rusia

Takimi tripalësh për Sirinë në Astana të Kazakistanit është mbyllur me një deklaratë dhe me hapjen e një procesi  diplomatik. Rusia, Turqia dhe Irani ranë dakord që lufta në Siri duhet të marrë fund duke nisur një proces politik të brendshëm, në përputhje me Rezolutën e OKB-së, 2254. Nga kjo pikëpamje, ndonëse takimi ka miratuar krijimin e një “mekanizmi tripalësh për mbështetjen e armëpushimit”, paqen dhe rregullimin e punëve në Siri pas luftës u sugjeron si neutrale dhe jo partizane, duke marrë si bazë një rezolutë të OKB-së.

Kremlini deklarohet i gatshëm që të zhvillojë një takim të nivelit të lartë mes presidentit rus, Vladimir Putin dhe presidentit të sapozgjedhur Donald Trump. Agjencia ruse Tass citon sot zëdhëniësin Dimitry Peskov sipas të cilit “takimi kërkon muaj, jo javë për t’u përgatitur”. 
“Le të shpresojmë për më të mirën”, shtoi ai. 
Peskov ka shtuar se do të ishte gabim të mendohej që marrëdhëniet ShBA-Rusi do të ishin në të ardhmen pa kontradikta dhe mosmarrëveshje”

Bashar al – Assad duket se ka kapërcyer edhe një pengësë tjetër teksa armiku kryesor i tij në rajon, Turqia, nuk e sheh më të domosdoshëm largimin e tij. Përkundrazi, Assad tashmë është pjesë e zgjidhjes së problemit. Njoftimin për këtë ndryshim dramatik të qëndirmit turk e ka dhënë zv.kryeministri Mehmet Simsek në samitin e Davosit. Sipas tij “faktet në terren kanë ndryshuar në mënyrë dramatike, kështu që Turqia nuk insiston më në zgjidhjen pa Assadin; nuk është realiste”.

Mediat raportojnë se politkka palestineze ka gjetur gjuhën e përbashkët për krijimin e një qeverire të unitetit. Vendimi kapërcen vite të tëra konfrontimi mes lëvizjes isalmike Hamas dhe Al Fatah, pasardhëse e OÇP-së, së Jaser Arafatit. Deklarata ka ardhur nga Moska ku lideri i i Fatahuit, Mahmoud Abbas dhe kreu politik i islamikëve të Hamas, Khaled Meshal ndodheshin prej disa ditësh për negociata.

Trump bën bujë dhe flet fare troç, por ndoshta nuk e ka dhe aq gabim. Ose jo 100% gabim, sa kohë që premisat e tij janë thjesht interes më parë e mandej solidaritet. Ndryshimet që po paralajmëron presidenti amerikan i sapozgjedhur, sidomos në fushën e sigurisë janë paraprirë në fakt nga lufta në Ukrainë dhe dalja e në skenë e të ashtuquajturës Luftë Hibride që e kapi Perëndimin të papërgatur. Nëse NATO nuk është e dalë kohe siç thotë Trump, staregjia dhe orientimi i saj do të duhet të ndryshojë.

Kremlini zyrtarizon vullnetin për një marrëdhënie të re me Shtëpinë e Bardhë, sapo prej kësaj të jetë larguar edhe fizikisht Barack Obama. Shenjë e qartë në këtë drejtim është ftesa që Rusia i ka drejtuar ekipit tranzitor të presidentit të zgjedhur amerikan, Donald Trump, për të marrë pjesë në bisedimet e paqes për Sirinë në Astana. Gazeta “The Washington Post” raporton se ftesa është bërë përmes një telefonate të datës 28 dhjetor që ambasadori rus në SHBA, Sergey Kislyak ka zhvlluar me këshilltarin për Sigurinë që është caktuar nga Trump, Michael Flyn.

Orteku i propagandës për rrezikun rus duket se nuk do të ndalet, pavarësisht se gjeneruesit kryesorë të saj janë kapur në gabime të mëdha edhe vetë. Ndonëse i gjithë skenari për hakerimin rus në zgjedhjet amerikane nuk ka arritur të japë deri më sot një konkluzion të vetëm se cili ishte rezultati i kësaj fushate të presupozuar, goditjet në të njëjtin drejtim vazhdojnë.

Raporti i dakordësuar i tri agjencive amerikane të inteligjencës, publikuar dje në një version të deklasifikuar, është përqafuar nga mediat kryesore si libri i zbulesës së aktiviteve ruse në zgjedhjet amerikane. Ndërkohë variante sekrete të raportimit të shërbimeve kanë dalë në NBC dhe një akt i tillë është cilësuar me prapavijë politike nga presidenti i zgjedhur Donald Trump por edhe themeluesi i WikiLeaks, Julian Assange. 

Vota nuk vlen më për të strukturuar legjitimitetin e atyre që zgjidhen. Ndonëse u aplikua ky parim i shpallur “i shenjtë” në Perëndim, Brexit dhe zgjedhja e Donald Trump, nuk po pranohen si shfaqje demokracie pre një kategorie. Ish – ministri I Jashtëm gjerman, Joshka Fischer shkruan në një opinion në “Project Syndicate” se këto dy zhvillime kanë përcaktuar në një masë të madhe rrjedhën e ngjarjeve politike në Europë, sidomos të zgjedhjeve që pritet të mbahen këtë vit në Gjermani, Francë, Holanë dhe ndoshta në Itali.

Kryengritjet arabe, të cilat Perëndimi i përcaktoi si  "Pranvera Arabe" për shumë arsye mund të mos kenë dhënë rezultatet e pritura në përmirësimin e kushteve ekonomike, politike dhe sociale të këtyre popujve. Por sqaruan shumë aspekte të turbullta që lidhen me strukturat dhe politikat e sistemit ndërkombëtar që u formuan në Lindjen e Mesme pas në vitin 1918 dhe  të themeluara zyrtarisht pas Luftës së Dytë Botërore.