pornografia

Kur ua prezantova filmin tim të parë artistik, The Good Girl, kompanive të prodhimit dhe u tregova për vizionin tim të pornografisë alternative në të cilën kënaqësia e grave vlen po aq sa ajo e burrave, producentët meshkuj qeshën me mua. Ata thanë se gratë nuk janë të interesuara të blejnë asgjë që ka të bëjë me seksin; literalisht më thanë: "i paguajmë gratë për të bërë pornografi, nuk bëjmë pornografi për to.

Së fundmi Autoriteti publik francez për Rregullimin e Komunikimit Audiovizual dhe Dixhital ka vendosur bllokimin e pesë faqeve pornografike. Për seksologen Thérèse Hargot, ky është një vendim shumë i drejtë dhe sipas saj pornografia duhet ndaluar për të lejuar njeriun të rikthehet te kënaqësitë reale.

Botën e pornos dhe politikën, në Itali i lidh një emër i vetëm: Cicciolina. Kapërcimin e madh nga filmat me drita të kuqe, te buzëkuqi i ndezur në parlamentin italian e bëri në 1987, kur u zgjodh me 20 mijë vota deputete e Partisë Radikale. E lindur në Budapest në 1961, si Ilona Staller, në Itali ajo arriti të bënte modelen, aktoren, prezantuesen e radios, këngëtaren, yllin e pornos, politikanen, piktoren, shahisten.

Egon Schiele filloi të priste vajza adoleshente në studion e tij në Neulengbach, Austri, për herë të parë  rreth vitit 1910. Rreth tridhjetë milje nga Vjena, ai kishte një studio të vogël pikture me një kopsht nga mbrapa. Djemtë dhe vajzat, shpesh nga shtresat më të varfra, kalonin kohë atje me të dhe me të dashurën  e tij modele, Walburga Neuzil, të cilin ai e thërriste Wally. Schiele ishte vetëm njëzet vjeç atëherë. Wally ishte shtatëmbëdhjetë vjeçe. Mosha e lejueshme për marrëdhënie në atë kohë në Austri ishte katërmbëdhjetë (siç është sot) dhe lidhja e tyre nuk ishte ndonjë skandal.

Jemi pranë një revolucioni kulturor apo në fund të një epoke të dominuar nga pornografia dhe seksizmi? Vendimi i revistës “Playboy” për të hequr nga kopertina femrat e zhveshura jo domosdoshmërisht dëshmon se qasja ndaj seksit po ndryshon, pasi revistat erotike janë zëvendësuar nga web-et  pornografike në internet, të cilat janë edhe faqet më të klikuara dhe lehtësisht të aksesueshme.

Papërgjegjshmeria dhe vulgariteti i mediave shqiptare ka tejkaluar çdo cak. Në shumë raste nuk bëhet fjalë më vetëm për mungesë etike e profesionalizmi, por realiteti shkon deri në një budallepsje kolektive. Televizionet shfaqin masivisht progame të mbushura me idiotesira në kuptimin e plotë të fjalës, dhe po kështu edhe gazetat e portalet janë të mbushura me lajme pa kuptim, shkrime mediokre që nuk kalojnë as nivelin mesatar të inteligjencës.

Mediat kanë rëndësi të veçantë në edukimin, mësimin dhe kultivimin e sjelljeve te fëmijët. Por, përmbajtja e mediave tona, veçanërisht e atyre vizuale, është plot kiç dhe shund. Këtu dëshiroj të nënvizoj një fenomen që është i stërmbushur me shumë elemente pedofilie. Ky prodhim mediatik është duke u keqpërdorur nga disa regjisorë televiziv dhe organizatorë të ”festivaleve të kulturës”, si në Tiranë e po ashtu edhe në Kosovë.