LSI

Përflitej prej ditësh për një formular që LSI ua ka shpërndarë të punësuarve të saj në administratën shtetërore, përmes të cilit merr garanci për besnikërinë e votës në 25 qershor. Ky formular është kallëzuar në Prokurori nga zv/kryeministrja Mandija, e cila në cilësinë e kryesueses së Task-Forcës ka kallëzuar penalisht Drejtoren e Filialit të Postës Shqiptare në Berat Haris Ngjeqari.

Task-Forca e ngritur nga qeveria ka shkarkuar Drejtorin e Përgjithshëm të Postës, Majlind Lazimi zyrtar i emëruar në këtë detyrë nga Levizja Socialiste për Integrim. 

Lulzim Basha ka nisur fushatën elektorale duke patur si qendër sulmi LSI-në e Ilir Metës. Basha bërtet me të madhe duke bërë të qartë se koha e kalimit majtas dhe djathtas ka ikur. Në këtë qëndrim të tijin shtohet edhe qëndrimi I kryeministrit dhe PS-së që po këmbëngulin përditë e më shumë për “timonin që e ngasin një palë duar”.

Fushata që ka nisur duhet të ishte një ballafaqim platformash për taksat, investimet, planet ekonomike në bujqësi, shëndetësi, arsim, inovacion dhe shtetin social, mirëpo ky debat ia ka lënë vendin retorikës  pa përmbajtje, për një Shqipëri që Duam, Republikë të Re apo të Shansit të të Gjithëve.

Dita e sotme ishte e rëndësishme sa i përket stabilitetit të ekipit drejtues të PD-së. Hamendësimet e shumta të ardhura nga një takim lokali, disa tërheqje kandidatësh, apo edhe spekullimet mbi një lojë të dyfishtë të Berishës, në finale nuk imponuan asgjë në vendimmarrjen e kryetarit Lulzim Basha.

Duhet të nënvizojmë disa momente të cilat parashihen që sot si rrugë eventuale të zhvillimit politik apo ngaqë shpjegojnë këto që ndodhën.

Lista e kandidatëve të Partisë Demokratike publikuar mbrëmë natën nga kryetari Lulzim Basha ka provokuar debate. Largime të disa personazheve publikë, përfshirje aleatësh dhe emra krejt të rinj. Lista nuk ka sesi të befasojë më shumë sesa emrat e ministrave që Basha propozoi së fundmi. Ata janë ose njerëz të afërt me PD-në, ose ish-drejtorë, pra njerëz të parasë dhe pushtetit financiar të qeveirijes së Berishës, ose zgjedhje personale e kryetarit. Shikoni emrin e Grida Dumës në Tiranë dhe kujtoni për analogji sesi Elisa Spiropali përfshihet në listat e Korçës nga PS-ja.

PDS-ja e Paskal Milos ka firmosur marrëveshje me LSI-në, një ditë pasi PS-ja kërkoi mosregjistrimin e partive të vogla në zgjedhje me synim maksimalizimin e votës. Kjo është çarja e dytë majtas pas deklaratave të Skënder Gjinushit dhe betejës së Tom Doshit, kandidat i PSD-së, për të fituar të drejtën e kandidimit nga KQZ-ja.

Fushata elektorale që ka nisur është atipike dhe nuk ngjan me asnjë nga fushatat e mëparëshme. Me tri partitë kryesore të skenës parlamentare në qeverisje, tensioni politik, premtimet e shumta, programet, shpalosjet, shifrat e punësimeve etj., janë bërë thuajse aneks i bezdisshëm informativ. Mungon kontrasti pozitiv që sjell denocnimi i dështimeve, shmangiet nga programi, evidentimi i problemeve, të gjitha pra detyra të opozitës e cila nuk ka pse të lodhet më sa kohë është në pushtet.

Nuk duhet lodhur koka shumë me zbërthimin e Pazarit të 18 majit. Ai po zbulohet vetë nga palët e përfshira atë natë që në fund shpërndanë një tekst si lëmoshë transparence për popullin.

Menjëherë pasi firmosi Pazarin, kryeministri nisi fushatën duke u bërë thirrje demokratëve që të votojnë PS-në se ajo do jetë e sigurtë në pushtet. Fundja siç tha Edi Rama, “ne 71 mandate na duhen”.

Pas tre muajsh protestë të Lulzim Bashës, pas thirrjeve me një gjuhë lufte për shkatërrimin e PS-së dhe Edi Ramës, të dy udhëheqësit e urtë: Lulzim Basha dhe Edi Rama, u bashkuan kokë më kokë, në prani të askujt, në mes të natës dhe, në fshehtësi, ngjizën atë që nuk ia priste mendja kujt e që e quajtën “Marrëveshja Basha - Rama”. Nga mediet u cilësua si historike, disa uruan që ai bashkëpunim i sinqertë PD-PS të vazhdonte, e të tjerë dhanë siguri se ai bashkëpunim do të vazhdonte edhe pas zgjedhjeve.