edi rama
Mit'hat Frashëri dhe epopeja e teserës së partisë që është mbi Shqipërinë
Ndoshta Mit’hat Frashëri do emigronte vetë, madje do ndryshonte edhe amanetin për t’u varrosur në Shqipëri, nëse do kishte dëshmuar dramën e sotme intelektuale të disa socialistëve që kanë qenë dikur partizanë, më pas komunistë, më pas enveristë, për të mbërritur te socializmi.
Shtëpia e Edi Ramës - e vetmja që ka - shpallet monument kultur(u)e(s)
Shqipëria po prish atë që ndërtoi pa karar në vitet ’90. Nga një perspektivë ajo po ndërton atë që prishi në po ato vite prishjesh të mëdha. Shqipëria me Rilindjen në krye shpreson të ndërtojë edhe mendjen që iku e humbi udhën.
Incidenti i radhës i këtij procesi është prishja e disa objekteve në Unazën e Re, mbirë aty në tokë bujqësore në valën e kaosit dhe të “kryengritjes” sociale, kryer mbi parimin: të gjithë drejt Tiranës.
Këtu del edhe njëherë në pah largpamësia e kryeministrit që të vetmen shtëpi të njohur për të gjithë që ka, e ndërtoi në Surrel.
Gomerë, shpellarë, Ed piktori, Lal zari - është përplasje qytetërimesh
Nëse e shikon nga pikëpamja e përgjithshme protesta e banorëve të Astiri-it në Tiranë nuk ka shumë bazë. Kjo për arsye sepse kjo kategori qyetarësh ka në fakt një problem juridik me qeverinë. Zoti Lulzim Basha që hyn e del aty si fanti spathi ndërkohë që ka mbyllur pazarin me qeverinë, e di shumë mirë këtë.
Por protesta është e drejtë legjitime dhe qytetarët kanë të drejtë të kërkojnë zgjidhje sipas asaj që mendojnë se është më e mira. Sidomos në shtete rreckë si ky yni.
Luftë me krimin duke mallkuar?
Një vrasje në mes të qytetit, kjo tashmë është normale në Shqipëri. Ekzekutime ditën dhe natën, biznesmenësh e të tjerë, kronika duket se nuk mbaron. Sot në Shkodër u raportua se një biznesmen u ekzekutua me plumb në kokë, ndërkohë që një person që e shoqëronte mbeti i plagosur.
Kryeministri i përgjigjet presidentit për ministrin e Brendshëm
Kryeministri Edi Rama ka reaguar në tuiter rreth pytetjeve të Presidentit për Sandër Lleshin, aktualisht zv.ministër i Brendshëm. Përmes një shkrese drejtuar kreut të shtetit, kryeministri thotë se çështjet e ngritura janë sqaruar më parë:
Një krizë që reflekon edhe shndërrimin e PS-së
Shqipëria po konsumon një krizë në qeverisjen e vendit, me ministra që ikin pa thënë pse dhe të tjerë që nuk hyjnë dot në qeveri. Mund të ketë shumë mënyra për ta shpjeguar këtë krizë, e cila është simptomë. Simptomë e keqqeverisjes, e fazës degraduese të pushtetit, por edhe e asaj që është shndërruar Partia Socialiste.
Zbardhet misteri i brekusheve të Edi Ramës. Lidhet me...origjinën
Duket se një prej mistereve më të mëdha të politikës shqiptare të pas vitit ’90 gjen zgjidhje. Brekushet e Edi Ramës, për të cilat kaq shumë është folur në media në të vërtetë nuk janë vetëm zgjedhje estetike e tij, por edhe një tribut për origjinën.
Redaksia e “Të Kripura” zbulon së fundmi, në formë dokumentare se Edi Rama është me origjinë myzeqare, pra vjen nga një komunitet dhe rajon që ka përdorur brekushet si veshje tradicionale.
Nuk ka fund saga e drejtorëve "që po na nxjerrin bojën"
Jam i vetëdijshëm që në në çdo qark, çdo rreth, në çdo bashki ka drejtorë që po na nxjerrin bojën
Kshtu shprehej kryeministri në maj të vitit 2015 gjatë një mbledhjeje me zyrtarë të administratës në Shkodër. Asokohe ky material rrodhi si audiopërgjim dhe as u mohua ndonjëherë nga Edi Rama.
Sot në mbledhjen e Grupit Parlamentar, z. Rama përsërit të njëjtën akuzë:
Kemi ca drejtorë legenë që po na nxijnë fytyrën me korrupsion e keqmenaxhim
Rilindjen e kërcënojnë por nuk bëzan
Kryetari i Komisionit Parlamentar të Ekonomisë, Erjon Braçe ankohej dje në rrjetet e sociale se e kërcënojnë nga burgu për shkaqe të ndryshimeve ligjore me bixhozin. Sot këtë ankesë e ka përsëritur kryeministri Edi Rama që tha në Parlament:
Jam shumë i keqardhur që një pjesë e deputetëve, dhe posaçërisht deputetët e Komisionit të Financave dhe të Ekonomisë, janë kthyer në një shënjestër të e një sulmi vulgar, të orkestruar nga burgu 313
Të paktën nuk do ketë më heronj të rremë!
Sali Berisha i parë i bëri heronj. Heronj të rremë të një shoqërie që ecën mbrapa përmes stafetës së iluzioneve.
I bëri heronj gazetarët si komunitet dhe bëri madje heronj të privilegjuar ata, të cilët hëngrën ndonjë dorë dru për ndonjë shkrim që sot do ishte qesharak nga njerëz pagdhendur të atij pushteti të viteve ’92-97. Në atë valë dhune absurde, u justifikua edhe ndonjë incident që përfshinte gazetarë, por që nuk kishte të bënte me punën.