Blloku Opinion

Lexova sot një shkrim të kolegut tim Mero Baze lidhur me një ndërtim skandaloz që Aleksandër Frangaj me forcën e bultozerëve të vet dhe me mbështetjen e kapterëve të Edi Ramës, po bën në plazhin e Golemit. Doja të sqaroja fillimisht dy gjëra. Së pari përmendjen e emrit tim, që i kam kërkuar kryeministrit ta ndalë këtë masakër që i përdhos kësaj qeverisjeje aksionin gjoja parimor për çlirimin e bregdetit.

“Ke marrë 1 mijë e 500 euro për një vend në Këshillat Bashkiakë”.Kështu citohet t’I ketë thënë deputeti Astrit Veliaj të deleguarit të Partisë Demokratike në Berat, Fatbardh Kadilli. Në analizën e degës lokale të kësaj partie, ku ishin të pranishëm edhe deputetët, Spaho, Bozdo e Genc Pollo ka patur akuza të drejtëpërdrejta për sekretarin e burimeve njerëzore në Partinë Demokratike, Fatbardh Kadilli për rryshfet me përzgjedhjen e anëtarëve për Këshillat Bashkiakë.

Kushdo që është ndodhur para zgjedhjes “Blerje e një makine të re, apo marrje me qera afatgjatë e saj”, e di se alternativa e parë është më pak e kushtueshme (por që i do paratë në dorë). Në sagën e re të qiramarrjes afatgjatë të makinave Jaguar nga qeveria shqiptare, është e qartë se kostoja do të ishte më e ulët në qoftë se ato do të bliheshin, por paratë do të duhej të paguheshin në dorë.

 Konkluzionet e KLSH-së për çështjen CEZ u pritën me shumë interes, por prodhuan një zhgënjim të madh. Ato në rastin më të mirë janë të pasakta dhe në rastin më të keq janë pjesë e lojës politike për ta bërë edhe më çorapë kuptimin e asaj që realisht ka ndodhur. Dyshimi për mungesë auditi profesional dhe të pavarur nga ana e KLSH-së vjen që në fjalinë e parë të njoftimit për shtyp, ku thuhet: “dëmi ekonomik i shkaktuar Buxhetit të Shtetit… arrin në vlerën 479 milionë euro”.

Isa Mustafa dhe Hashim Thaçi, (shteti), po kontrollojnë popullin përmes bukës së gojës. 

Si ashtu, do të pyesnit ju, të nderuar lexues?

Premtimi ekonomik më bosh i një lideri opozitar në Shqipëri është padyshim ai që bëri Fatos Nano në shtator 1997, sipas të cilit, shqiptarëve do t’u ktheheshin 100% të parave që kishin depozituar në skemat piramidale.

Në intervistën më të fundit të Ramës, apo në bashkëbisedimin maratonë të paradoditshëm me Fevziun, u fol për shumëçka, duke kënaqur shumëkënd dhe duke siguruar njëkohësisht informacion dhe argëtim. Mirëpo, ajo që bie në sy, është energjia e skajshme që Kryeministri konsumon, në “mbrojtje” të qeverisë së vet, kavërdisur kjo, me shumë e shumë batuta të këndshme, ndërkohë që ministrat dhe krejt operatorët e pushtetit qeveritar qëndrojnë prej shumë kohe në hije.

Duke përdorur një shprehje matematike, mund të themi se korrupsioni dhe morali kanë korrelacion negativ: kur ulet njëri, ngrihet tjetri; kur ulet morali, korrupsioni ngrihet. Në Universitetin “Luigj Gurakuqi” të Shkodrës, një pedagog i Fakultetit Juridik, për të kaluar një student në dy provime, kërkoi dhe mori prej tij 500 euro. Një turp i shumëfishtë, së pari, sepse pedagogu ishte jurist dhe, së dyti, se ishte arsimtar.

Në kushte të tjera të pandryshuara, rritja dramatike e kontrolleve tatimore gjatë shtatorit, duhet të sillte uljen e evazionit fiskal. Thënë ndryshe, duhet të rriste ndjeshëm të ardhurat buxhetore  të muajit shtator, krahasuar me shtatorin e vjetshëm. Por në fakt, rritja ishte vetëm 1% në krahasim me shtatorin e vjetshëm.

Një kërkesë e Edi Ramës (nëpërmjet Koço Kokëdhimës) për të shtyrë kongresin e Partisë Socialiste, nga janari në prill 2016, dhe debati i fortë që ajo provokoi, nxori në pah distancën e madhe mes kryetarit- kryeministër dhe grupit (me në krye Gramoz Ruçin) të ashtuquajtur vendimmarrës në parti.