arkitektura

Debati për arkitekturën, apo planifikimin urban të Tiranës së pas viteve ’90 është thjeshtëzuar përherë e më shumë në kuadrin e një konfrontimi që tematizon apologjinë e trashëgimisë me nevojën për zhvillim. Thuajse asnjë prej aktorëve kryesorë të përfshirë në të nuk ka qenë i gatshëm të shkojë përtej kësaj llogoreje që në fund i ka lënë fitoren palës së “zhvilluesve”.

Në studion e MCN Tv, arkitekti Petri Ilo ka folur për ndërhyrjet në objekte të ndryshme në Tiranë duke u ndalur te Piramida, Air Albania apo ato te Kulla e Sahatit. Janë ndërhyrje që për shumëkënd nuk kuptohen, pa folur për faktin se ato lënë pasoja afatgjata. Ilo thotë se për Piramidën duhej thirrur edhe autori i saj, Vladimir Bregu.

Ndryshimet që i janë bërë qendrës së Tiranës vitet e fundit janë tregues i dështimit në ruajtjen e objekteve të trashëgimisë. Në mënyrë të veçantë, kullat pranë Sahatit dhe xhamisë së Et’hem Beut. Kështu shprehet prof. asoc. dr Flamur Doli, hulumtues i arkitekturës tradicionale dhe pedagog në Fakultetin e Arkitekturës në Prishtinë në një intervistë për MCN Tv.  

Fotoja përbri është postuar në Facebook nga një shoqatë që trajton historikun e Sarandës dhe shoqërohet me këtë teskt:

Sarande 1851, pejsash nga Edward Lear.

Ne plan te pare eshte Kalaja e Sarandes me 24 kulla e cila ekzistonte deri ne vitet 20 -te te shekullit te kaluar

Annibale Siconolfi, i njohur edhe si Inward, është një artist italian 3D me një imagjinatë të mbushur me referenca arkitekturore, kinematografike, letrare dhe muzikore që i vendos në funksion të krijimit të disa prej imazheve më të bukura dhe më të detajuara të një të ardhmeje distopike.

Në vjeshtën e 2014-s, Piotr Bednarski, fotograf i arkitekturës, që jeton në Varshavë, vizitoi komunën e Novi Beograd (Beogradi i Ri), një miniqytet i planifikuar i ndërtuar në 1948 dhe njëkohësisht një nga 17 komunat e kryeqytetit serb. Atje, Bednarski ra në dashuri me arkitekturën gri të epokës komuniste. Ai shkruan:

Xhamitë e Shqipërisë janë pak të trajtuara për vlerën e tyre arkitektonike dhe historike. Disi më larg vëmendjes së gjerë në sensin e vlerësimit si trashëgimi e përbashkët. Më e njohura për pjesën më të madhe padyshim që është xhamia në qendër të Tiranës. Mirëpo besimi islam është besim i shumicës së shqiptarëve dhe ka një histori qindra vjeçare në territorin shqiptar. Për të hedhur dritë në një fushë ku ka ende shumë për të thënë kemi intervistuar z. Aleksandër Meksi, që është ndër njohësit më të mirë të monumenteve.