Laboratori sekret i CIA-s dhe eksperimentet rrënqethëse për kontrollin e trurit
Ford Detrick, 70 kilometra larg Washingtonit, është sot laboratori kryesor në Shtetet e Bashkuara për hulumtimin e të gjitha llojeve të viruseve. Në vitet 1950- 1960, aty ishte qendra e eksperimenteve më të errëta të CIA-s, të udhëhequr nga një njeri që besonte se LSD ishte mjeti i fundit për të arritur kontrollin e mendjes njerëzore.
Libri i Steven Kitzer «Poisoner in Chief: Sidney Gottlieb and the CIA Search for Mind Control» tregon historinë e Sidney Gottlieb, një kimist i cili ishte obsesivisht pasionant për të gjetur një mënyrë për të kontrolluar mendjen e njeriut. Dhe në këmbënguljen e tij, ai shkatërroi shumë mendje të shëndetshme.
Në mesin e viteve '50, White Balzer - i cili më vonë do të bëhej një nga udhëheqësit më famëkeq të mafies - u arrestua për grabitje të armatosur dhe u burgos në burgun federal në Atlanta. Ai ishte 25 vjeç dhe u ofrua të merrte pjesë në një program për të cilin u tha se kishte për qëllim gjetjen e kurës për skizofreninë.
Në fakt, programi kishte për qëllim diçka shumë të ndryshme: Të përcaktonte se sa LSD mund t'i rezistonte mendjes njerëzore para se kjo e fundit te "të pëlciste". Për 15 muaj Balzeri merrte doza të mëdha droge çdo ditë pa i thënë askush se çfarë ishte. Më vonë ai shkroi për përvojën e tij: "Haluçinacione. Orët e paranojës dhe dhunës. Kam kaluar kohë të frikshme me makthe. Kam parë gjak të rrjedhshëm nëpër mure. Pashë që njerëzit bëheshin skelete para syve të mi. Pashë një aparat fotografik që kthehej në kokën e një qeni. Ndihesha sikur isha i çmendur ”.
Balzeri kërkoi të shkëputej nga programin, por nuk u lejua. Drejtuesit i thanë se ishin afër gjetjes së një kure. Më vonë, Balzeri u dënua për 11 vrasje, dhe dikush mund të mendojë se nuk ka pse të prishte punë që ai u përdor në eksperimentet e një zyrtari të çmendur të CIA-s. Ai nuk ishte i vetmi, sidoqoftë. Të njëjtat eksperimente u kryen edhe me qindra qytetarë të dyshimtë dhe të pafajshëm.
Paranoja e CIA-s
Në vazhdën e paranojës së Luftës së Ftohtë, CIA arriti në përfundimin se komunistët kishin krijuar një ilaç që mund të kontrollonte mendjen njerëzore. Kreu i atëhershëm i programeve sekrete të CIA-s dhe më vonë drejtuesi i saj, Alan Dales, mendoi emra të ndryshëm për programin e kontrollit të mendjes dhe pas versioneve të ndryshme, doli me emërtimin MK-ULTRA. Ky program do të bënte ndryshimin midis mbijetesës apo shkatërrimit të SH.B.A-ve .
Në 1951, Dalles punësoi një kimist për të mbikëqyrur programin. Sidney Gottlieb ishte një çifut 33-vjeçar nga një familje emigrantësh. Ai jetonte në një kasolle të izoluar, pa ujë të rrjedhshëm dhe zgjohej herët në agim për të mjelë dhitë e tij. Gottlieb lindi në Bronx në 1918 dhe mori doktoratën e tij në biokimi. Udhëzimi që ai mori nga Dales ishte "të gjente ilaçin për të kontrolluar mendjen njerëzore , duke përdorur çfarëdo mjeti të mundshëm". Deri atëherë, metodat që ata kishin provuar ishin hipnoza dhe elektrokucioni, por Gottlieb ishte i fiksuar me LSD. Ai besonte se ky ilac ishte përgjigjja.
Në vitin 1953 Gottlieb punësoi George Hunter White, një "polic përndjekës që vetë përdorte drogë dhe shoqërohej me prostituta të ndryshme që ai përdorte për kapriçot e tij", shkruan Kintzer. Ai bëri një hap më tej: Përdori prostitutat për të cilat punonin për të injektuar ilaçin para seksit te klientët e tyre, në mënyrë që Gottlieb të mund të studionte efektin e LSD në aktivitetin seksual. Eksperimente të ngjashme u kryen në të gjithë vendin, dhe kur Gottlieb zbuloi se sa LSD mund t’i rezistonte trurit të njeriut, ai iu drejtua mjekëve të burgut. Shumica e viktimave ishin afrikano-amerikanë, por jo vetëm ...
Në qindra studentë të Spitalit Psikiatrik në Boston 'qindra studentë nga Harvardi, Emerson dhe MIT u paguan 15 dollarë për të pirë një lëng transparent, pa shije dhe erë. Askush prej tyre nuk dinte se çfarë të merrte apo çfarë të priste. Në eksperimente të tjera, një alergolog në Neë York, i cili mori 85,000 dollarë nga Gottlieb, u dha LSD qindra fëmijëve të moshës 6-11 vjeç, të cilët ishin diagnostikuar me skizofreni.
Në fund, dhe pasi qindra njerëz ishin shkatërruar, Gottlieb duhej të pranonte se "Përfundimi nga e gjithë kjo veprimtari ishte se është shumë e vështirë të kontrollosh mendjen njerëzore me këto metoda". Programi MK-ULTRA përfundoi në vitin 1963. Sidoqoftë, Gottlieb vazhdoi të punojë për CIA derisa u tërhoq në vitin 1973, pas 22 vjetësh në këtë shërbim. Para se të largohej, ai shkatërroi të gjitha dosjet e MK-ULTRA. Ose të paktën kështu besohet.
Zhvillimi urban tani ka gëlltitur bazën ushtarake të Ford Detrick, por 76 vjet më parë gjërat ishin shumë të ndryshme dhe pika u zgjodh pikërisht sepse ishte e izoluar. Fillimisht baza ishte qendra e hulumtimit amerikan në zhvillimin e armëve kimike dhe biologjike. Në vitin 1942, shërbimet e inteligjencës mësuan se Japonia po përdorte armë biologjike në Kinë, dhe ushtria amerikane vendosi të prodhonte armët e saj. Pas luftës, megjithatë, e gjithë kjo nuk kishte rëndësi. Amerika kishte armë bërthamore dhe nuk kishte më nevojë për armë biologjike.
Add new comment