Valentine Ackland, komunistja lesbike në listën e zezë të shërbimit sekret britanik

Me ndihmën e policisë së Dorset, 85 vjet më parë, inteligjenca britanike vuri në shënjestër tre terroristë potencialë subversivë që jetonin të qetë së bashku buzë detit. Oficerët lokalë ishin paralajmëruar për simpatitë e tyre të përbashkëta komuniste dhe tani po vëzhgonin të dyshuarit: Ackland, Townsend dhe Warner, secili konsiderohej kërcënim për sigurinë e Britanisë në prag të Luftës së Dytë Botërore.

Por në fakt, siç tregojnë dokumentet e shërbimit sekret të publikuara së fundmi, kjo treshe potencialisht e rrezikshme nën mbikëqyrje të fshehtë, ishin në të vërtetë poete femra. Dhe për më tepër, ishin vetëm dy: dy të dashurat lezbike Valentine Ackland dhe Sylvia Townsend Warner.

Një biografi e re e Ackland, që do të dalë muajin tjetër, zbulon konfuzionin në radhët e shërbimit sekret për dyshen e shkrimtareve jo-konvencionale në fillim të periudhës së gjatë, gjatë së cilës ato të dyja do të ishin nën monitorimin e shtetit. E gjithë korrespondenca e tyre u lexua nga oficerët e MI5 pa dijeninë e tyre, dhe përpjekjet e mëvonshme të Ackland për të marrë përsipër punë të rëndësishme gjatë luftës u bllokuan.

Frances Bingham, biografe dhe autore e një libri mbi jetën e Valentine Ackland, thotë se ka disa versione të kopjuara me dorë të letrave të tyre.

“Autoritetet dëgjuan për herë të parë për Ackland në 1935 kur ajo i shkroi Partisë Komuniste britanike. Ajo u ofroi atyre përdorimin e makinës dhe ishte përgatitur të bëhej shofere. MI5 supozoi se ajo ishte  burrë dhe i shkroi policies lokale duke i kërkuar ta kontrollonin".

Ackland, e lindur Mary Kathleen në Londër në 1906 dhe e njohur si Molly në rininë e saj, dinte t’i jepte makinës dhe të qëllonte me armë, dy gjëra që ia kishte mësuar i ati, i cili nuk kishte djem. I dashuri i saj, Townsend Warner, ishte një shkrimtar i cili ende vlerësohet për romanet dhe tregimet e shkurtra. Çifti jetoi në harmoni të përhershme për 30 vjet deri në vdekjen e Ackland në 1969.

"MI5 i tha policisë se ata donin të dinin nëse kishte ndonjë gjë" anormale "në lidhje me Ackland. Ndërsa kjo pyetje dhe gabimet në lidhje me gjininë e tyre, përfshirë faktin që fillimisht menduan se Townsend Warner ishte dy persona, më bënë të qesh në fillim, pak më vonë më bëri të reflektoj. Ishte e qartë se të qenit homoseksual dhe të qenit kërcënim për shoqërinë ishin e njëjta gjë në mendjet e tyre. Këta njerëz ishin komunistë dhe mendonin se ishin më të mirë, dhe të dyja këto gjëra ishin shumë të këqija", thotë Bingham.

Në moshën 19 vjeç, Ackland ishte martuar me Richard Turpin, një martesë e gabuar që në ditën e parë. Kështu, në vitin 1925, e veshur me rroba meshkujsh, ajo u zhvendos në fshatin Dorset të Chaldon për të shpëtuar. Ajo u takua me Townsend Warner, 12 vjet më e madhe se ajo, vetëm pak kohë pasi u vendos aty.

Në vitin 1934, ato botuan së bashku një koleksion të bujshëm me poezi dashurie erotike, “Qoftë pëllumb apo pulëbardhë”. Ato u prezantuan pa autor dhe kjo e turbulloi akoma më shumë identitetin e poeteve.

Atë vit, të dyja iu bashkuan Partisë Komuniste.

Ackland nisi të botohej gjerësisht në shtypin e majtë. Së bashku, gratë dolën vullnetare për Kryqin e Kuq Britanik në Barcelonë gjatë luftës civile spanjolle, ku ishin delegate në një konferencë shkrimtarësh antifashistë në Madrid dhe vizituan vijat e frontit në Guadalajara. Artikujt e Ackland (nga "korrespondenti ynë punëtor") përshkruanin idealizmin dhe kaosin e Spanjës republikane, por ajo gjithashtu shkroi atë që Bingham e përshkruan si "poema melankolike" që ankohej për fitoren e fashizmit.

Pas Spanjës, çifti u zhvendos në qendër të Dorset, në një shtëpi buzë lumit në Frome Vauchurch, ku qëndruan për pjesën tjetër të jetës së tyre. Ndërsa zhvillohej lufta kundër Gjermanisë, Ackland u ndje e burgosur në vendin perëndimor, por aplikimet të përsëritura për të përdorur aftësitë e saj drejtuese për fushatën aleate u refuzuan në mënyrë misterioze.

"Ajo ishte një komuniste. Megjithëse ishte me prejardhje të pasur, ajo ndihej një e huaj. Ajo ishte shumë anti-naziste, por përkundër faktit se ishte në moshën e duhur, ajo nuk u angazhua në ndonjë punë të rëndësishme gjatë kohës së luftës. Kjo për shkak se, pa dijeninë e saj, ajo u fut në listën e zezë. E vetmja gjë që ajo mund të arrinte ishte një punë e vogël klerike. Ajo u transferua përfundimisht në mbrojtje civile, dhe madje edhe eprorët e saj u paralajmëruan që të mos e linin të shihte ose dëgjonte asgjë. Ajo nuk kishte ide”.

Poema e Ackland, “Teaching to Shoot”, nga kjo periudhë, përshkruan procesin shqetësues të udhëzimit të Townsend Warner se si të përdorë një armë, në pritje të pushtimit nazist.

Ackland vdiq nga kanceri në moshën 63-vjeçare.

"Unë e shoh Ackland si një pararendëse pioniere e shkrimit modern dhe vlerësoj vendosmërinë e saj për të jetuar si vetvetja", tha Bingham, e cila drejton Poters 'Yard Arts në Londër me partneren e saj, Liz Mathews. “Historia e saj është frymëzuese”.

/ The Guardian /