italia

Kina po ndjek me vëmendje se çfarë drejtimi do të marrë Italia në lidhje me projektin Belt&Road. Projekti infrastrukturor kinez, në të cilin synohet përfshirja e zonës që mbulonte dikur Rruga e Mëndafshit, është pranuar nga Italia me memorandumin e mirëkuptimit, në vitin 2019. Por Kina ia ka frikën ndërhyrjes së SHBA-së, para se Italia të marrë vendimin përfundimtar nëse do ta rinovojë apo anulojë marrëveshjen paraprake.

Pjesa më e madhe e rrjetit të shpërndarjes së ujit në Itali është më shumë se 30-vjeçare. Italia harxhon në vit aq ujë sa do t’u mjaftonte 43 milionë njerëzve, sipas Institutit Kombëtar Italian të Statistikave.

Për shkak të infrastrukturës së vjetër, 42 për qind e ujit të pijshëm humbi vitin e kaluar. Rreth një e katërta e rrjeteve të vendit janë mbi 50-vjeçare dhe 60 për qind kanë qenë në funksion për më shumë se 30 vjet.

Italia ka njoftuar tërheqjen nga nisma kineze “Një brez, një rrugë”. Vetëm katër vjet pasi aderoi në nismën që u pa në Perëndim si përpjekje e Pekinit për ndikim gjeopolitik, Roma zyrtare po tërhiqet përmes qeverisë së djathtë të Giorgia Melonit. Para saj, qeveria e drejtuar nga bankieri, Mario Draghi, vendosi ngrirjen e marrëveshjes, shenjë kjo e reflektimit të Italisë që nuk mund t’i lejojë vetes të ndjekë politikë pragamtiste në këto kohë.

Në Itali, Ministria e Turizmit ka zgjedhur një personazh aspak të zakontë për fushatën me të cilën promovon turizmin. Venera ka “zbritur” nga piktura e famshme e Botticelli-t, për të bërë selfie në Piazza San Marco në Venecia, xhiro me biçikletë nëpër rrugët e Romës dhe foto teksa ha pica buzë liqenit Como në veri.

Zgjedhja e ministres së Turizmit, Daniela Santanchè, për ta shndërruar Venerën e Botticelli-t në influencer ka hapur një debat të madh. Ndër të parët që e kritikoi spotin ishte nënsekretari për Kulturën, Vittorio Sgarbi.  

Kreu i Lëvizjes “5 yjet” në Itali, ish-kryeministri Giuseppe Conte, ka deklaruar gjatë një interviste për gjermanen “Spiegel”, se nëse kryeministrja e re, Giorgia Meloni, do të ndjekë ato që ai i quan “politika reaksionare”, atëherë opozita italiane do të duhet të mobilizojë të gjitha forcat. 

Algjeria do të kalojë Rusinë si furnizuesi më i madh i gazit në Itali, falë një marrëveshjeje të arritur të hënën nga kryeministri italian Mario Draghi. Në këtë mënyrë, Roma bë hapin e parë konkret për t’u shkëputur nga gazi rus. Rusia furnizon rreth 40 për qind të gazit natyror të Italisë.

Megjithëse Draghi është shumë i përkushtuar ndaj rolit të Italisë si aleat i ngushtë i SHBA-së në NATO, mbështetja e gjatë e Romës tek Rusia për hidrokarburet ia ka lidhur duart e Italisë kur bëhet fjalë për kundërmasat ekonomike kundër Presidentit Vladimir Putin. 

Politika italiane ka provuar edhe njëherë se shkëlqen vetëm kur dështon. Sergio Mattarella është rizgjedhur president i Republikës pas dështimit nga Parlamenti për të gjetur një pasues të tij. Për pasoja drejtuesit e partive nuk kanë patur opsion tjetër veç t’i luten Mattarellës të pranojë rizgjedhjen të cilën e kishte refuzur. 

Tetë raunde u deshën që politika italiane të varet te Mattarella të cilin e duartrokiti pas numërimit të votës së 505-të dhe që sot përfaqëson njeriun anti-krizë në republikën e krizave.

Ish-kryeministri i Italisë, Silvio Berlusconi, u tërhoq nga ambicia për president, duke hequr njëkohësisht edhe pengesën për negociatat ndërpartiake përpara votimit në parlament që fillon më 24 janar.

Emërimi i kryeministrit Mario Draghi shihet si rezultati më i mundshëm, por është ende e paqartë nëse sfera e gjerë e partive që mbështesin koalicionin e tij do ta mbështesë, për shkak të frikës se largimi i tij mund të shkaktojë zgjedhje të parakohshme kombëtare.

Muzeu arkeologjik i Sicilisë ka nënshkruar një marrëveshje me Muzeun e Akropolit në Athinë për huazimin e skulpturave të Partenonit. Këto të fundit do të kthehen përkohësisht në Greqi, një praktikë që synon të përfundojë me kthimin e përhershëm dhe inkurajimin e muzeve të tjera (përfshirë Muzeu Britanik) për të bërë të njëjtën gjë.