politika

Grafitët, sharjet në stadiume, sloganet ‘pakuptim’, komentet dhe reagimet në blogje janë simptomat e para të sëmundjes së një turme, që ka filluar t’i përshfaqë hapur. Por, ndërsa sociologët po përpiqen të merren me shkakun, politikanët vazhdojnë të merren me pasojat dhe sidomos anën sipërfaqësore të gjërave.

Izraeli është në telashe serioze. Qytetarët e tij janë thellësisht të ndarë dhe kjo situatë nuk ka gjasa të përmirësohet. Ai është zhytur në një luftë të pafitueshme në Gaza, ushtria e tij po tregon shenja tendosjeje dhe një luftë më e gjerë me Hezbollahun ose Iranin mbetet mundësi. Ekonomia izraelite po vuan shumë dhe "Times of Israel" raportoi së fundmi se deri në 60 000 biznese mund të mbyllen këtë vit.

Politika përkufizohet si arti i qeverisjes, sfera e shpalosjes dhe zbatimit të ideve, mjeti për sigurimin e mirëqenies dhe funksionimin sa më efikas të të gjithë sektorëve të jetës së komunitetit e mbarë vendit. 

Në një shënim të vetin, kryeredaktori i gazetës greke, “Kathimerini”, Alexis Papachelas, bën një vëzhgim të rëndësishëm për kohën e sotme politike. Rënia e papritur, kohëzgjatja e shkurtër e atyre që ai I quan Rock Star-ët e politikës. Teksa vë në dukje se gjërat kanë ndryshuar në rrafsh global, Papachelas krahason karrierën e njerëzve si Miterrand, Kohl, Papandreou me politikanët e sotshëm, që në majat e suksesit kalojnë para publikut si të domosdoshëm.

Është jo gjithmonë e lehtë të intervistosh njerëz me të cilët ke bashkëpunuar dhe që të lidh një njohje e gjatë, mbasi elementi i befasisë është pakëz më i zbehtë. Bashkëpunimi ynë i parë, dhe shpresoj jo i fundit, i ka fillesat në ekspozitën e fotografit francez Michel Setboun, që u zhvillua në Dropull në gusht të 2016, ku piktori Toni Milaqi ishte kuratori i parë i fotografisë së Setboun në Shqipëri. Me Tonin, i cili jeton në Athinë mbi 30 vite, biseda ruan gjithmonë shkëndijën e debatit luftarak dhe temperamentin e ndezur artistik. 

Ambasadori britanik  Alastair King Smith ka deklaruar nga Elbasani se do të ketë sanksione të reja për ata që minojnë demokracinë dhe bëjnë korrupsion. Të paktën kështu e raporton gazeta “Tema” diplomatin në fjalë që duhet thënë se po shkon pak skiç me formatin e deritanishëm të diplomatit britanik në vendin tonë.

Në një intervistë për Rai-n, dhënë më 1985, shkrimtari i njohur siçilian, Leonardo Sciascia, jep edhe një koment për përvojën e tij në politikë, të cilën e cilëson si “jo themelore” për të, por jo “për t’u përbuzur”.

Shkova të shoh nga afër sesi shkonin punët. E pashë në Këshillin Komunal të Palermos, e pashë pastaj në Parlament…Aq sa mjafton për të kuptuar se pushteti është gjetikë. Nuk është në Këshillin Komunal të Palermos, nuk është në Parlament. Është gjetkë. Në Itali mjafton ndoshta të bëhen bashkë pesë persona për të vendosur gjithçka

Bashkimi Europian është duke rishikuar qasjen e vet ndaj Rusisë, duke synuar një politikë izolimi.

Pse nuk është në gjendje Mbretëria e Bashkuar, një vend me tradita dhe institucione solide, të nxjerrë një kryeministër serioz? Pse demokratët në ShBA mbështeten te një politikan plak për të mundur Donald Trump, ndërkohë që republikanët janë po ashtu të paaftë të gjejnë liderët e duhur? Dhe për ta përgjithësuar pyetjen, pse politika nuk tërheq më mendjet dhe talentet më të mira kudo në botë?  

Lidhur më rrëzimin e Dritan Abazoviçit në Mal të ZI, ka reaguar edhe ish-kryeministri Sali Berisha sipas të cilit në mënyrë karakteristike, shqiptarit kryeministër i peshoi më shumë bishti sesa koka në detyrën e vet.