miti

Fitorja e Albin Kurtit nuk ka kapur në befasi askënd në Tiranë. Përveç logjikës së shumicës në pushtet e cila kur vjen puna për të bërë politikë, vetëpërmbushet me gënjeshtrat dhe manipulimin banal të njerëzve që i rendin nga pas. Kjo qasje qëndron më poshtë edhe se politika e Enver Hoxhës, i cili ndonëse jetonte në një botë me armiq, të paktën kishte kërkesa intelektuale minimale ndaj vetes sa të analizonte zhvillimet rajonale dhe të shkruante ca radhë për to, përtej sharjeve. 

Werhner von Braun, ose ndryshe dhe në origjinal, baroni Werhner Magnus Maximilian von Braun, është një emër i njohur për mbarë botën. I famshëm madje që në gjallje të tij, kur iu atribuuan krijimi i V2, raketave të para të krijuara nga Gjermania Naziste dhe më vonë, në vitet ’60, zbarkimi i parë i njeriut në Hënë. Von Braun mbahet si shpikësi i raketës dhe promotori i programit kryesor hapësinor të konceptuar nga njeriu. “Kristofor Kolombi i hapësirës”, ja një ndër epitetet për të vënë nga revista gjermane “Spiegel”.

Gjatë muajit dhjetor 2018 ka pasur disa zhvillime që e kanë bërë më të theksuar qëndrimin e Uashingtonit në favor të Kosovës dhe qëndrimin përjashtues të Brukselit ndaj saj. Kjo u pa që nga gjestet simbolike e deri te qëndrimet politike. Fjala vjen, në ceremoninë e varrimit të ish presidentit amerikan, Xhorxh Bush (Plaku), presidentit të Kosovës, Hashim Thaçi, iu rezervua një vend shumë i favorshëm, duke e vënë në plan më vizibil, në krahasim edhe me disa liderë botërorë.

Vitet e fundit, LSI-ja u kthye në një mit. Partia që qëndron gjithmonë në pushtet; partia që të siguron punë; partia që kushtëzon dy partitë e mëdha; partia që rritet dita ditës; partia e rinisë dhe e energjisë së pashteruar; partia që të mbaron punë, etj. Ky mit ra. E me sa duket zor se mund të ngrihet përsëri. Viti 2017 ishte viti i shkëlqimit por dhe i rënies së LSI-së.

Teoria dhe praktika e të Majtës së Rinovuar të Greqisë – e cila më vonë u bë një nga forcat themeluese të Syriza(ndjekur një numër transformimesh që ndryshuan karakterin origjinal të partisë) – u formua përmes opozitarizmit me forcat e ngjashme si Partia Komuniste Greke dhe socialistët e PASOK-ut.

Ballkani mbetet zona më e padisiplinuar politikisht e  Europës, duke pritur periodikisht  emisarët e Brukselit për të zhbllokuar situatat që krijohen në raport me funksionimin e demokracisë dhe integrimin e këtyre vendeve në Bashkimin Europian. 

Në fund të shtatorit 1943 në Greqi u konsumua ajo që njihet si Masakra e Qefalonisë, në të cilën ushtarë italianë të divizionit Acqui iu kundërvunë me armë gjermanëve në ishullin jonian, duke pësuar humbje masive në jetë njerëzish. Kjo pasi talia fashiste kishte kapitulluar.

Historiografia italiane e ka njohur këtë moment si Aktin e parë të një rezistence antifashiste në Itali, përfshirë këtu edhe spekullimin se i ashtuquajturi referendum që u zhvillua nga ushtarët, ishte shprehje e demokracisë. Kështu e quajti De Gasperi, kështu edhe Campi në vitin 2001.

Historiografia nuk mitizon vetëm politikanët dhe shtetarët, apo heronj të ndryshëm që dalin shpesh në skenën e ngjarjeve. Në lojën e ngritjes në podiumin e pozitivitetit hyjnë edhe shkencëtarët. Në një ese publikuar, në “Aeon” një historian i shkencës, Thony Christie, shkruan se pjesë e mitizimit, madje hiperbolizimit është edhe i mirënjohuri Galilelo Galilei. Duke mos mohuar arritjet e këtij shkencëtari, Christie shkruan se ai nuk ishte i vetmi, por pjesë e një komuniteti mendimtarësh, bashkëkohës të tij, që kishin zbuluar në mënyrë të pavarur të njëjtat gjëra.

Një stuhi të vërtetë mediatike shkaktoi intervista që Sonja Biserko, kryetare e Komitetit të Helsinkit në Serbi, i dha revistës kroate “Vijenac”.