bashkeqeverisja

 Deutsche Welle, seksioni shqip, publikon sot një shkrim për nismën e presidentit serb, Aleksandër Vuçiç, për dialog të brendshëm për Kosovën. Personat që prononcohen për këtë çështje janë analistë serbë dhe sipas tyre, Vuçiç, po konsumon një manovër taktike nën ombrellën e një sipërmarrje me tone hollivudianë. Veçojmë këtë prononcim  të Dushan Janjiç nga Forumi i Beogradit:

Flitet për bashkëqeverisje dhe kërkohet që populli të flasë, të shprehet konkretisht. Në fakt, bashkëqeverisja është e vjetër në Shqipëri. Republikë Popullore u quajt dikur, pushteti po ashtu popullor. Nuk ka asnjë krahasim me kohën që jetojmë, sigurisht, por iluzioni që krijohet sot është ndoshta edhe më i rremë se atëherë. Pasi pabarazia dhe keqpërdorimi i ligjit sot janë shumë më keq se para viteve ’90, ku liria kërcënohej dhe shtypej në fund nga një legjislacion që ndalonte shumë gjëra.

Mezi po prisja pushimet e verës. Pushimet e trurit, të mendjes. 
Por një haber më prishi terezinë
Në shtator do jem në qeveri
Do jem ministër, zv.ministër, drejtor e zv. Drejtor
Do flas e do dëgjohem, do ankohem e do begenisem
Fjala ime do të ketë peshë. 

Në shtator marr vesh se do qeveris, do jem pranë timonit, 
ndoshta më lënë t’i bie edhe borisë
të rri në vend të parë një çikë, e të shoh nga xhami
jam nga ata që më zë vendi i fundit edhe në makinën e pushtetit

Disa javë më parë u qarkullua në media një sondazh i Gallup sipas të cilit 56% e shqiptarëve duan të ikin nga vendi. Kryeministri e shpërfilli lajmin duke shtuar se sondazhet e Gallup kanë gabuar jo rrallë, e duke komentuar se largimi është pjesë e lirisë për të lëvizur.

Situata paszgjedhore në Shqipëri është edhe më paradoksale sesa ajo parazgjedhore. Kemi një parti politike që ka fituaar bindshëm zgjedhjet, që ka 74 mandate dhe ka arritur maksimalisht objektivin e shpallur elektoral: ka marrë timonin e vetme. E megjitthatë nisma e parë politike pas fitores së zgjedhjeve nuk është përgatitja për qeverinë e re që do të niste nga shkarkimi i ministrave teknikë, por vendosja e një komunikimi me “popullin” për të qartësuar platformën e bashkëqeverisjes.

Njësoj si në Maqedoni dhe në Kosovë situata pazszgjedhore dikton negociimin e koalicioneve jo të natyrshme për të krijuar qeverinë e re. Kandidati kryesor që po aktualizohet si emër për kryeministër është Ramush Haradinaj, përfaqësues i një koalicioni parazgjedhor mes PDK-së së Hashim Thaçit, AAK-së së vet dhe Nisma të Fatmir Limajt.

Si do të krijojë qeverinë Haradinaj me një Vetëvendosje që ka dhënë goditje të fortë në zgjedhje?

Sipas një parimi terminologjik opinionistët, por dhe të vetëquajturit politologë e kanë quajtur fundin e shtetit monist, të centralizmit dhe të ideologjisë së vetme si një zhvillim të ri historik. Por këto 27 vite s’di pse është shpërdoruar termi konvencional i Tranzicionit Politik.

Partia Socialiste po bën fushatë duke u kërkuaar votuesve qeverisjen e vendit vetëm. Në disa dalje rresht, kryeministri dhe deputetë të ndryshëm të saj po u flasin njerëzve për “shansin që ta mbajmë vetëm timonin”. Në intervistën e fundit në Top-Story, Edi Rama akuzoi hapur partitë e vogla si plaçkitëse të shtetit, me një praktikë që sipas tij duhet të marrë fund. Më tej akoma ai ka deklaruar se ministrat e rinj të propozuar nga PD-ja, do të jenë në detyrë deri më 26 qershor, nëse PS-ja fiton e vetme 71 mandate.

Ajo që nis më 18 maj pritet të vazhdojë edhe pas zgjedhjeve të 25 qershorit. Nën emrin e reformave dhe integrimit, PS-ja dhe PD-ja kanë hapur derën e bashkëqeverisjes në ekzekutiv edhe pse nuk preferojnë që ta quajnë të tillë. I pyetur për këtë çështje në Report Tv, ministri i Jashtëm Ditmir Bushati, tha se objektiv i PS-së mbetet kapja e 71 mandateve dhe programi. Në të kundërt siç tha vendos matematika e votave, pa përjashtuar këtu PD-në.