kriza

Vrasja e ambasadorit rus në Truqi, Andrei Karlov, ka kanalizuar analizën drejt skenarëve gjeopolitikë. Si një akt me ngarkesa dhe mesazhe të shumëfishta, vrasja lidhet në mënyrë të pazgjidhshme me atë që po ndodh në Siri, mpleksjen e shumë interesave aty, dështimin spektakolar të Perëndimit dhe në fund, por jo për nga rëndësia, me rolin që presidenti turk, Reccep Tayyip Erdogan po i jep vetes në rajon.

Ndërhyrja në Siri u bë me qëllim rrëzimin e Bashar al Assad. Kjo është deklarata që presidenti turk, Reccep Tayyip Erdogan, ka bërë sot gjatë një fjale në Simpoziumin për Platformën Ndërparlamentare të Jeruzalemit, zhvilluar në Stamboll.

Amerikanët sot më shumë se kurrë janë në sprovë me intelektin e doktrinës së tyre!!!

Ndërhyrja e koalicionit të drejtuar nga SHBA në Mosul është vlerësuar si një instrument presioni ndaj asaj që Rusia arrtiti në Siri dhe sidomos në Halep. Në përpjekje për të kompensuar humbjen në terren, perëndimorët mbyllën kufirin nga krahu iraken, duke spastruar Irakun nga ISIS dhe duke hapur rrugën për menaxhimin e situatës në vend.

Geert Mak, gazetar dhe shkrimtar holandez flet për Europën dhe krizën e saj. Në një intervistë për “Avvenire” Mak thotë se entuziazmi i viteve ’90, ai i rënies së Murit të Berlinit ushqeu një iluzion që është fara e krizës së sotme. Iluzionin se ajo energji poIzitive do të zgjidhte problemet, një gabim që mohoi nevojën e politikave dhe praktikës që plotëson emocionet. Intervista ka rëndësinë e vet për të kuptuar atë vështrim që vjen nga brenda Europës për situatën e tanishme, “ku ka kapluar frika” që i hap rrugë nacionalizmave.

Mosuli është duke rënë dhe me te në skenarët e luftës mund të ndodhë gjithçka që afekton Sirinë. Valë migratore që parashikohet deri në 100 mijë njerëz, krijimi i një korridori daljeje për militanët e ISIS, që mund të dynden në Raqqa. Kjo situatë që i jep Perëndimit një fitore në Irak, duke stabilizuar një shtet ku edhe Turqia, formalisht partner me Perëndimin, ka ngritur hapur pretendime territoriale, duke synuar pjesëmarrje në trajtimin eventual të çështjes kurde.

“Deutsche Bank” ngjan se është në prag të gjunjëzimit. E parë përherë si një simbol i qëndrueshmërisë dhe forcës së ekonomisë gjermane, banka në fjalë nuk i ka rezistuar dot sfidave të viteve të fundit.

Sërish Ardiani(Vehbiu – shënim i redaksisë) kishte një shkrim në bllokun e tij mbi vorbullat e librit shqip. Sërish portale të tjerë interneti dhe disa gazeta e ribotuan këtë shqetësim të tij.

Dukej si një gjigand që nuk do të mund të lëkundej, por në botën e financës nuk ka konstante. Mediat europiane janë hapur sot me lajmin e keq të goditjes në bursë të Deutsche Bank, e cila ndodhet në një krizë besimi të investitorëve ardhur si pasojë e vendimeve që kanë origjinë në SHBa. Autoritetet amerikane kanë vendosur një gjobë prej 14 miliardë dollarësh pasi konstatuan  shkelje me garancitë hipotekore. QË nga ky moment, i cili ka vetëm një muaj, banka është përballur me probleme.

Ka kohë që flitet për rendin ndërkombtër që është sfiduar në disa drejtime. Ndoshta personi më i njohur që ka ecur përpara me këtë tezë duke propozuar kundërveprim është Henry Kissinger, sipas të cilit bota po shkon drejt një gjeopolitike rajonesh pa një dominancë vertikale si sot, në krye të së cilës qëndron SHBA dhe Perëndimi në tërësi. Sfida nuk është vetëm në ngushtimin e diferencës ekonomike dhe teknologjike mes Perëndimit dhe aktorëve jo perëndimorë, por ajo është një sfidë instiucionale dhe strukturore e cila po katalizon realitete të reja vendimmarrëse.