drejtesia

Dje botuesi i gazetës “Tema”, Mero Baze shkruante për ata që sipas tij janë përgjegjës për 21 janarin 2011 dhe përpjekjet e tyre që t’i shpëtojnë drejtësisë. Baze vë në dukje se ka të tjerë që po qesëndisin Edi Ramën se nuk futi dot në burg Sali Berishën dhe Ilir Metën duke kaluar më tej në “qartësimin e disa gjërave”. Dhe këto gjëra në fakt janë vetëm një gjë: Në Shqipëri nuk ka drejtësi.

Revista gjermane “Spiegel” publikon së fundmi intervistën me Irmgard Ruppel, e cila është e vetmja e mbijetuar e atij që quhet si Rrethi Solf. Ky i fundit ishte një grupim informal intelektualësh dhe aristokratësh që i kundërvisheshin regjimit nazist dhe që në përgjithësi kryente aktivitete propagandistike në rreth të ngushtë.

Një ditë pas vendimit të Gjykatës së Krimeve të Rënda për të dënuar me 55 vite burg grupin e Emiljano Shullazit, Ambasada Amerikane reagoi duke përshëndetur këtë vendim, por duke ngritur në fund edhe një pyetje. Kush e ka radhën pas Shullazit?

Një përgjigje mund të jetë, peshqit e mëdhenj, për të cilët na ka folur kaq shumë ish-ambasadori amerikan Donald Lu, madje duke vënë dhe afate për arrestimin e tyre.

E ngarkuara me punë e ambasadës së SHBA përmendi para pak javësh Klement Balilin, për të cilin edhe kryeministri ka filluar të ndihet e bezdisur me moskapjen e tij.

Ka më shumë se gjashtë muaj që e kemi parë kryeministrin Edi Rama të vërë në veprim praktikën e vendimmarrjes direkte për raste të supozuara korrupsioni. Shkarkimi masiv i drejtorëve të hipotekave, pastaj i drejtorëve të spitaleve, të cilëve iu kërkuar dorëheqje nën presion. Praktika duket se është korrigjues i mirë i vegjetimit administrativ dhe korrupsionit, por në thelb ajo provon se korrupsioni është sistemtik, themelor në Shqipëri dhe se në këto kushte, kryeministri është vetë Institucioni.

Sajmir Tahiri tërhoqi këtë të mërkurë pasaportën që i mbahej e bllokuar nga Gjykata, pas vendimit të trupës gjyqësore të Apelit për Krime të Rënda për t’i hequr masën e bllokimit.

Në këto momente kur Komisioni i Mandateve vendos nëse do të pranojë apo jo kërkesën e Prokurorisë për imunitetin e mandej arrestimin e ish-ministrit të Brendshëm, po del në pah një kurs i ri i Partisë Socialiste. Ndonëse Tahiri dje deklaroi se kishte parashikuar arrestimin dhe burgosjen, ndonëse nuk kërkonte mbrojtjen e askujt, qëndrimi i ministrit të Brendshëm, Fatmir Xhafa dhe përfaqësuesve të PS-së në Këshill po dëshmon se “partia po e mbron Sajmirin”.

Ndërkohë që media po merret gjerësisht me lajmin e trafikantëve të drogës të arrestuar e ku po del edhe emri i ish-ministrit të Brendshëm, Sajmir Tahiri, kryeministri Edi Rama, që duket se ka qenë në dijeni të kësaj goditjeje dhe po lan duart me ish-vartësin e tij, i ka dhënë të shtyrën e fundit. 
Përmes një postimi në rrjetet sociale, Edi Rama i ka kthyer shpinën ministrit që krijoi “policinë që duam”, duke kërkuar zbatim të ligjit: 

I përfolur si njeriu që gëzon mbështetjen e grupeve kriminale në Elbasan, kryetari i bashkisë së këtij qyteti Qazim Sejdini i është përgjigjur shkurt dhe pa komente interesit të gazetarëve për lakimin e emrit të tij sidomos pas ngjarjes së 18 Shtatorit në Elbasan ku makina e zv/drejtorit të policisë Gjergj Oshafi u godit nga një mjet ku dyshohet se ishte dhëndri i Sejdinit.

Pasi katër protestues u vranë në mes te bulevardit qendror të Tiranës në 21 Janar të vitit 2011, pasi u helmuan me zarinë deri në gjymtim e u plagosën disa dhjetëra të tjerë, Edi Rama dhe Ilir Meta në 1 Prill të viti 2013 nëshkruan së toku pa asnjë pendesë shpirtërore, pa asnjë skrupull njerëzor apo politik, një marrëveshje afatgjatë për bashkim e bashkëqeverisje. Socialistët e thjeshtë, njerëzit e ndershëm e idealistë u zunë besë edhe kësaj here!!!

Mero Baze ka publikuar sot në faqen online të gazetës “Tema” një opionin për situatën e krijuar në Këlcyrë nga biznesmeni Hari Lena. Sipas Bazes, kompania e Lenës po shkatërron vlerat turistike të zonës, një gjë që nuk është më risi në këtë vend. Bashkë me Hec-et që o mbijë në lumen e Vjosës, kjo është vetëm një shkelm më shumë në shpërfytyrimin e pasurisë kombëtare e cila mund dhe duhet shfrytëzuar ndryshe. Por Baze ndalet te një aspekt tjetër: qetësinë e biznesmenit në fjalë përkundrejt të gjithë presionit që po bëhet nga media për këtë çështje.

Shkruan Baze: