shkenca

Nëse sot ecim duke mbajtur trupin drejt, pa na u dashur të përdorim një bisht të gjatë si një ekuilibrues, për këtë i detyrohemi një fragmenti të vogël të ADN-së, e cila 25 milionë vjet më parë u fut aksidentalisht në një gjen përgjegjës për zhvillimin. të bishtit, duke e bërë atë të zhduket.

Ndryshimi, i cili ndodhi në një paraardhës të përbashkët të njerëzve dhe majmunëve antropomorfë, rezultoi shumë i dobishëm për kalimin nga jeta në pemë në jetën në tokë dhe u ruajt përgjatë evolucionit.

Një pjesë e historisë njerëzore, siç është përhapja ende e debatuar e njerëzve të parë në kontinentin amerikan, është shkruar në ADN-në e shoqëruesve tanë 'besnikë', me të cilët kemi jetuar për mijëra vjet: morrat.

Konkluzioni del nga një studimi i kryer nga Universiteti i Floridës dhe i botuar në revistën “Plos One”, i cili analizoi 274 variacione gjenetike të vëzhguara te morrat nga 25 vende të ndryshme.

Një grup studiuesish nga Universiteti i Saitamas në Japoni kanë "dëgjuar" për herë të parë në kohë reale një "bisedë" mes bimëve.

Kërpudhat e gjinisë Mycena, të njohura ndryshe si kërpudhat bonnet, është zbuluar se jetojnë jo vetëm në pemët dhe bimët e kalbura, por edhe nga pemët dhe bimët e reja, të shëndetshme. Kjo do të thotë se ato kanë bërë një hap evolucionar që sfidon mënyrën si e kemi kuptuar deri tani rolin ekologjik të kërpudhave.

Reaksione kimike falë të cilave jeta bëhet e mundur mund të ekzistojnë në planetë të ndryshëm, por në forma të tjera nga ato që njohim sot. Karboni, si element mbi të cilin bazohet jeta në Tokë, mund të mos jetë një prej tyre.

Në Tokë, jeta bazohet në përbërjet organike. Këto molekula janë të përbëra nga karboni dhe shpesh përfshijnë elementë të tjerë si hidrogjeni, oksigjeni, azoti, fosfori dhe squfuri.

Studiuesit kanë spekuluar prej kohësh se në një ekuacion të ngjashëm në një planet tjetër, rolin e karbonit mund ta luajë silikoni.

Tre shkencëtarë do të ndajnë Nobelin e Fizikës për vitin 2023. Pierre Agostini, Ferenc Krausz dhe Anne L'Huillier janë vlerësuar për “eksperimentet me të cilat gjeneruan pulse drite aq të shkurtra që mund të maten në sekonda, duke demonstruar se këto pulse mund të përdoren për të parë atë që ndodh brenda atomeve dhe molekulave".

Agostini, shkencëtar francez, pasi mori doktoraturën në Universitetin Aix-Marseille në vitin 1968, ka mbajtur poste të shumta, por nga viti 2005 punon në Universitetin Shtetëror të Ohajos si profesor i fizikës.

Për shumë astronomë, pyetja e ka jetë diku tjetër në univers e ka tashmë përgjigjen. Pyetja është kur do të gjendet.

Një pjesë e madhe e astronomëve janë optimistë për zbulimin e shenjave të jetës në një botë të largët brenda disa viteve.

Një shkencëtar i cili drejton një mision në Jupiter, shkon aq larg sa thotë se do të ishte "e habitshme" nëse nuk do të kishte jetë në një nga hënat e akullta të këtij planeti.

Parathënie nga Jonathan Tennenbaum:

Teoria e Big Bengut pohon (ndër të tjera) se universi ynë lindi në një shpërthim gjigant 13.8 miliardë vjet më parë. Big Bang është një nga dogmat më kokëforta në shkencë sot. Mijëra punime shkencore, tekste shkollore, libra dhe artikuj popullorë e kanë trajtuar teorinë e Big Bengut sikur të ishte në thelb një fakt i provuar.

Shkencëtarët kanë zhvilluar struktura të ngjashme me embrionin njerëzor pa përdorur spermë, vezë ose fekondim, një hap i ri që ndez shpresat për kërkime mbi abortin spontan dhe defektet e lindjes, por njëkohësisht hap një debat të madh etik.

Zhvillimi i këtyre strukturave është paralajmëruar që në fillim të këtij viti, por mbi to nuk ishte kryer ende hulumtimi që zakonisht bëhet nga shkencëtarë të tjerë.