Pse s’flasin kritikët tanë lidhur me shfaqjen e Teatrit Kombëtar në Londër?

Ekspertët e teatrit tonë nuk po e thonë të tyren lidhur me paraqitjen e Teatrit Kombëtar në festivalin Shakespeare-ian Globe to Globe, në Londër, por zhurma e jehona vijon. Shtypi ka sjellë veç komentet kritike nga jashtë (një shkrim në the Guardian, një shkrim i kritikut Igor Toronyi-Laliç, etj), dhe mbi bazën e tyre ka përcjellë mesazhin se shfaqja e artistëve tanë, krahasuar me trupën serbe e maqedonase (këto dy të fundit luajtën të njëjtën pjesë të Shakespeare-it, Henriku VI), ishte e dobët. I ashpër ka qenë sidomos kritiku Laliç, i cili e ka krahasuar inskenimin shqiptar me një situatë Borat-iane, dhe ka nënvizuar se “teatri kombëtar i Tiranës kish ardhur në Globe to Globe, a thua se bëhej fjalë për festivalin e këngës në Eurovizion”.

Tanët kanë sjellë nga Londra dhe përgëzime e vlerësime për lojën e shkëlqyer. Të njëjtën gjë bën dhe gazetari Arben Manaj, i cili ka qenë i pranishëm në shfaqje. Ai sjell, përveç përjetimeve të veta shumë të mira, edhe konsideratat pozitive të drejtorit të Teatrit të Shakespeare-it, Tom Bird, dhe të drejtorit artistik të teatrit The Globe, Domenic Dromgool.

Vëzhgimi i Manajt, dhe i të tjerëve që kanë ecur në të njëjtët binarë, do të ishte më bindës, nëse nuk do merreshin gjatë me origjinën etnike të kritikut Laliç, dhe me “xhelozitë antishqiptare në Londër”. Sidoqoftë, opinioni i tij nuk ka pse të skualifikohet thjesht për këtë arsye. Por nga ana tjetër, bëjmë të njëjtën pyetje që e lamë të nënkuptuar qysh në fillim: Pse kritikët tanë  nuk e thonë të tyren në këtë situatë?

Re.Pu.