poezia

Jetojmë në një kohë, ku teknologjia na mundëson të përmbytemi me të dhëna të shumëllojshme, që nga kohë pothuajse të harruara e deri në përditshmëritë tona, nga çdo skaj i botës së njohur dhe të ndërlidhur. Kjo vlen edhe për poezitë.

Megjithëse kanë kaluar gati tetë shekuj nga koha e tij, mesazhet e Mevlanës nuk dinë të vjetrohen, duke ruajtur freskinë e gjallërinë akoma midis nesh. I destinuar që të bindë njerëzit se me dashuri mund të bëjnë mrekulli, Mevlana ka arritur që të studiohet ndër shekuj nga shumë universitete dhe studiues me emër në mbarë botën. Dashuria hyjnore, sipas tij, nënkupton dashurinë e dyanshme: Dashurinë e Zotit ndaj njeriut dhe të njeriut ndaj Tij.

Më poshtë një intervistë e Charles Simic, poet amerikan me origjinë serbe, i cili ka fituar çmimin “Pulitzer”. Dhënë për gazetën “Corriere della Sera”, intervista prek tema të aktualitetit, të së shkuarës për të cilat Simic shfaqet shumë i drejtpërdrejtë dhe i sinqertë. Njësoj si fillimet e tij në poezi, që siç thotë morën shkas nga dëshira për t’u bërë përshtypje femrave.

Kënaqësinë e parë të gjuhës e zbuluat nga fjalët e pista. I vogël, shkruani në libër, morët një shuplakë nga mamaja sepse zutë në gojë seksin femër.

Pothuaj dy shekuj më parë, në kaosin e filozofive të trishta e të depresionit të madh, të luftërave që gjëmonin në Europë midis perandorive, poeti i madh Höderlin bëri një thirrje duke hedhur idenë novatore se jeta duhej jetuar poetikisht, pasi kjo do ta çonte Europën drejt së mirës, humanizmit, drejt dashurisë njerëzore e progresit të vërtetë.

Ali Ahmad Said Esber, i njohur ndërkombëtarisht si Adonis, konsiderohet si një ndër poetët më më ndikim të letërsisë moderne arabe. Vendi i tij, Siria, është sot epiqendra e krizës kryesore globale, shoqëruar me një tragjedi vrasjesh dhe shpërnguljesh të jashtëzakonshme. Përmes një interviste për Jonathan Guyer në “The New York Review of Books”, poeti në fjalë flet për atë që e cilëson si krizë e thellë identiteti tek arabët. Është një krizë e cila siç thotë ai vjen me barrën e pesëmbëdhjetë shekujve.

Përkthyesi dhe poeti Alket Çani me ciklin e ri poetik, “Memento mori”, – një libër ku përfshihen edhe përkthime nga Borges, Michaux, Kavafis, Valéry, Baudelaire etj.. Një takim mes gjendjeve të përkohshmërisë së jetës, udhëtimeve dhe kujtesës.

Gjithmonë disa kushte paraprake favorizojnë krijimin, nxitjen e, për pasojë, shtysën drejt vendimit për një tekst e, në rastin tuaj, poetik. Si erdhën këto deri në idenë e një libri?

Në mbrëmjen e 11 prillit, në Athinë, nën kujdesin e klubit të shkrimtarëve “Drita” që drejtohet nga poeti dhe shkrimtari i mirënjohur Nase Jani, u përurua novela “Lisiana” e shkrimtarit Myrteza Mara. Pas disa ribotimeve të suksesshme nga shtëpia botuese “Toena” që prej 2007-s, këtë herë ishte radha e shtëpisë botuese greke “Ostria” e Janis Malas-it, që nëpërmjet përkthyeses së talentuar Anna Ballabani – Balanu, t'ia serviri lexuesit grek këtë arritje suksesive të autorit tonë shqiptar.

I dashur Poet!

E kisha në plan për të shkruar diçka më të zgjeruar për projekt-ligjin “Rama-Balla”, i cili më ka lënë një shije të keqe e të hidhur.

Mbase do ta shkruaja mbas disa ditësh, por një telefonatë e Aneta Ramës për vargjet e djeshme: “Pse nuk i hiqen dekoratat edhe Kristaq Ramës dhe Gramoz Ruçit?!”, e afroi shkrimin për ditën e sotme.

Aneta më kërkoi që t’i kërkoj ndjesë publike.