perendimi

Zëvendëskryetari i Këshillit të Sigurimit të Rusisë, Dmitry Medvedev, thotë se sanksionet e vëna nga Perëndimi kanë pasu ndikim minimal deri tani në ekonominë e vendit. Sipas tij, sanksionet ekonomike të vendosura padrejtësisht  nga vendet perëndimore që do të shkatërrojnë strukturën e gjithë ekonomisë botërore.

Perëndimi duhet të vërë në diskutim qëllimin e sanksioneve ekonomike të vendosura ndaj Rusisë, përndryshe ato mund të rezultojnë kundërproduktive. Nicholas Mulder, historian në Universitetin Cornell (Shteti i Nju Jorkut) analizon bllokadat dhe embargo e shekullit XX si përpjekje për t’u dhënë fund konflikteve. Analiza prej 448 faqesh mban titullin “The Economic Weapon: The Rise of Sanctions As a Tool of Modern War” dhe është botuar nga Yale Press University.

Mediat e Perëndimit i tregojnë botës një realitet tjetër nga ai që është në të vërtetë në Rusi. Me këtë bindje, Ivan Rorato, kuzhinier venecian, i ka mbushur rrjetet e tij sociale me postime që kundërshtojnë atë që ai e quan rusofobi.

Rorato thotë se shumë nga lajmet e përhapura në mediat perëndimore janë të rreme, duke nisur që nga mbyllja e dyqaneve të Mc Donald's.

“Nuk do të kthehem pasi këtu jam dhjetë herë më mirë”, shkruan ai, duke dhënë si arsye çmimin e benzinës, gazit, sigurimit të makinës, qumështit, miellit dhe mallrave të tjera.

Vendimi i Rusisë për të kufizuar veprimet në Kiev dhe Chernihiv është parë gjerësisht si një lëvizje që konfirmon se Kremlini ka rishikuar objektivat e vet në Ukrainë. Kjo për arsye se në Perëndim ka një bindje të përhapur se Rusia dhe ushtria e saj nuk mund të shkojnë përtej pikës së tanishme dhe se çdo operacion sulmi ka ngecur. Në një intervistë për “Kathimerini”, ish-kreu i ushtrisë amerikane në Europë, general lejtnanti, Ben Hodges thotë se ushtria ruse ka arritur tashmë kulmin e përparimit të vet të mundshëm në Ukrainë.

Pushtimi gjithnjë e më i mundshëm rus i Ukrainës është një thirrje zgjimi për Perëndimin, një shkatërrim i iluzionit se fantazmat e luftës mund të dëbohen nga Evropa moderne. Me dhjetëra mijëra njerëz mund të vdesin në altarin e ambicieve të kota perandorake të një regjimi të egër në Moskë, në krye të të cilit qëndron një tiran brutal. Kievi, një nga qytetet më të mëdha në Evropë, mund të pushtohet nga trupat ruse në atë që mund të jetë beteja më e madhe urbane që ka parë kontinenti evropian që nga Lufta e Dytë Botërore.

Në shtator 1993, presidenti rus, Boris Jelcin, i shkroi një letër të gjatë homologut amerikan, Bill Klinton. Letra që niste me "I dashur Bill", kërkonte "shkëmbim të sinqertë të mendimeve" të dy liderëve.

Ambasadori i Rusisë në Suedi doli nga korniza e diplomatit, kur u pyet për sanksionet e Perëndimit në rast të një invazioni në Ukrainë.

“Më falni gjuhën, por ne as na plas fare për sanksionet”, tha Viktor Tatarintsev për të përditshmen e Stokholmit, Aftonbladet.

Thomas Piketty është një nga ekonomistët më të famshëm në botë. Librat e tij me peshë mbi pabarazinë dhe pasojat e saj të rrezikshme për kapitalizmin global janë vlerësuar gjerësisht nga yje të tjerë si Paul Krugman dhe Robert Solow. "Kapitali në shekullin XXI”  është shitur në miliona kopje dhe mund të gjendet në raftet e librave të kujtdo që dëshiron të konsiderohet i aftë në debatin modern të ekonomisë politike.

Lufta në Ukrainë po trumbetohet si eventualitet emergjent në Europë aq sa presidenti amerikan Joe Biden foli për një sulm rus në muajin shkurt. Mirëpo ajo që disa media në Perëndim po vënë në dukje është fakti se Kievi zyrtar po e përcjell me qetësi këtë situatë duke shprehur madje mosdakordësi të mëdha për mënyrën sesi po menaxhohet kriza nga SHBA. Përveç presidentit Volodymyr Zelenskiy, një sërë zyrtarësh të lartë ukranias po flasin me një gjuhë krejt tjetër nga ajo që cilësohet si histeria mediatike e një lufte në Ukrainë.

Situata e krijuar së fundmi në Lindje të Europës është një provë e mirë për brezin tonë për të kuptuar se cilën lloj politike ndjek i ashtuquajturi Perëndim. Ta lëmë mënjanë integrimin që u bë si pëlhura e Penelopës, e që i iku përherë konsideratës strategjike për Ballkanin, një rajon me jo më shumë se 20 milionë banorë në aq sa ka mbetur pa hyrë në BE.