Bota

Kush e diktoi marrëveshjen e re mes Izraelit dhe HAMAS-it?

Në SHBA ka një lloj gare për të marrë meritat e kësaj që u arrit. Presidenti i zgjedhur Donald Trump, ka rendur të deklarojë se ishin qëndrimet e tij që përshpejtuan e madje detyruan HAMAS-in të ulet në negociata, ku pika kyçe ishin pengjet.

Rusia dhe Irani firmosin sot Traktatin e Partneritetit Strategjik Gjithpërfshirës që sipas njoftimeve mediatike do t’i japin një shtysë të re bashkëpunimit në të gjitha fushat. Në këtë kuadër, presidenti Iranian, Massoud Pezeshkian ka udhëtuar drejt Moskës ku është takuar me homologun e vet Vladimir Putin. Vetë fakti i firmosjes në Kremlin flet për raportet e forcës mes dy vendeve, sidomos pas humbjeve strategjike masive të Iranit në Lindjen e Mesme: Siri, Liban, Gaza.

Kryeministri britanik Keir Starmer ka firmosur një marrëveshje 100-vjeçare partneriteti me presidentin ukrainas Volodymyr Zelenskiy në atë që Associated Press e quan “pjesë e një shoë europian të mbështetjes dhe premtimeve për të ndihmuar Ukrainën që të përballë Rusinë”.

Ne jemi me ju jo vetëm sot apo nesër, këtë vit apo tjetrin, por për 100 vjet – shumë më pas sesa kjo luftë e tmerrshme të ketë mbaruar dhe Ukrainë të jetë e lirë dhe e begatë sërish

Sven Liebich, një neonazist nga Saksonia, i dënuar me 18 muaj burg për nxitje të urrejtjes dhe shpifje, ka ndryshuar gjininë dhe emrin në një akt që shihet si përpjekje për të ndryshuar destiacionin e vuajtjes së dënimit. Media të ndryshme në Europë referojnë rastin që ka bërë një farë përshtypje për shkak të llojit të mbrojtjes së ndërmarrë nga i dënuari.

I shfaqur me një mjekër pak më të gjatë, Liebich citohet të jetë shprehur se:

Kam frikë nga diskriminimi

Mesa duket demokracia siç e njohëm në këto tri dekada, po shkon drejt fundit. Edhe në SHBA, një vend që ka krijuar mitet për veten, të veçanësisë dhe të triumfit të të drejtave, tanimë po flitet për herë të dytë në nivelin më të lartë politik për një kërcënim ekzistencial për gjendjen e lirive.

Në Serbi është duke u konsumuar një krizë politike nervish në krye të të cilës qëndron figura e Aleksander Vucic. Pak ditë pasi një organizatë publikoi sondazhin se presidenti i vendit nuk ka shumicën, partia e tij, SNS ka ndërmarrë nismën e firmosjes për zhvillimin e një referendumi këshillimor për të afirmuar shumicën krah tij.

Ja 100 firmat tona. Po presim për 67 firmat e opozitës

ka deklaruar kryetarja e Parlamentit, Ana Brnabiç.

Kryeministri i Greqisë, Kyriakos Mitsotakis, ka propozuar kreun e Parlamentit, Konstantinos Tasoulas si kandidaturë për president të vendit.

Në cilësinë edhe të drejtuesit faktik të Demokracisë së Re, Mitsotakis, ka vlerësuar Tasoulas si një figurë që unifikon dhe dëshmi për këtë është “zgjedhja e tij për tri herë në krye të Parlamentit me shumicën më të madhe që nga koha e Diktaturës”.

Në një shkrim në “Politico”, Mark Leonard i Këshillit Europian mbi Marrëdhëniet me Jashtë, shkruan për perceptimet e ndryshme të presidencës së ardhshme Trump në Europë dhe në vende të tjera. Ai sjell në referencë një sondazh të realizuar nga qendra që drejton sipas të cilit, nëse në Europë ardhja e Trump, provokon ankth, në vende të tjera ajo shihet pozitivisht.

28 000 njerëz në 24 vende mendojnë në shumicë se Trump është mirë për SHBA, botën dhe paqen globale. Dhe Trump është dikush që vlerëson më shumë se çdo gjë mendimin e mirë për të.

Diskutimi për zhvillimin e një takimi mes presidenti të zgjedhur të SHBA, Donald Trump dhe homologut të tij rus, Vladimir Putin, ka krijuar një lloj gare për organizimin. Aktualisht Zvicra dhe Serbia kanë shprehur gatishmërinë e pritjes së një takimi ku ka pritmëri për të paktën rregullimin e krizës ukrainase. Mirëpo duket se në Rusi preferojnë një vend tjetër; Emiratet e Bashkuara Arabe. Në një prononcim për agjencinë “Tass”, Oleg Karpovich, zv.rektor për Çështjet Shkencore në Akademinë Diplomatike të Ministrisë së Jashtme, ka shprehur idenë se Emiratet janë opsioni më I mundshëm.

Mark Rutte, sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, ka deklaruar në Parlamentin Europian se refuzimi për të rritur buxhetet e mbrojtjes do e çojë sigurinë europiane në pikën e fundit. Ai ka gjetur disa metafora për të nxitur vendimmarrjen europiane në drejtim të rritjes së financimit për mbrojtjen që sipas tij është e detyrueshme për të mbrojtur Europën nga kërcënimi rus.

Është iluzion që të formohet një NATO Evropiane pa SHBA-në, së paku në 20 vjetët e ardhshme, pasi për një gjë të tillë vendet evropiane do të duhej të ndajnë 8 për qind për mbrojtje nga bruto prodhimi i tyre vendor.