Përgjigje Arrës.gunge

Arra.gunge, që e lexon (e në ndonjë rast kontribuon në mënyrën e vet për) këtë website, kish bërë një koment shumë kritik në fund të shënimit të para tri ditëve me titull “Dy njoftime”, të nënshkruar nga unë. I referohej në mënyrë të veçantë një shkrimit tim të publikuar në gazetën Shqip (kërkoni artikullin me titull “Kam parë se si rrëmbyen një vajzë” në www.gazeta-shqip.com), dhe më denonconte mua si maskilist. Pse? Për frazën: Ish hera e parë në jetën time që mendova ndyrësisht, se “sa mirë që nuk kam bërë një vajzë”.

Më duket se ka një keqkuptim. Nuk ka arsye të ketë, por ja, që ka.  Së pari, ndajfolja "ndyrësisht" bart një notë të fortë autokritike lidhur me frazën që aty për aty vijon, gjë që do të thotë se fraza nuk më ka shpëtuar. Përkundrazi, e kam vënë qëllimisht me atë ngarkesë maskiliste për të nënvizuar shock-un që përjetova. Mos po them që në të vërtetë, nuk e mendova? Jo, jo, në atë çast e mendova, nuk kam pse ta fsheh. Është një gjë që nuk e mendoj kurrë, por në atë moment e mendova. Nuk është dhe aq e pabesueshme, as e turpshme, që dikush të mendojë një gjepur në momentin e një tronditjeje të fortë; nuk është as e pakuptueshme kuturisja stilistike për ta theksuar këtë gjepur me synimin për të nxjerrë në pah situatën tronditëse. Të mendosh për një moment vetvrasjen, nuk do të thotë që nuk do jetën; të të kalojë në kokë për një moment një pulsion urrejtjeje, nuk do të thotë se ke lindur për të urryer. T'i dorëzohesh për një sekondë, a pak më gjatë, jo pa shkak, një trilli a tundimi "për t'ia bërë turinjtë përshesh M. Nanos", siç është rasti i Arrës.gunge, nuk do të thotë se ke lindur për të grushtuar turinj robsh. Etj, etj.

Shpresoj që ta kem evituar keqkuptimin e lindur. E nëse po, shpresoj që ta lexojnë këtë sqarim dhe vajzat e arrës.gunge, dhe vajzat e të gjithëve.