sistemi diellor

Kometa më e madhe e zbuluar në kohët moderne pritet t’i afrohet Diellit në vitin 2031. Trupi qiellor me përmasa sa 1000-fishi i një komete të zakonshme është zbuluar falë një analize që dy profesorë të Universitetit të Pensilvanisë u bënë të dhënave që janë mbledhur përgjatë gjashtë viteve të fundit nga programi Dark Energy Survey (Vëzhgim mbi energjinë e errët). Kometa Bernardinelli-Bernstein, sipas emrave të profesorëve në fjalë (Pedro Bernardinelli dhe Gary Bernstein) ka një orbitë jashtëzakonisht të zgjatur, që do të thotë se i duhen miliona vjet për ta përshkuar.

Hapësira ndëryjore përtej sietemit tonë diellor është më e dendur sesa ajo në sistemin tonë. Të dhënat befasuese vijnë nga sonda Voyager 2, e cila kaloi perimetrin kufitar që është nën ndikimin e Diellit në nëtor të vitit 2018. Në të vërtetë ky informacion është rikonfirmim i atij të dërguar nga sonda Voyager 1 që hyri në hapësirë ndërhyjore në vitin 2012 dhe bëri gjurmimin në një drejtim dhe rajon tjetër.

Rreth 70.000 vjet më parë, një yll i vogël dhe i kuqërremë iu afrua sistemit tonë diellor, duke ndikuar gravitacionalisht tek kometat dhe asteroidet. Astronomët nga Universiteti Complutense i Madridit dhe Universiteti i Kembrixhit kanë vërtetuar se lëvizja e disa prej këtyre objekteve është ende e ndikuar nga ky kalim yjor.

NASA njoftoi se ka zbuluar një sistem të plotë diellor me planete të ngjashëm si Toka. Agjencia Amerikane e Hapësirës tha se zbulimi i dy planetëve të rinj rreth yllit Kepler-90, i njëjtë me Diellin, do të thotë se ky sistem i largët diellor ka po aq planete sa sistemi ynë. Sistemi diellor Kepler ka qenë edhe më parë i njohur, por ajo që është "revolucionare" për astronomët është  zbulimi i dy botëve përmes teknologjisë së inteligjencës artificiale nga Google.

Astronomët besojnë se kanë identifikuar objektin e parë që ka hyrë në sistemin diellor nga hapësira e jashtme  tij. Objekti i quajtur A/2017 U1, u gjurmua javën e kaluar nga kërkuesit e stacionuar në teleskopin  Pan-STARRS 1në Havai. 

Jupiteri është planeti më i vjetër i sistemit tonë diellor. Një grup kërkuesish nga Laërence Livermore National Laboratory dhe Universiteti i Münster në Gjermani kanë studiuar izoitopet e tungstenit dhe molibdenit në hekurin e meteoriteve duke ardhur në përfundimin se meteorët janë krijuar nga dy mjegullnaja të ndryshme që bashkëekzistonin veçmas në një kohë nga 1 milionë deri në 3-4 milionë vjet pas formimit të sistemit diellor.

Kërkimi i jetës komplekse duhet të ndryshojë optikë, duke kërkuar nga shkenca që të tregohet më mendjehapur dhe me një tjetër qasje. Jeta komplekse përtej Tokës, apo përtej njeriut nuk është subjekt vetëm i filmave fantastikoshkencorë, as nuk ka pse të arkivohet si diçka që mund të rihapet nga rastësia. Përkundrazi, një kërkim më këmbëngulës që merr në konsideratë përmasat, dinamikën e madhe gjeologjike dhe kozmike, mund të çojë në të tjera konkluzione.

Disa shkencëtarë mendojnë se një planet i nëntë, me orbitë 20 mijë vjet rreth Diellit, ka shkaktuar zhdukjet masive të jetës në Tokë. Duke kaluar në rripin Kuiper, i përbërë nga kometa, ai i shtyn ato drejt brendësisë së sistemit Diellor duke provokuar goditje shkatërrimtare. Kur kalon sërish ky planet afër nesh? Kjo është duke u debatuar dhe po ushqen frikë te disa:

Shkencëtarët e Royal Astronomical Society mendojnë se kanë zbuluar atë që mund të jetë sistemi diellor më i madh. Një planet i vetmuar, 2MASS i2126-8140 dhe ylli TYC 9486-927-1, u zbuluan dekadën e fundit, por vetëm tani mendohet se ata janë të lidhur me një orbitë gjigande. Miliarda vjet larg njëri-tjetrit ata konstituojnë siatemin diellor më të madh me dy trupa që ndodhen 600 miliardë milje larg njëri-tjetrit, ose 7000 herë distanca mes Tokës dhe Diellit.

Shkencëtarët mendojnë se kanë zbuluar një planet të ri në sistemin tonë diellor me përmasën e Neptunit. 10 herë më i madh nga Toka dhe me një atmosferë të rrallë prej hidrogjeni dhe heliumi.Mendohet se planeti gjendet shumë larg Diellit, në një orbitim të plotë 15 mijë vjet çka i jep tjetër pamje sistemit tonë diellor.