perendimi

Kancelarja gjermane Angela Merkel ndodhet në SHBA ku është pritur në Shtëpinë e Bardhë nga presidenti Donald Trump. Ky i fundit duket se ka moderuar shumë nga qëndrimet e veta elektorale, duke folur për vlera të përbashkëta, të drejtat e njeriut, NATO-n, për të cilë kërkoi vetëm më shumë fonde nga vendet anëtare. Ai ka vlerësuar kancelaren Merkel dhe presidentin francez pë lidershipin e treguar në menaxhimin e krizës ukrainase. Më poshtë video e konferencës për shtyp: 

Sami Moubayed, një historian nga Siria dhe kryetar i Fondacionit të Historisë së Damaskut, shkruante dje një opinion në “National Interest”, përmes të cilit shtron disa çështje që lidhen me periudhën post-luftës në Siri. Sipas tij, Donald Trump, po shfaq vullnetin që t’i lejojë homologut rus, Vladimir Putin, lirinë e mbylljes së konfliktit sirian sipas paarimeve të Asatanas.

“Duke u nisur nga parimi themelor i materializmit historik, se krijues të historisë janë masat popullore”, sistemi i ngritur mbi luftën e klasave, në një vend me përqindje shumë të lartë të popullsisë rurale, ka nevojë për historizmin e këtij konflikti, mundësisht duke e paraqitur si zhvillim të natyrshëm autokton që komunizmi e zbulon, ndaj edhe përçon te historiografia obsesionin e nivelimit të fshatarësisë në një klasë të vetme, kompakte e të ndërgjegjshme në përplasjen me tjetrin, shfrytëzues lokal ose i huaj.

Situata e krijuar në zgjedhjet presidenciale amerikane ka krijuar një perspektivë krejt tjetër për ato që quhen strategji të sigurisë kombëtare. Ndonëse institucionet amerikane nuk kanë provuar dot se pati hakerime nga Rusia që ndikuan në zgjedhje, akuza qëndron dhe madje qëndron edhe premtimi i presidentit Barack Obama për hakmarrje. Në këtë kuadër,

Djalli, demonët dhe jeta e përtejme. Ja shqetësimet e mëdha të Europës Mesjetare, e cila ka prodhuar një art më vete në këtë drejtim, duke ngulitur në imagjinarin e përgjithshëm modelin viziv të protagonistëve të Ferrit.

Zyra Federale për Migracionin dhe Refugjatët në Gjermani e përkufizon kështu migracionin:

“Migracioni ndodh kur një person ndryshon vendndodhjen e rezidencës së zakonshme. Migracioni ndërkombëtar ndodh kur kjo lëvizje zhvillohet përmes kufijve kombëtarë”.

Lufta Hibride është përkufizuar nga Parlamenti Europian si më poshtë:

“Luftë Hibride është situata në të cilën një vend përdor në mënyrë të qartë forcat e armatosura kundër një vendi tjetër apo një aktori joshtetëror, si masë shtesë e mënyravë te tjera(ekonomike, politike dhe diplomatike)”.

Në Aleppo filloi të enjten në mëngjes operacioni për largimin e  civilëve dhe rebelëve pas konsultimeve të vështira mes Damaskut, Rusisë, Turqisë dhe Iranit, mbështetjen e të cilit kanë grupe shiite që luftojnë së bashku me Asadin. Në këtë poker diplomatik Turqia duket se ka vepruar e pavarur nga Perëndimi, çka nuk përjashton një ndryshim kursi të Ankarasë në raport me Moskën.Kontaktet e tendosura mes palëve çuan në riafirmimin e marrëveshjes për një armëpushim që do të lejojë largimin e luftëtarëve nga zonat lindore të Aleppo- raportuan shërbime afër Hezbollahut

Ditët e fundit mediat perëndimore, ato britanike kryesisht, kanë trajtuar me një lloj alarmi kalimin e aeroplanmbajtëses ruse "Kuznetsov" në kanalin e La Manshit. Me tone nga lufta e ftohtë dhe me një lloj bezdie nga kjo provë force që vjen nga një vend, armiqësia politike e gjeopolitike me të cilin është shumë e ngulitur. Britanikët kanë edhe një ngarkesë emocionale që ndoshta buron nga historia më e famshme e spiunazhit të Luftës së Ftohtë me protagonist Kim Philby.

Qyteti si shenjues konstant i kulturave. Perëndimi dhe pozicioni i tij përherë e më shumë në periferi të botës. Por edhe e keqja, misteri i saj. Këto janë disa tema që filozofi Franco Rella prek në intervistën për “Avvenire” duke dhënë disa grimca mendimi për tema që prekin gjithkënd, çdo vend, edhe një vend si Shqipëria. Vëzhgimet e holla dhe në thellësi kanë përparësinë se hapin rrugën për përkufizimin e kohës ku jetojmë dhe një kuptim më të mirë të saj. Në hyrje të intervistës Rella pyetet edhe për një aspekt të veprës së tij të fundit, “Pathos.

Ka kohë që flitet për rendin ndërkombtër që është sfiduar në disa drejtime. Ndoshta personi më i njohur që ka ecur përpara me këtë tezë duke propozuar kundërveprim është Henry Kissinger, sipas të cilit bota po shkon drejt një gjeopolitike rajonesh pa një dominancë vertikale si sot, në krye të së cilës qëndron SHBA dhe Perëndimi në tërësi. Sfida nuk është vetëm në ngushtimin e diferencës ekonomike dhe teknologjike mes Perëndimit dhe aktorëve jo perëndimorë, por ajo është një sfidë instiucionale dhe strukturore e cila po katalizon realitete të reja vendimmarrëse.