Sot kryeministri i vendit, që përgjigjet për drejtimin ekzekutiv të vendit, ka përsëritur të njëjtën shfaqje që politika e këtij vendi vë në punë sa herë vetëpërfshihet në gjobitje reciproke. Një ditë më parë, presidenti i vendit, dominus Tomorri, u shfaq shumë i shqetësuar për Vjosën dhe luginën e  saj të cilën kërkoi ta shpallë Park Kombëtar.

Sot këtij shqetësimi, nxitoi t’i përgjigjet kryeministri, ky artist me vizione ditore dhe kalimtare që ka hedhur romuzin gjithë kuptim:

Kryeministri Edi Rama ka deklaruar sot gjatë një replike në Kuvendin e Shqipërisë, se një nga gabimet me pasoja në vendin tonë është keqkomunikimi. Ai ka cilësuar se kori i akuzave ka shndërruar komunikimin në një formë presioni negative mbi shoqërinë duke helmuar marrëdhëniet e besimit me politikën.
Dëgjojeni kryeministrin sesi kërkon që askush të mos akuzojë hajdutë, kriminel etj., pasi kështu konsumohet një akuzë penale që duhet provuar.

Mendoj se nuk është tragjedi mosnxjerrja e një komenti nga njëra apo tjetra gazetë. Mua më ka ndodhur disa herë të mos mi nxjerrin komentet, dhe kryesisht me MAPO-n dhe DITA-n. Që të mendosh se këto komente të panxjerra kanë humbur përgjatë rrugës, kjo tezë bie shpejt, pasi 1. nuk bëhet fjalë për komentet me pseudonim, të cilat përbëjnë shumicën e komenteve të mia, por bëhet fjalë kryesisht për komentet me emër dhe mbiemër, të cilat përbëjnë vetëm 1-2 % të tyre, dhe 2. bëhet fjalë për ato komente ku trajtohen tema të rëndësishme, të vetmet këto ku unë jap emrin dhe mbiemrin.

Ndoshta Mit’hat Frashëri do emigronte vetë, madje do ndryshonte edhe amanetin për t’u varrosur në Shqipëri, nëse do kishte dëshmuar dramën e sotme intelektuale të disa socialistëve që kanë qenë dikur partizanë, më pas komunistë, më pas enveristë, për të mbërritur te socializmi.

Ky shkrim nuk ka për qëllim të zbukurojë gjendjen politike dhe vendin e fundit të shqiptarëve në Europë, por vetëm të shquajë shkaktarët historikë të shpërfillur në artikullin e profesorit Spahiu, (“Cubat e vitit 2050”), por pa u ndalur në pjesën e fajit tonë, që e kemi sot.

Arben Putoja në librin e tij “Jetë me kujtime”, thotë:

“Enver Hoxha përqafoi hap pas hapi metodat ekstreme të ideologjisë komuniste. Unë që e kam njohur personalisht...e kam pasur gjithnjë të vështirë të konceptoj një intelektual të mbrujtur sadopak me kulturën franceze, të ndjekë verbërisht dogmat staliniste, të ndërmarrë e të zbatojë në shkallë të gjerë një politikë shtypjeje të pamëshirshme.”

Dje ministri i Jashtëm dhe për Evropën, Ditmir Bushati, foli në Parlament për qëndrimin e Shqipërisë në Konferencën Islamike, mbledhur në një session të jashtëzakonshëm me kërkesë të Turqisë. Samiti u thirr pas vendimit të SHBA për njohjen e Jeruzalemit si kryeqytet i Izraelit. Z. Bushati I pëlqen të bëjë profesorin sa herë që flet; edhe dje në parlament ai sqaroi me rigorozitetin e një qëmtuesi detajesh se Konferenca tani ka ndryshuar emër dhe se aty nuk votohet.

I dashur socialist që të vjen keq për kritikat e mija e që mendon se unë nuk shoh rritjen ekonomike që thotë FMN e Banka Botërore! Po të përgjigjem hapur në këtë koment për rastin e mësipërm...

Problemi nuk qëndron thjesht tek emrat e aksionerëve/ortakëve në kompaninë e përzgjedhur

Të adresosh çështjet e konservimit, do të thotë të kesh të gjithë informacionin për procesin, vendimet, materialet e përdorura; do të thotë të kesh vizituar objektet e diskutuara, të kesh diskutuar me autorët e e projektit, shkurtimisht, do të thotë të trajtosh çështjen profesionalisht.

Replikë me studiuesin Kamusella