kriza

Në dy vjetët e para të qeverisjes, qeveria Rama ka shpenzuar 1.2 miliardë dollarë për të shlyer detyrime të prapambetura të qeverisë së “Saliut”, si dhe interesa të borxhit të akumualuar ndër vite. Për këtë, ka marrë 900 milionë dollarë borxhe të reja dhe 300 milionë dollarë i ka marrë nga të ardhurat korrente të buxhetit (që mund t’i kishte përdorur për investime të së ardhmes, në vend që t’i shpenzonte për të mbuluar gropat e së shkuarës).

Kriza siriane po kthehet me shpejtësi në një krizë ruso-turke që me gjasë mund të përfshijë edhe aktorë të tjerë. Në themel të përballjes duket se qëndron cenimi i interesave të mëdha të Turqisë dhe Erdoganit nga njëra anë, që kanë investuar shumë, pa sukese deri më tani në goditjen e regjimit shiit të Bashar Al-Assadit dhe nga ana tjetër qëndron irritimi dhe shqetësimi i fuqive krysore perëndimore, SHBA-Britani për suksesin e ndërhyrjes ruse. Parë në këtë aspekt kriza siriane po merr formën e një subversioni të dyanshëm që e çon edhe më larg zgjidhjen e vërtetë.

Ilir Meta, kryetar i Kuvendit të Shqipërisë dhe njëherazi kryetar i Lëvizjes Socialiste për Integrim, ka nisur ditët e fundit një lloj turi diplomatik që konsiston në disa takime në Itali dhe në Gjermani. Nuk ka ndonjë gjë të qartë se ku synon ky tur, por për me siguri mund të thuhet se ai do vendosur në kontekstin e një përpjekjeje të Metës për të rikapur disa pika vlerësimi në imazhin e vet në arenën ndërkombëtare. Imazh i dëmtuar rëndë nga skandalet e bujshme mediatike të kohëve të fundit, por edhe nga njohja e tij si politikan i aferave të errëta.

Nuk do të përsëris ato që keni lexuar apo dëgjuar tashmë. Nuk do të them se ajo që ndodhi në Paris ishte një tmerr i pashoq, sepse nuk ishte. Nuk do të them që bota është përkrah Francës, sepse është një frazë sipërfaqësore. Dhe as kam ndërmend të duartrokas betimin e presidentit Hollande për hakmarrje “të pashpirt”, sepse nuk besoj në të. Në vend të këtyre, unë do t’ju rrëfej se kjo është mënyra si bien civilizimet.

Presidenti sirian Bashar Al Assad nuk zhgënjen asnjëgerë kur është puna për t’i thënë gjërat direkt, siç i mendon, në media. Kësaj radhe, gjatë një interviste për francezen “Valeurs Actuelles”, Assad e cilëson aleatin dhe mbështetësin e vet, presidentin rus, Vladimir Putin, si të vetmin që me të vërtetë po mbron sot kristianizmin. “Kur shoh sesi janë punë aktualisht në botë, kuptoj se Vladimir Putin është i vetmi mbrojtës i qytetërimit krisitan që dikush mund të mbështetet”, tha Assad.

Këto javë, ose më saktë që nga vizita e tij më e fundit në SHBA,  Edi Rama, ndryshe nga çfarë pritej, nuk është në ditët e veta më të gëzueshme kryeministrore.

Ndryshimet në Procedurat Tatimore që kanë hyrë tashmë në fuqi për biznesin përkthehen me një fjalë të vetme: “absurditet”. Të paktën kështu artikulohet nga përfaqësuesit e sektorit të fasonit për revistën Monitor. Kryetari i Dhomës Kombëtare të Prodhuesve të Veshjeve dhe Këpucëve Flamur Hoxha, ashpërsimi i ndëshkimeve nuk vjen si një veprim logjik i qeverisë. Sipas tij, për të formalizuar ekonominë, qeveria duhet të gjejë forma të tjera, që nuk përkojnë me ndëshkimin sepse në të kundërt kjo do të çojë në rritjen e abuzimeve nga ana e administratës tatimore.

Paul Mason, editor i çështjeve ekonomike në Channel 4 News shkruan një opinion për pikiatën financiare dhe ekonomike ku po hyn bota. Opinioni është botuar në gazetën e njohur “The Guardian” me një titull alarmues: Prag Apokalipsi:  a ka nisur shkërmoqja financiare e madhe? Madje edhe fotoja shoqëruese është një bombë bërthamore që shpërthen, si për të emfatizuar pasojat e mëdha traumatike që do të sillte rënia ekonomike si e viteve ‘29-33.  Arsyeja e kësaj sinteze që çon në pesimizëm është kriza e vitit 2008 dhe sidomos roli i bankave qendrore në meanxhimin e saj.

Ndërkohë që Europa po përmbytet nga imigrantët, kur në Gjermani pas sirianëve po flitet për afganët e kur urrejtja dhe e dajthta po fiton terren, Britania e Madhe ka bërë një zgjedhje pragmtaiste dhe optimale: nuk pranon më shumë se 20 mijë imigrantë në pesë vite. Kjo falë edhe pozicionit gjeografik. Kriza e imigrantëve që janë të një rrace dhe feje tjetërka ndarë Europën mes humanizmit dhe kufizimeve emocionale dhe instintktive që sjell një ndryshim demografik i këtillë.