romeo gurakuqi

Në një intervistë për emisionin “Arnautistan”, historiani Romeo Gurakuqi ka propozuar një tezë të thënë prej tij edhe herë tjetër, por kësaj radhe disi më të shtjelluar, për psenë e përqafimit më të madh të komunizmit në Jugun e Shqipërisë gjatë LIIB. Me komunizëm këtu duhet të mbajmë parasysh atë program që u propozua nga militantët e PKSh-së. Gurakuqi thotë se papërgjegjshmëria e italianëve në sulmin ndaj Greqisë më 1940 dhe pasojat e shkatërrimit ekonomik dhe material që solli kundërmësymja greke në territorin e Jugut, shpjegon mobilizimin në luftë të asaj zone. 

Edhe sa kohë do e durojmë mbi krye “shkambin” e randë të “ndërtesës shtetnore të rrënueme” prej arrogancës, paaftësisë, padrejtësisë dhe talljes së administratorëve krenaristë, në këto kohë të fatkeqësisë që ka kapërthye një pjesë të madhe të territorit shtetnor?

Sot, në përkujtimin e 17 nëntorit, ditës kur nën armët e “çlirimtarëve” humbën jetën disa dhjetëra qytetarë të pafajshëm të Tiranës, e çmova të nevojshme dhënien e disa përkufizimeve mbi Luftën e Dytë Botërore në trevat shqiptare.

Prej disa kohësh, Parlamenti i Shqipërisë, institucioni më i lartë i pushtetit shtetnor, i konceptuar për të qenë kuvendi i elitës politike dhe intelektuale, përmes një procesi të mirëfilltë zgjedhor, është shndërruar në një “domen nderi”, ku synojnë me u vetofrue për rekrutim, kushdo që në sojin formativ, as do ta kishte guxu me e mendue këtë opsion karriere 100 vite ma parë, në kohën kur u themelue.

Gazeta “Dita” publikon sot një letër të hapur të historianit Paskal Milo që ngre shqetësime të vetat për një konferencë të paralajmëruar nga Akademia e Shkencave për Luftën NacionalÇlirimtare. Në ditët e mëparëshme gazeta në fjalë ka shkruar për këtë konferencë duke akuzuar përmes prononcimeve të vetranëve të ndryshëm, se ajo po mohon luftën, se ngjan si e përgatitur në kuzhinat e Gestapos dhe se po përpiqet të mohojë Luftën për ta zëvendësuar atë me konceptin e Rezistencës Antifashiste.

Gjatë periudhës së mbi 100 vite jetë shtetërore, në intervalet kur aktiviteti politik në vend është zhvilluar mbi parlamentarizimin, krizat politike, përplasjet mes individëve të fortë, që komanduan hapësirat politike dhe territoriale, janë zgjidhur me kompromise të përkohshme dhe të paprincipta, duke shkaktuar sistematikisht destabilitetin e vendit. Për rrjedhojë, rrjedha e ngjarjeve ka vazhduar të sillet në atë rrethin, që vërtitet përkundër interesave të njerëzve të thjeshtë dhe paqëndrueshmëria shtetërore ka qëndrue si kambanë mbi jetën e familjeve shqiptare.

Përkufizimi i konservatorizimit në politikë përgjatë historisë së një vendi me traditë të shkurtër kohore të indipendences dhe pluralizmit, me ndërprjerje drastike të zhvillimit të rendit kushtetues, me thyerje të rënda historike, për shkak të diktaturave dhe shndërrimeve të thella dhe të dhunshme sociale, ndryshon në kohë, varësisht periudhave që ka kaluar Shqipëria, ndryshon edhe në territor, pavarësisht se kemi të bëjmë me një vend të vogël.