referendumi

Përfaqësuesi i Lëvizjes Socialiste për Integrim në Këshillin Politik Petrit Vasili e ka argumentuar kështu mospërfshirjen  e çështjes së sistemit elektoral në kuadër të diskutimeve për reformën zgjedhore:

Kam dëgjuar shumë fjalamanë, kanë thënë le të rrinë e të ngordhin atje për sistemin. Por ç’ndodhi me sistemin, një gjë e tmerrshme. Një sistem i vendosur me referendum në ’98. U ndryshua më pas prej partive politike. Duhet ricikluar si diçka e re apo me debat të hapura. 

Fituesi i zgjedhjeve parlamentare në Kosovë, Albin Kurti , ka deklaruar për gazetën austriake “Standard” se në krye të qeverisë së re ai do të heqë taksën 100% për mallrat serbe. Kurti ka shtuar se ai do ta zëvendësojë taksën me reciprocitetin në raport me Serbinë.

Dy ditët e fundit është zbardhur veprimtaria operative e Ministrisë së Kulturës për zbrazjen e godinës së Teatrit Kombëtar. Tanimë është e qartë: qeveria e z. Rama dhe Bashkia e z. Veliaj, pasi as e para nuk është e shqiptarëve, as e dyta e qytetarëve të Tiranës, janë të vendosur të ecin para me prishjen e godinës.

Në këto kushte, qëndrimet “burrërore” të ndonjë artisti apo qytetari, janë për t’u përshëndetur, por nuk duket se bëjnë shumë punë.

Britanikët mund të thirren në një referendum të dytë për Brexit. Kryeministrja Tereza Mei në tentativën e saj të fundit për të bindur parlamentin të miratojë marrëveshjen me BE, pranoi përfshirjen e një amendamenti që do të përsëriste referendumin.

Socialistët po shkojnë drejt 30 qershorit me vetëdijen se po konsumojnë një akt kushtetues në respekt të sistemit dhe demokracisë pjesëmarrëse. Çka sipas tyre do të thotë se ai që refuzon të futet në zgjedhje është i vetëpërjashtuar nga sistemi. Meqënese në 30 qershor nuk do ketë garë socialistët janë aq të aftë sa ta krijojnë atë, në mos ta shpikin për t’i dhënë legjtimitet procesit.

Kryetari i Bashkisë së Tiranës Erion Veliaj po bind tashmë shumëkënd se ka një problem shumë serioz me të vërtetën dhe me respektin ndaj qytetarëve. Ose atyre që e dëgjojnë. Kjo nuk është një kritikë në vetvete për zotërinë, pasi zoti Veliaj shfaqet psikologjikisht si njeri që e përjeton botën si polare: ose je me progresin siç e kupton ai, ose je një pakicë e zhurmshme, një shpellar etj..

Analiza që i është bërë votës në referendumin e Maqedonisë ka nxjerrë shqiptarët si mbështetës fanatikë të paktit për emrin. Politika në Maqedoni e ka lidhur këtë qëndrim me ndikimin që ka te faktori shqiptar BE dhe Shtetet e Bashkuara, të cilët u investuan që marrëveshja mos të dështonte.

Perëndimi është hedhur në një sulm të paprecedentë në Maqedoni, duke synuar që të kapitalizojë si fitore atë që në fakt ishte humbje. Referendum për emrin dhe marrëveshjen e Prespës sinjalizoi zbythjen e dominimit perëndimor në këtë vend ballkanik, të paktën në formën që ajo manifestohej deri më tani.

Ndërkohë që kreu i opozitës maqedonase, kreu i VMRO-DPMNE, Hristian Mickovski ka kërkuar zgjedhje të reja, përfaqësues të Perëndimit kanë kundërvepruar duke përdorur të dyja gjuhët: ofertën dhe kërbaçin.

Ballkan është. Çdo deklaratë e një të huaji mund të shndërrohet në skenar objektiv dhe alternativë zhvillimesh politike. Demokracia është asgjë më shumë sesa një shaka, një dhuratë në këto anë ku serioziteti është virtyt vetëm në luftëra. Kështu mund të shpjegohet lloji i qasjes që përfaqësuesi amerikan në Shkup, ambasadori Jess Baily ka adoptuar për rezultatet e referendumit të së djelës ku pati një bojkotim masiv.

Opozita konservatore maqedonase do të votojë ndryshimet kushtetuese që rrjedhin nga një votë pro referendumit për çështjen e emrit. Gazeta greke, “Kathimerini” citon kreun e VMRO-DPMNE, Hristo Mickoski të jetë shprehur se nëse qytetarët maqedonas do të shprehen pro emrit të ri, atëherë kjo parti nuk do të bllokojë procesin e përditësimit kushtetues që rrjedh nga ko votë.

Duke folur për votën e mbështetësve të tij, Miskoski ka qenë evaziv duke u shprehur se “ata do të votojnë sipas ndërgjegjes së tyre”.