Shpipëri Hesapi

Në një editorial të sotshëm në gazetën “Tema” shkruhet se dosjet e Sali Berishës në SHBA datojnë që nga viti 1994 dhe ato janë përpiluar nga “një proces i gjatë disavjeçar i qeverisë amerikane për gjithë veprimtarinë e tij dhe familjes së tij, si një familje e korruptuar dhe si një politikan që ka minuar demokracinë në Shqipëri”. Të zë ankthi kur lexon këtë komplot të një familjeje ndaj demokracisë shqiptare dhe politikës së pakorruptuar "të shtetasve me emrin Taulant".

Tani do merren me syzet e Saliut që ndoshta kalojnë atletet dhe tumanet e kryeministrit.

Disa njerëz të njohur të medias, pasi u bënë të njohur si gazetarë, shkruajnë sot për incidentin e protestës së opozitës, po flasin për “rrahjen e Berishës”. Ndoshta janë titujt e gazetave prestigjoze si “Tema” që po i bëjnë transfuzion raportimit me termin "rrahje". Kur në fakt është vetëm një goditje.

Rrahja është goditje e përsëritur, në rrethanat e një ndeshjeje apo pusie prej dikujt apo disave me synim neutralizimin fizik apo lëndimin. P.sh agresorin e Berishës e rrahën duke e goditur disa herë. 

Këtu kemi arsyet e vërteta, analizën objektive mbi samitin e BE-së, por edhe një përgjithësim mbi krenarinë tonë të licencuar nga ish-ministrja Gjoni në moderimin e tipit: Pra konfirmohet një lidership i Shqipërisë në rajon?!

https://www.youtube.com/watch?v=Yla4GYSS_nA

Në Tiranë mbahet Samiti i BE-së dhe sipas zakonit edhe jeta duhet të ndalë. Në një njotim zyrtar, Policia e Shtetit bën me dije se për qëllime të sigurisë do të bllokohet kalimi apo parkimi i makinave në këto akse:

Cili ligj sugjeron që ndalon çdo gjë për një takim apo aktivitet politik? Në cilin kryeqytet të Europës ndodh kjo gjë? Cili dinjitet e zhbën një qytet pse dikush bujt për arsye të caktuara?

Një video e shpërndarë në Facebook nga kryetari i Bashkisë së Fierit, Armando Subashi, na tregon “traditën” e këtij qyteti për të përkujtuar 29 nëntorin. Ca djem me kuaj të veshur me flamuj, në krye të kolonës një fuoristradë e mbuluar edhe ajo me flamur dhe një shëtitje nëpër boulevard me muzikën e Vaçe Zelës në sfond. Sikur kuajt të ishin stërvitur të kryqëzonin veshët si gishtat kur bëhen flamur, kjo do ishe se ç’do ishte!

Meqë jemi të përvjetori i Pavarësisë, datë që është mësuar përmendësh nga të gjithë, por historinë e së cilës e dimë të gjithë nga pak shtrembërt!

Te kjo histori ne na mungon ende sot historia kontekstuale e dokumentit të pavarësisë, në kuptimin e një sqarimi shterues të atij materiali që është i denjë vetëm se është një kopje unike e riprodhuar nga një firmëtar dhe koleksionist më 1937. Aventura e këtij teksti ilustron aventurën e Shqipërisë, sikurse aventura e Formulës së Pagëzimit, ilustron aventurën e Shqipes së (pa)shkruar.

Botërori i futbollit ka nisur e me këtë teorikisht nis edhe një “muaj emocionesh”. Frazë kjo klishe që trashëgohet brez paz brezi për të theksuar në urdhëore se do festuar e pikë.

Me botërorin vjen edhe “përmbysja” e kohës televizive dhe temave: të bien rehat veshët nga politika – ndjesë rrugaçëria me imunitet dhe para - harrohen ca kohë vipat e debatit, gazetarë me peshë dhe bonuse që i ke si makina të kurdisura përnatë, për të pritur një diskutim disi më të pranueshëm. Më jetësor ndoshta dhe që sikur u intereson të gjithëve.

Ka një video në Facebook Edi Rama. E hodhi dje. E nis me një zhurmë firmosjeje që hidhet me hapje parakrahu se kështu e kanë uraganët e historisë. Më pas vazhdon fabula : kam firmosur urdhër konfiskimet për 15 ndërtime në shkelje, ose pa leje. Në fund dojset. Dhe mes firmës që duket se nis si hedhje çekiçi me malin e dosjeve mbi të cilat zoti Rama rri natë e ditë zgjuar teksa prokuroria fle, parakalon strofa më e bukur: Ju gënjeni, unë punoj. Ndërkohë që nuk kemi as një istë të objekteve që janë vënë në konfiskim, studiove zbatuese, administratorëve e kështu me radhë.

https://fb.watch/gWTPGe0g3E/

Hajde ta gjesh lidhjen e futbollit me çështjen afgane. Një botë e shpifur kjo e moralistëve të kudondodhur.