte shfaqjen e vet nga Vlora në konkurencë me protestën e opozitës, ndërkohë që në distancë nga ngjarja mund të merrte vendimet më ftohtë. Përmes Policisë ai bënte thirrje dhe kujtonte se po shkelej ligji, por në fakt nuk dha asnjëherë urdhër për ndërhyrje. Spartak Ngjela tha se ky ishte plan i FBI-së, duke na falur kështu mundësinë që të qeshim sa të duam kur të kemi kohë.

Universiteti i Goergtown në SHBA publikon së fundmi disa dokumente të rëndësishme të Arkivës Kombëtare Amerikane që zbulojnë evolucionin e strategjisë së zgjerimit të NATO-s drejt Lindjes së Europës. Dokumentet përfshijnë edhe bisedat mes dy ish-presidentëve Bil Clinton dhe Boris Jelcin, që duket se kishin edhe miqësi personale. Materialet jepen në formatin orgjininale, pra faksimile, por paraprihen nga një analizë kritike e tyre për të shpjeguar kontekstin dhe për të kryqëzuar