LSI

Aq rutinë sjell muaji gusht në Shqipëri, sa nganjëherë ngjan sikur dikush e ka rregulluar me dorë rrjedhën e punëve në këtë vend. Gushti është muaji ku zakonisht nuk ndodh asgjë, me përjashtim të ndonjë provokimi me natyrë patriotike folklorike në Himarë apo në ndonjë areal tjetër. Gushti e bën gjithçka më të squllur, më pa jetë. Por korriku dhe gushti i sivjetmë, me të nxehtin më të madh në dhjetë vjetët e fundit, vërtet na kanë bërë të gjithëve gati si të përhumbur.

Në festën e PS-së zhvilluar dje, kanë marrë pjesë edhe pjesë edhe dy përfaqësues të LSI-së, Brahimllari dhe Xhixho. 

Lajmi doli që ftesë i ishte dërguar edhe PD-së, d.m.th rajonit diplomatiko-partiak të drejtuar me vetëkënaqësi strategjike nga Enkelejd Alibeaj. 

Sigurisht qe ftesa për LSI-në vjen pas marketimit në media të fotografive të kryetarit të LSI-së, Ilir Meta me ambasadoren amerikane. Takimi dha iluzionin se “Meta e kaloi oqeanin”, një formulim ky që rrëzon dyshimet objektive për aftësinë për të notuar të presidentit nga Skrapari. 

Luan Rama dje dhe Edmond Haxhinasto sot kanë rrëfyer se kanë qenë kundër djegies së mandateve në Parlament. Duke dalë kështu kundër një vendimi të marrë nga LSI-ja disa kohë më parë, kur së bashku me PD-në lanë Parlamentin për të kontestuar atë që e quajtën fasadë në Kuvendin e Shqipërisë.

Tani, njeriun apo edhe një grup njerëzish i përndjek për një kohë gabimi që bëjnë, por nuk ka përndjekje më të madhe sesa ai që vjen nga budallallëku dhe shumimi agresiv i cinikëve.

Ka një debat në media për listat e dy partive kryesore. Jo ky në vend të 7-të, jo ai iku, ajo dha dorëheqjen, pati debat. Lista e PD-së ashtu, lista e PS-së kështu.

Mirëpo ky debat ngatërron qëllimin kur teksa në teori mëton ta relatojë listën me imazhin e asaj që duhet të jetë deputeti dhe mënyrën si zgjidhet ai, me realitetin e gjërave dhe atë sesi ne të gjithë i zgjidhim punët tona. Një mik aty, një shok atje, spiunllëk më tej, paratë si zakonisht. Dhe ja. i thua hallit tutje.

Fatos Nano ka entuziazmuar parenë e përfaqësuesve socialistë, të cilët i njohim zakonisht si analistë. Dalja e djeshme e ish-kryeministrit, me deklarimet e veta kundër Berishës dhe Metës, si dhe vlerësimi për Edi Ramën, kanë autorizuar vetvetiu logjikën drejtkëndore të të majtëve për ta ngritur atë në piedestalin e një patriarku që ndan të keqen nga e mira.

Në një postim në Facebook, një ndër njerëzit kryesorë të Partisë Socialiste, Taulant Balla, e përcjell kështu thirrjen për të mos e votuar PD-në dhe LSI-në: 

Lajmet e sotme thonë se ish-deputetja e Lëvizjes Socialiste për Integrim, Silva Caka mund të kalojë drejt Partisë Socialiste. Pak ditë më parë u fol se ish-deputeti Gledion Rehovica bëri të njëjtën gjë. Nasip Naço, ish-ministër i Drejtësisë po ashtu zgjodhi të bënte lëvizjen e vet drejt PS-së. Të gjithë këta ankohen se LSI i ka ikur misionit të vet dhe është shndërruar në një parti private.

Një lajm i gëzuar për socialistët: Nasip Naço ka kaluar me Partinë Socialiste. Sipas njoftimeve, Naço është shfaqur në Berat në krah të Blendi Klosit duke konfirmuar kështu kalimin e madh. Që nga sot Nasip Naço nuk është më ish-ministri i Sh.P.K, as pjesë e të keqes së madhe me emrin LSI. Ai është një socialist pa vese, i përkushtuar për atdheun dhe prosperitetin.

Kooptimi si zv.ministër i Financave i Besart Kadisë duket se është një paradhënie për rekrutimin e tij. Në një intervistë në “Zonë e Lirë”, Kadia është pyetur nëse do të pranonte të anëtarësohej në Partinë Socialiste: 

Fjala e kryeministrit Edi Rama sot në Durrës, në funksion të fushatës “Deputeti që Duam” ilustron më së miri se zgjedhjet e reja që po afrojnë e gjejnë Shqipërinë pa ndonjë ofertë politike. Z. Rama ka gjetur rastin që teksa propagandon punët e qeverisë së tij të merret gjerë e gjatë me kundërshtarët e vet politikë, që sipas tij i ka pas. Lulin dhe Monikën që i sheh në një tog politik, që sipas tij kërcënon demokratët, të cilët nëse votojnë PD-në do kenë peshqesh Monikën dhe Ilirin.