aeon

Mesazhi që vjen nga të gjitha anët është i qartë: bota siç e njohim ne është në prag të diçkaje vërtet të keqe. Nga e djathta, ne dëgjojmë se "Perëndimi" dhe "qytetërimi judeo-kristian" është në rrezikun e të pabesëve të huaj dhe ekstremistëve vendas. Deklinizmi1 i së majtës gumëzhin nga çështje si grushte shteti, regjime që përgjojnë dhe kolapsi i pashmangshëm i kapitalizmit. Për Wolfgang Streeck, sociologun profetik gjerman, është kapitalizëm ose demokraci. Ashtu si shumë qëndrime dekliniste, edhe ai i Streeck paraqet edhe parajsën, edhe purgatorin. 

Nëse supozojmë se vetëdija e mendjeve artificiale bëhet e mundur, ato mendje do të ndjejnë dëshirën për të krijuar art. Por a do të jemi ne në gjendje ta kuptojmë atë? Për t'iu përgjigjur kësaj pyetjeje, duhet të shqyrtojmë dy nënpyetje: kur një aparaturë bëhet autore e një vepre arti? Dhe si mund ta përkufizojmë llojin e artit që ajo bën?

Është shumë e thjeshtë të ndjesh pafuqinë, të kuptosh se çfarëdo lloj gjëje që bë nuk ka për sjellë ndryshim. Ricikloje atë kanaçe, biçikletë, apo makinë, bli nga kjo kompani dhe jo nga ajo tjetra, marsho në rrugë kundër mbylljes së fabrikës apo luftës që po afron. Asnjëherë nuk mjafton: forcat janë të mëdha dhe të padukshme dhe ne asnjëherë nuk jemi aq sa duhet. Ose jemi më shumë nga sa duhet. Votë, peticion, protestë.

Këtë vit, unë i dhashë botës anglishtfolëse përkthimin tim të Dhiatës së Re - një projekt që unë e bëra nën udhëheqjen e redaktorit tim në Yale University Press, por që e kisha pranuar që në momentin e parë kur m’u propozua. Kisha menduar gjatë në përpjekje për ta përcjellë tekstin në mënyrë të drejtpërdrejtë dhe subversive.