Billboard

Shaban Murati, ish-diplomat dhe publicist ka vënë sot alarmin teksa me një shkrim zbulon një truk të ri të Athinës zyrtare që sipas tij ka shpallur politikën e “proteksionizmit të vendeve me shumicë myslimane në rajon”. Ai i referohet një interviste të ministrit të Jashtëm Nikos Dendias sipas të cilit Greqia ka për qëllim:

Kryeministri i Shqipërisë Edi Rama ka përcjellë sot përmes faqes së vet në Facebook një mesazh për fundvitin të cilin e ka përmbledhur shkurt në një material video ku flitet kryesisht për Punën. Për ata që punojnë. Shtet-punë-mirëqenie, kjo është deviza e këtij mandate dhe Puna padyshim është kryeçështja në një vend që dominohet nga pasiguria.

Në media të ndryshme shqiptare po parashikohet fitorja e mundshme e Albin Kurtit në zgjedhjet e ardhshme në Kosovë. Nuk dihet se ku bazohen këto parashikime, por e sigurtë është se klasa politike tradicionale është e shqetësuar thellësisht për një ngjarje të tillë të cilën për faktin se po e paralajmëron, do të thotë se nuk e bllokon dot më.

Që nga protesta e studentëve, duhet të pranojmë se dukuria e Memeve ka njohur një përhapje masive me gjetje origjinale që tejkalojnë disa herë devizat bajate dhe të përsëritura të partive politike. Ato janë skripti më real i këtij tranzicioni që është shoqëruar edhe nga memecëria fitimprurëse shoqërisë civile.

Dhuna urbane e turnit të dytë, e cila prej disa ditësh është prezente në disa qytete, ka ngazëllyer një pjesë të shoqërisë shqiptare. Ose më mirë asaj pjese që është e angazhuar publikisht kundër qeverisë dhe Edi Ramës. Këtu nuk është çështja të shqyrtojmë motivet, por të kuptojmë premisat politike dhe sidomos pasojat.

Ajo që po ndodh këto dy ditë është asgjë më shumë sesa një mishelë e urrejtjes së ligjshme ndaj Edi Ramës dhe mbarë socialistëve në pushtet, me nevojat politike të opozitës. Produkti shihet: Ministri i Brendshëm i “dorëhequr” me sebepin e duhur dhe okelion e përshtatshme.

Pse vallë ndodhi kjo? Pse ky duf çoi ujë në mullirin e Edi Ramës? Sepse nuk kishim protestë reale, por dhunë urbane që vazhdon nën drejtimin operativ të personazheve pas të cilëve nuk rend kush e që të cilët janë me profil publik falë mediave që me të vërtetë janë bërë kazani i këtij vendi.

Në Shtetet e Bashkuara të Amerikës sistemi zgjedhor, veçanërisht ai për zgjedhjen e Presidentit, nuk është një çështje e kompetencës së Kongresit, pra e Federatës, por është e vetë shteteve. Kështu praktikisht, në SHBA ekzistojnë 50 sisteme të ndryshme zgjedhore. 

Prej dy ditësh përcillet në media ceremonia e rastit për festat e nëntorit. Në mënyrë shabllone lexon tituj kronikash të tipit: "Pavarësia bashkon politikën". Ose “Çlirimi ndan politikën”.

Pra kjo politikë martohet te Pavarësia dhe divorcohet te Çlirimi. Që për disa as nuk është i tillë.