kina

Vendet perëndimore kanë ndikuar historikisht në diskursin mbi pushtetin dhe kontrollin global. Perëndimi e ka ruajtur dominimin dhe autoritetin për shekuj me radhë, nga periudha e ekspansionit kolonial deri në epokën e globalizimit. Duke pasur parasysh rritjen e konsiderueshme të Kinës si fuqi globale, lind një çështje thelbësore: A do të sinjalizojë ngjitja e Kinës përfundimin e aspiratave perandorake të Perëndimit?

Mediat shtetërore të Kinës referojnë për lëshimin e një sateliti të ri në hapësirë që do të testojë teknologjinë 5G dhe 6G që janë zhvilluar nga China Mobile dhe Akademia e Shkencave e Kinës.

Sipas mediave në fjalë teknologjia 6G mishëron një arkitekturë autonome të shpërndarë që përdor softe kinezë dhe harduere po kinezë që janë të afta të mbështesin rindërtimin në hapësirë të softeve dhe funksioneve bazë të rrjetit si dhe menaxhimin automatik.

Rritje e dobët, papunësia e të rinjve në rritje. Dhe, për të dytin vit radhazi, kurba demografike bie. Kina është në vështirësi. Ajo humbet popullsinë. Të dhënat nga Enti Kombëtar i Statistikave tregojnë se udhëheqja e presidentit kinez Xi Jinping - pas braktisjes së nxituar në 2015 të politikës së një fëmije, eksperimenti i pamëshirshëm në inxhinierinë sociale me të cilin Pekini ka frenuar rritjen e popullsisë për 40 vjet - nuk duket se po i zbeh efektet.

William Lai fitoi zgjedhjet presidenciale në Tajvan, por partia e tij e demokratëve progresistë humbi shumicën absolute në Parlamentin e ishullit. Lai, 64 vjeç, një separatist, vjen nga një familje e thjeshtë dhe është rritur në Taipei. Ai është djali i një minatori që humbi jetën në vitet ’60, pas shembjes së galerisë ku punonte.

Presidenti kinez u shpreh më i vendosur se asnjëherë për ribashkimin e Tajvanit me Kinën. Në fjalimin e fundvitit, me një ton më të fortë se vitin e kaluar, Xi Jingping tha se ribashkimi i Kinës me Tajvanin është i pashmangshëm. Deklarata vjen vetëm dy javë para se ishulli i pretenduar nga Kina të zgjedhë një udhëheqës të ri.

Edhe për Gjermaninë kërcënimi më i madh afatgjatë është Kina. Deri para disa vitesh një partner strategjik i Berlinit dhe padyshim faktori kryesor në suksesin e paprecedentë ekonomik të Gjermanisë, befas Kina ka ndërruar shinën e perceptimit për t’u vështruar si një armik strategjik. Revista “Spiegel” shkruan së fundmi për ato që i quan operacione afatgjata të spiunazhit kinez ndaj Europës dhe ekonomisë së saj.

Aristoteli bëhet viktima e fundit në luftën e narrativave të Kinës me Perëndimin. Studiuesi Jin Canrong vë në dyshim ekzistencën e filozofit grek, me pretendimin se trashëgimia e greqishtes së lashtë nuk mbështetet nga të dhënat e shkruara.

Jin nuk është historian. Ai është ekspert i njohur i marrëdhënieve Kinë-SHBA në Universitetin Renmin në Pekin dhe këshilltar i qeverisë kineze.

Shtetet e Bashkuara duhet të modernizojnë edhe më tej ushtrinë, duke rritur kapacitetin konvencional dhe bërthamor, në mënyrë që t’i bëjnë ballë sfidave që paraqesin Kina dhe Rusia. Një panel bipartizan demokratësh dhe republikanësh në Kongresin Amerikan doli në këtë konkluzion pasi shqyrtoi për një vit me radhë kapacitetin ushtarak të Amerikës.

Shtrëngimi i duarve mes Xi Jinping dhe Bashar al-Assad tregon shumë më tepër se fundi i izolimit të Sirisë që nga fillimi i luftës civile. Presidenti kinez njoftoi një aleancë të re midis Pekinit dhe Damaskut.

Kina mbështet kundërshtimin e Sirisë ndaj ndërhyrjes së huaj, bullizmit të njëanshëm dhe do të vihetnë lëvizje për rindërtimin e Sirise.

Nëse për reformimin e BE-së janë në të njëjtën gjatësi vale, për marrëdhëniet tregtare me Kinën, Franca dhe Gjermania kanë divergjenca. Qasjet e ndryshme lidhen me makinat elektrike.

Ministri gjerman i Ekonomisë, Robert Habeck, shprehu shqetësimin se prodhuesit gjermanë të makinave mund të preken indirekt nga masat e BE-së, nëse kjo e fundit ndërmerr të tilla për automjetet elektrike kineze si rezultat i një hetimi të ri kundër subvencioneve.