Rasti Bossi në Itali: Institucionet dhe militantizmi

Dy gjëra të bëjnë përshtypje në mënyrë të veçantë në këtë historinë e Umberto Bossi-t në Itali, që dha dorëheqje nën presionin e hetimit për korrupsion. E para. Të nesërmen e ditës, kur dolën faktet e mëdha nga përgjimet e bëra, menjëherë pas dorëheqjes së Bossi-t pra, militantët e partisë Lega Nord ishin gati të qanin dhe me kujë për këtë që “e gjeti” liderin e tyre absolut, por nuk iu vërsulën prokurorisë. Sigurisht, kishte tek-tuk zëra që bërtisnin për komplot, por shumica absolute e këtyre militantëve u mjaftuan të shprehnin keqardhjen e dhimbjen e tyre. Kaq.

Dhe e dyta. Shumica e militantëve, sidoqë janë identifikuar fort e gjatë gjithë kohës me Umberto Bossi-n (partia Lega Nord kish një organizim stalinist), nuk e kanë patur për gjë të kërkojnë këto ditë “pulizia, pulizia, pulizia” (pastrim: largimin e të korruptuarëve nga partia). Dhe është ky presion që e bëri dhe djalin e Bossi-t të japë dorëheqje sot nga funksioni në administratën lokale.

Leksioni? Nga pika e parë vjen leksioni që besimi tek institucionet (në rastin konkret, prokuroria) është një nga faktorwt bazë që përcaktojnë funksionimin e shtetit ligjor e shëndetin e demokracisë. Nga pika e dytë rezulton se militantët gjetkë nuk janë si në Shqipëri. Gjetkë pra ata kanë kredo morale dhe politike. Ndërsa ne bëjmë rëndom gabimin që t’i quajmë militantë ata që në fakt janë thjesht mercenarë e klientë partie.

M.N.