Katalonja

Ish-presidenti katalanas, Carles Puigdemont, njoftoi se do të kandidojë për kreun e partisë së tij separatiste, "Së bashku për Katalonjën" (JxCat), në zgjedhjet e parakohshme, që do të mbahen më 12 maj.

Puigdemont është aktualisht anëtar i Parlamentit Evropian dhe ky vendim do të thotë se ai nuk do të kandidojë në zgjedhjet e ardhshme evropiane të qershorit.

Gjashtë vjet pasi la Spanjën, Carles Puigdemont po përpiqet të marrë rolin e kingmakerit në politikën spanjolle. Lideri separatist e kushtëzon mbështetjen e Pedro Sanchez-it, i cili po përpiqet të mbajë drejtimin e qeverisë spanjolle, me amnistinë e të gjithë atyre që u përfshinë në referendumin e pavarësisë së Katalonjës në 2017.

Zgjedhjet rajonale të mbajtura të dielën u dhanë më shumë fuqi partive separatiste në Katalonjë.

Partia Socialiste pro-bashkimit, e udhëhequr nga ish-ministri i Shëndetësisë Salvador Illa, mori numrin më të madh të votave duke siguruar një fitore të ngushtë. Megjithatë, për të formuar qeveri do t’I duhen aleatë.

Me 99% të votave të numëruara, të tre partitë kryesore që kërkojnë pavarësinë nga Spanja zgjeruan praninë në parlamentin rajonal në 135 vende nga 74. Në 2017, ata patën fituar 70 vende.

 Shpallje e pavarësisë nga njëra anë, heqje autonomie nga ana tjetër. Situata në Spanjë është thuajse absurde dhe komplikohet nga lëvizjet reciproke të Barcelonës dhe Madridit zyrtar. Ndonëse ngjan një zhvillim për shkak të  inercisë, pavarësia e Katalonjës ka gjeneruar një pikë tensioni në një vend të stabilizuar të Bashkimit Europian që i përmbahet qëndrimit se “Spanja mbetet i ventmi interlokutor i yni”. Çka do të thotë se deri më tani pavarësia e Katalonjës nuk do të njihet nga Brukseli. Por kjo mund të mos jetë përfundimtare.

Shpërbërjen e parlamentit katalanas dhe zgjedhje të parakohshme më 21 dhjetor  shpalli kryeministri i Spanjës, Mariano Rajoy pas vendimit të Katalonjës për të shpallur pavarësinë.

"Vendosa të njoftoj zgjedhjet e parakohshme dhe të lira. Është thelbësore që qytetarët e Katalonjës të rifitojnë zërin e tyre për t'u kthyer përsëri në një shtet demokratik.

Parlamenti i Katalonjës shpalli pavarësinë e rajonit autonom nga pjesa tjetër e Spanjës, ndërsa qeveria qendrore në Madrid u përgjigj me aktivizimin e nenit 155 i cili pezullon kompetencat e rajonit.

Propozimi i pavarësisë, i paraqitur nga partitë separatiste u miratua me 70 vota pro, 10 kundër.

Shaka personale, i quajti  Jean-Claude Juncker deklaratat për shfuqizimin anglishtes si gjuhë zyrtare të BE-së, pas zbatimit të BREX-it.  "Gradualisht anglishtja po humbet rëndësinë e saj në Evropë", deklaroi Juncker në një konferencë në Firence teksa fliste në gjuhën angleze dhe pastaj vazhdoi në frëngjisht, duke provokuar duartrokitje në sallë. I pyetur nëse frëngjishtja do të ishte gjuha e ardhshme e Evropës, Juncker u përgjigj në anglisht: "Është gjithmonë e rrezikshme ta thuash këtë."

Katalonja nuk është i vetmi rajon në Europë, që kërkon më shumë pavarësi. Skocia, Tiroli i Jugut, Aland, Flandra e ndoshta edhe Bavaria. Lista nuk është e plotë. Disa rajone madje nuk kërkojnë mëvetësinë, por vetëm më shumë autonomi, ndërsa të tjerë rajone si Skocia apo Katalonja duan të bëhen shtete nacionale. Këto forca separatiste shihen në BE në Bruksel me ndjenja të dyjëzuara. Sepse ato venë në pikëpyetje rendin e shteteve ekzistuese nacionale. Por mbrojtja e integritetit të shteteve nacionale, që janë anëtarë të BE-së, është pjesë e marrëveshjeve të BE-së.

18 anarkistë janë vënë në pranga nga policia greke në Athinë pasi hynë me dhunë brenda ambasadës spanjolle në kryeqytetin grek në shenjë proteste për mbështetjen e pavarësisë së Katalonias.  Të arrestuarit janë pjesëtarë të grupimit anarkist “Rubikon”.

"Unë do ta respektoj vendimin e katalanasve mbi pavarësinë"-deklaroi guvernatori  katalanas Carles Puigdemont, duke denoncuar episodet e dhunës që ndodhën  ditën e referendumit. Ai u përpoq të dërgonte në Madrid një mesazh në favor të respektimit të vlerave demokratike, duke propozuar si zgjidhje për pavarësinë dialogun me qeverinë spanjolle.