informimi

A di ndokush ndonjë rast burgosjeje për ndonjë politikan në Shqipëri në këto dy dekada? Për aq sa dimë nuk ka një të tillë. Edhe rasti I hetimit të Ilir Metës pas videos me Dritan Priftin na e konfirmon këtë.

Rruga e Saimir Tahirit në politikë duket se ka marrë fund. Të paktën me këtë ekip që drejton sot Partinë Socialiste dhe me këtë mandat qeverisës. Ditë pas dite, zhvillimet penale dhe politike për çështjen që implikon ish-ministrin e Brendshëm, e bëjnë atë më të papranueshën, më të pambrojtshëm dhe për pasojë përherë e më shumë viktimë e një lufte politike që po gjeneron kosto edhe për qeverinë. 

BIRN shkruan sot për një vendim të gjykatës së Fierit që dëshmon sa nivelin formal të gjyqtarëve të caktuar, aq edhe mentalitetin e vendimmarrjes për tema shumë delikate siç është e drejta për të informuar dhe informimi si shërbim publik.

Çështja nis në vitin 2015.

Ata që shpresonin se Erjon Veliaj nuk do të dilte sot në media, u zhgënjyen. Kryetari i Bashkisë së Tiranës, ka prezantuar atë që e quajti vetë: Portali i Transparencës. Emri tregëtar: “Open Data”.

“Besoj se asnjë shoqëri nuk është rrëzuar nga tepria e informacionit. Sot jemi në një situatë që nuk besoj se do i vijë dëm bashkisë. Vetëm njerëzit kur kanë informacion të bollshëm mund të marrin vendime si për qytetin ashtu edhe për familjen, unë jam njeri me ambicie ndaj e dua Tiranën të parën për transparencën “, tha Veliaj.

Gazetaria shqipe, është e përqendruar në pasojat e vendimmarrjeve politike, por ky përqendrim në pasoja është duke u bërë në drejtim e në mënyrë të gabuar; në vend se të thuhet diçka rreth asaj se çfarë pasojash do të kenë për Ty dhe për Mua vendimmarrjet e gabuara politike në Parlamentin e Prishtinës dhe të Tiranës, gazetarët shqiptarë, shkruajnë e përqendrohen në atë se çfarë pasojash “fatale” do të kenë këto vendimmarrje për ministrat e për individët partiak: pra, “harrohet” populli i varfër, “harrohet”, shkelet e përbuzet nëna e gruaja shqiptare, “harrohet” e manipulohet me fshatin dhe

Përveç dhunës, fatkeqësitë aksidentale janë një objekt i lakmueshëm i lajmeve. Arsyet e këtyre fatkeqësive nuk lidhen me mangësi psikike të një protagonisti, por thjesht me paparashikueshmërinë e natyrës dhe brishtësinë e qenies njerëzore. Fatkeqësi të tilla na kujtojnë se nga fundi ynë i pashmangshëm na ndan një shkëndijë e vogël elektrike, një tjegull që bie nga pullazi, një virus rezistent, një stuhi e fortë ere apo një tërmet.

Shqipëria ka pësuar rënie në treguesin e lirisë së shtypit krahasuar me një vit më parë. Në raportin e “Reporterët pa kufijë”, vendi ynë është ulur me 1.5 pikë, çka përbën një zhvillim jo pozitiv. Një tjetër problem është vënë re në moszbatimin e ligjit për të drejtën e informimit, i cili u miratua nga qeveria e tanishme me të ardhur në pushtet.